2018.03.29 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.127.2018.2.EK
z 29 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2018 r. (data wpływu 1 marca 2018 r.) uzupełnione pismem z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 marca 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczania podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy w odniesieniu do nieodpłatnego udostępniania biletów wstępu na kongresy/konferencje (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku rozliczania podatku naliczonego zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 2a ustawy w odniesieniu do nieodpłatnego udostępniania biletów wstępu na kongresy/konferencje. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 19 marca 2018 r. (data wpływu 21 marca 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Celami statutowymi Fundacji zgodnie z jej statutem są:

współpraca z instytucjami publicznymi i prywatnymi, w szczególności współpraca z organami władzy publicznej, jednostkami samorządu terytorialnego, przedsiębiorcami oraz organizacjami pozarządowymi, działającymi w zakresie objętym celami fundacji, a także z osobami fizycznymi wykazującymi zainteresowanie tymi celami;

wspieranie działalności instytucji i organizacji odpowiedzialnych za rozwój gospodarczy;

popularyzowanie zagadnień rozwoju gospodarczego oraz innowacyjności w masmediach oraz wydawnictwach;

inspirowanie badań w zakresie rozwoju gospodarczego, współpraca sektora gospodarczego i naukowego oraz innowacyjności;

prowadzenie, wspieranie, promowanie, organizowanie, inicjowanie i tworzenie warunków do realizacji działalności społecznie i gospodarczo użytecznej w zakresie edukacji ekonomicznej;

prowadzenie działalności oświatowej, organizacja seminariów i szkoleń, kursów edukacyjnych, warsztatów, konferencji;

prowadzenie działalności wydawniczej;

gromadzenie środków pieniężnych i zasobów materialnych na rzecz instytucji realizujących cele fundacji;

wspieranie polskich naukowców i ekspertów;

inicjowanie debat publicznych w dziedzinie polityki gospodarczej i społecznej;

współpraca ze środowiskami naukowymi, w szczególności uczelniami wyższymi, szkołami, jednostkami naukowymi, ośrodkami badawczymi oraz badawczo-rozwojowymi w kraju i za granicą

Fundacja zgodnie z statutem realizuje ww. cele poprzez:

Inspirowanie i stymulowanie przedsiębiorczości i innowacyjności

Wspieranie przedsiębiorców w tworzeniu i rozwoju przedsiębiorstw

Edukację gospodarczą w szczególności w zakresie innowacyjności oraz współpracy pomiędzy sektorem gospodarczym, a nauką

Prezentację i promocję innowacyjności polskich przedsiębiorców

Tworzenie otoczenia i warunków do powstawania nowych przedsiębiorstw

Działania na rzecz wspierania industrializacji

Popieranie i promowanie działań zmierzających do rozwoju gospodarczego, w szczególności w zakresie Innowacyjności

Tworzenie materialnych i organizacyjnych warunków rozwoju gospodarczego, w szczególności w zakresie współpracy sektora przedsiębiorców i nauki

Promocję dobrych praktyk w działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie innowacyjności

Upowszechnianie, promocje i popularyzowanie wyników działalności badawczo-rozwojowej, innowacyjnej i wynalazczej w tym w skali międzynarodowej

Fundacja prowadzi działalność gospodarczą dla realizacji swoich celów statutowych. Przedmiotem działalności gospodarczej Fundacji jest zwłaszcza:

82.30.Z działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów (przedmiot wiodący)

47.19.Z pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach

58.11.Z wydawanie książek

58.19.Z pozostała działalność wydawnicza

70.21.Z stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja

70.22.Z pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania

72.11.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie biotechnologii

72.19.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych

72.20.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych

74.90.Z pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana

W ramach powyższej działalności gospodarczej realizującej cele statutowe Fundacja przede wszystkim organizuje kongresy/konferencje w tym zwłaszcza cykliczne. Celami tych kongresów jest podjęcie realnych działań łączących przedsiębiorców, korporacje, ludzi nauki i przedstawicieli administracji publicznej z najważniejszymi na świecie Innowatorami. W trakcie kongresów odbywają się spotkania, wykłady i prezentacje, w których uczestniczą: eksperci, wizjonerzy i twórcy najbardziej zaawansowanych technologii, prezesi światowych koncernów z obszaru new-tech, twórcy startupów, naukowcy, a także administracja rządowa. Kongresy te stanowią miejsce wymiany Innowacyjnych rozwiązań, zawierają dedykowane sesje spotkań z Innowatorami, prezentują najlepsze startupy regionu CEE i networking. Tematyka poszczególnych edycji kongresów obejmuje między innymi rewolucję bankową, bezpieczeństwo teleinformatyczne.

Fundacja ponosi dwojakiego rodzaju koszty prowadzonej działalności:

Koszty ogólne, obejmujące:
- Koszty biura Fundacji (najem, wyposażenie, materiały biurowe, sprzęt biurowy)
- Koszt wynagrodzeń pracowników biura i zarządu fundacji
- Koszty księgowości
- Delegacje pracowników
Koszty związane z organizacją konkretnych kongresów/konferencji obejmujące zwłaszcza:
- Koszt najmu obiektów/sal na kongresy/konferencje
- Koszt cateringu
- Koszt promocji kongresów/konferencji
- Koszt przyjazdu lektorów/wykładowców (wynagrodzenie, noclegi transport)

Wnioskodawca jest podatnikiem i płatnikiem podatku od towarów i usług. W latach poprzednich oraz w roku bieżącym Fundacja dokonywała odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od nabycia towarów i usług.

Usługi Fundacji realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są częściowo płatne w formie płatnych biletów wstępu i wynajmu powierzchni na kongresach, konferencjach. Jedyną nieodpłatną usługą są wydawane bilety bezpłatne, przysługujące zaproszonym gościom kongresów/konferencji, przedstawicielom uniwersytetów i innych środowisk naukowych w tym studentów, administracji rządowej i samorządowej.

Powyższe działania nieodpłatne podejmowane są w celach promocyjnych i marketingowych w celu zwiększenia atrakcyjności organizowanych wydarzeń poprzez zapewnienie w nim uczestnictwa osób znanych, reprezentujących środowiska naukowe, w tym studentów, władze państwowe, a dzięki temu zwiększeniu renom tych wydarzeń i zainteresowania nimi podmiotów komercyjnych wynajmujących stoiska firmowe podczas kongresów i nabywających odpłatnie bilety wstępu dla swych pracowników i przedstawicieli - tym samym więc pośrednio służą sprzedaży opodatkowanej.

Całość podejmowanych przez Fundację działań pozostaje w sferze opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Poszczególne obszary, w których działa Fundacja są ze sobą powiązane i bezpośrednio, bądź w sposób pośredni służą działalności odpłatnej. Wszystkie te działania - nawet nieodpłatne - zmierzają do zwiększenia wśród odbiorców zainteresowania organizowanymi kongresami, zaciekawienie odbiorcy komercyjnego (firm wynajmujących stoiska i kupujących bilety), które ostatecznie korzystają z odpłatnej oferty udziału w kongresach Fundacji. Wszystkie zatem nieodpłatne działania Fundacji są realizowane w celach zwiększenia obrotów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust 2 ustawy o VAT. Fundacja nie realizuje działań nieodpłatnych, których cel jest inny niż działalność gospodarcza, nie nabywa towarów i usług z przeznaczeniem do działalności innej niż gospodarcza. Wolne wstępy dla osób zaproszonych (środowisk naukowych, studenckich, administracji) na kongresy Fundacji mają pośredni związek z prowadzoną działalnością, mają wpływ na działalność odpłatną, są zatem wykonywane w ramach działalności gospodarczej i przyczyniają się do pozyskania gości kongresów komercyjnych, a w efekcie zwiększyć wpływ ze sprzedaży płatnych biletów wstępu, czy najmu powierzchni, zatem wykonywane są w ramach działalności gospodarczej. Działania takie przyczyniają się bowiem do generowania obrotów i zwiększenia wpływów które Fundacja przeznacza na realizację celów statutowych. Źródłami przychodów Fundacji są przychody ze świadczenia w ramach działalności gospodarczej usług związanych z organizacją kongresów i konferencji w tym:

sprzedaż biletów wstępu na kongresy/konferencje organizowane przez Fundację
środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych tytułu wynajmu miejsc do ekspozycji stoisk firmowych w trakcie organizowanych przez Fundację kongresów/konferencji

oraz przychody z dotacji przeznaczanych na działalność gospodarczą Fundacji ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej (dotacje z Ministerstwa Edukacji, Nauki i Szkolnictwa Wyższego i innych Ministerstw)

Marginalnym przychodem Fundacji są też odsetki od środków pochodzących z ww. źródeł zgromadzonych na rachunkach bankowych Fundacji.

Fundacja nie ma innych dochodów w tym nie otrzymała nigdy darowizn, ani spadków, nie ma majątku fundacyjnego z którego osiągałaby dochody np. nieruchomości która mogłaby wynajmować, praw autorskich lub pokrewnych z których mogłaby pobierać tantiemy. Fundacja nie jest stowarzyszeniem więc nie otrzymuje również składek członkowskich.

Całość realizacji celów statutowych Fundacji jest w istocie uzależniona od otrzymanych dochodowości prowadzonej przez nią działalności gospodarczej i dotacji uzyskanych na tą działalność. Specyfika zaś tej działalności polega właśnie na organizacji kongresów i konferencji, których powodzenie, przejawiające się zainteresowaniem i liczbą gości komercyjnych (firm) wykupujących bilety dla swych pracowników i gości oraz wykupujących miejsca wystawiennicze jest uzależniona od ilości i renomy gości z środowisk naukowych, studenckich, rządowych itp. których uczestnictwo wymaga przekazania im biletów nieodpłatnych.

Fundacja nie prowadzi działalności statutowej, która skutkowałaby powstawaniem czynności wykonywanych poza zakresem podatku VAT.

Przychody ze świadczenia usług związanych z organizacją kongresów i konferencji podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Przychody z dotacji ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej nie stanowią obrotu zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ otrzymane dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Dotacje przeznaczane są na realizację działań powiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Fundacji. Dotacje otrzymywane ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej służą i są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Fundacji w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług .

Otrzymywane dotacje mają charakter celowy i dotyczą nie ogólnej działalności statutowej Fundacji (jej działalności) lecz konkretnych organizowanych przez nią imprez (kongresów). Dotacje zawierają określony szczegółowo budżet wskazujący konkretne koszty nimi finansowane np. koszty lektorów, cateringu, wynajmu sal na konferencje itp. w związku z czym przypisanie wszelkich nabywanych przez Fundację z uzyskanych dotacji towarów i usług w całości do danego wydarzenia i działalności gospodarczej Fundacji nie jest możliwe. Z dotacji nie są finansowane koszty ogólne działalności Fundacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do przedstawionych w opisie nieodpłatnych usług realizowanych przez Wnioskodawcę (Fundację) w postaci przekazywania nieodpłatnych biletów wstępu na kongresy/konferencje organizowane przez Wnioskodawcę, zastosowanie znajduje art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług tj. czy ww. nieodpłatne świadczenie usług powinno się traktować jako „działalność inną niż działalność gospodarcza” i czy określając ewentualny „sposób określania proporcji”, o której mowa art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług wydatki poniesione w związku z organizowaniem takich bezpłatnych usług należy zaliczyć do wydatków na „cele inne niż działalność gospodarcza”, czy też Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług ?

Ad. 1

W odniesieniu do przedstawionych w opisie nieodpłatnych usług realizowanych przez Wnioskodawcę w postaci przekazywania nieodpłatnych biletów wstępu na kongresy/konferencje organizowane przez Wnioskodawcę, zastosowania nie znajdzie art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a ww. nieodpłatne świadczenie usług nie powinno się traktować jako „działalność inna niż działalność gospodarcza”, zaś określając „sposób określania proporcji”, o której mówi art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wydatków poniesionych w związku z organizowaniem takich bezpłatnych usług nie należy zaliczyć do wydatków na „cele inne niż działalność gospodarcza”, a tym samym Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego zgodnie ze „sposobem określenia proporcji”, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Za powyższym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054. z pózn. zm.) (dalej „ustawa VAT”), w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowania art. 7 ust. 2 i ort. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwota podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobom określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy o VAT (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatna działalność statutowa), a także cele prywatne, które z założenia nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2. bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie działalności producenta, handlowca lub usługodawcy następuje każdorazowo w stosunku do odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnie świadczonych usług na terenie kraju, będących przedmiotem opodatkowania. Przez pojęcie producenta w takim razie będziemy rozumieli podmiot, który w zorganizowany sposób dokonuje produkcji towarów w celu ich dalszego zbycia. Handlowiec dokonuje w sposób zorganizowany zakupu towarów w celu ich odsprzedaży. Podobnie usługodawca, który świadczy usługi w celach zarobkowych. Płaszczyzna działalności podmiotów będących podatnikami podatku od towarów i usług, o czym świadczy zdanie drugie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, opierać się musi na działalności podejmowanej w szczególności w sposób ciągły w celach zarobkowych, w ramach prowadzonego przez nich profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, o zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu.

I tak - w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT - za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powołanego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa - użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),

w przypadku świadczenia usług - świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością. Za usługi świadczone do celów Innych niż działalność gospodarcza należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Przenosząc wskazane podstawy prawne na grunt niniejszego wniosku wskazać należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy o VAT będzie mieć zastosowanie jedynie do sytuacji, w których nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w przypadku gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie będzie możliwe. W takich okolicznościach kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, obliczać się będzie zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Bezpłatność wstępu na kongres/konferencję organizowaną przez Wnioskodawcę w żaden sposób nie wykracza poza cel wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a więc jest nabyciem towarów i usług do celów wykonywanej działalności gospodarczej, a nie do celów innych niż działalność gospodarcza. Fundacja dokonuje zakupu towarów i usług służących wyłącznie prowadzonej działalności gospodarczej, a nieodpłatność niektórych wstępów na kongresy organizowane przez Fundację nie zmienia celu dokonywanego zakupu towarów i usług przez Wnioskodawcę. Usługa nieodpłatnego wstępu związana jest z prowadzoną przez Fundację działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i ma na celu promocję organizowanych kongresów, zwiększenie ich atrakcyjności poprzez zapewnienie na nich obecności przedstawicieli świata nauki, wybranych zaproszonych gości, przedstawicieli rządu, administracji samorządowej i innych tzw. VIPów, dzięki obecności których kongresy zyskują prestiż i atrakcyjność w oczach gości komercyjnych tj. przedstawicieli biznesu, którzy zainteresowani są wynajmem stoisk dla prezentacji swoich firm, czy zakupu biletów dla swoich pracowników lub swoich gości. Bez zapewnienia obecności ww. osób korzystających z biletów bezpłatnych Fundacja nie zapewniłaby wystarczającego poziomu atrakcyjności kongresów/konferencji aby pozyskać gości komercyjnych, a oczywiste jest, że środowiska naukowe i studenckie, czy przedstawiciele rządu i administracji nie są zainteresowani odpłatnym uczestnictwem w tych kongresach, wiec tylko przekazanie im biletów nieodpłatnych może zagwarantować ich obecność.

Wnioskodawca w swojej ocenie nie dokonuje nabycia towarów i usług wykorzystywanych jednocześnie do wykonywanej działalności gospodarczej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza. Bezpłatność wstępu nie oznacza, iż jest to czynność znajdująca się poza zakresem działalności gospodarczej Fundacji.

W przypadku wykonywania przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych punktem wyjścia powinna być ocena czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danego podatnika), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności (np. podatnik wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej, oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT polegającą na np. wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe) wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn.zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z treści art. 86 ust. 1 ww. ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy spełnione są określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

Zauważyć należy, że powołany art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż ta działalność. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2a ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w sytuacjach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia podatku. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność Wnioskodawcy. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonywać jej wykładni literalnej.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w treści art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl bowiem art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W celu dokonania oceny czynności nieodpłatnych pod względem skutków, jakie mogą wywoływać w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te „towarzyszą” działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danego podatnika, wówczas nie będą one podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem, jak również nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. W takim przypadku będziemy mieli do czynienia z podatnikiem prowadzącym działalność o charakterze mieszanym (tj. działalność gospodarczą oraz działalność inną niż działalność gospodarcza). Jeżeli podatnik nie będzie miał możliwości bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego w całości do działalności gospodarczej znajdą zastosowanie przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, Wnioskodawca jest fundacją. Zgodnie ze statutem celami fundacji są: współpraca z instytucjami publicznymi i prywatnymi, w szczególności współpraca z organami władzy publicznej, jednostkami samorządu terytorialnego, przedsiębiorcami oraz organizacjami pozarządowymi, działającymi w zakresie objętym celami fundacji, a także z osobami fizycznymi wykazującymi zainteresowanie tymi celami, wspieranie działalności instytucji i organizacji odpowiedzialnych za rozwój gospodarczy, popularyzowanie zagadnień rozwoju gospodarczego oraz innowacyjności w masmediach oraz wydawnictwach, inspirowanie badań w zakresie rozwoju gospodarczego, współpraca sektora gospodarczego i naukowego oraz innowacyjności, prowadzenie, wspieranie, promowanie, organizowanie, inicjowanie i tworzenie warunków do realizacji działalności społecznie i gospodarczo użytecznej w zakresie edukacji ekonomicznej, prowadzenie działalności oświatowej, organizacja seminariów i szkoleń, kursów edukacyjnych, warsztatów, konferencji, prowadzenie działalności wydawniczej, gromadzenie środków pieniężnych i zasobów materialnych na rzecz instytucji realizujących cele fundacji, wspieranie polskich naukowców i ekspertów, inicjowanie debat publicznych w dziedzinie polityki gospodarczej i społecznej, współpraca ze środowiskami naukowymi, w szczególności uczelniami wyższymi, szkołami, jednostkami naukowymi, ośrodkami badawczymi oraz badawczo-rozwojowymi w kraju i za granicą.

Fundacja zgodnie z statutem realizuje ww. cele poprzez: inspirowanie i stymulowanie przedsiębiorczości i innowacyjności, wspieranie przedsiębiorców w tworzeniu i rozwoju przedsiębiorstw, edukację gospodarczą w szczególności w zakresie innowacyjności oraz współpracy pomiędzy sektorem gospodarczym, a nauką, prezentację i promocję innowacyjności polskich przedsiębiorców, tworzenie otoczenia i warunków do powstawania nowych przedsiębiorstw, działania na rzecz wspierania industrializacji, popieranie i promowanie działań zmierzających do rozwoju gospodarczego, w szczególności w zakresie Innowacyjności, tworzenie materialnych i organizacyjnych warunków rozwoju gospodarczego, w szczególności w zakresie współpracy sektora przedsiębiorców i nauki, promocję dobrych praktyk w działalności gospodarczej, w szczególności w zakresie innowacyjności, upowszechnianie, promocje i popularyzowanie wyników działalności badawczo-rozwojowej, innowacyjnej i wynalazczej w tym w skali międzynarodowej.

Fundacja prowadzi działalność gospodarczą dla realizacji swoich celów statutowych. Przedmiotem działalności gospodarczej Fundacji jest zwłaszcza:

82.30.Z działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów (przedmiot wiodący)

47.19.Z pozostała sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach

58.11.Z wydawanie książek

58.19.Z pozostała działalność wydawnicza

70.21.Z stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja

70.22.Z pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania

72.11.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie biotechnologii

72.19.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych

72.20.Z badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych

74.90.Z pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana

Wnioskodawca wskazał, że w ramach powyższej działalności gospodarczej realizującej cele statutowe, Fundacja przede wszystkim organizuje kongresy/konferencje w tym zwłaszcza cykliczne. Celami tych kongresów jest podjęcie realnych działań łączących przedsiębiorców, korporacje, ludzi nauki i przedstawicieli administracji publicznej z najważniejszymi na świecie Innowatorami. W trakcie kongresów odbywają się spotkania, wykłady i prezentacje, w których uczestniczą: eksperci, wizjonerzy i twórcy najbardziej zaawansowanych technologii, prezesi światowych koncernów z obszaru new-tech, twórcy startupów, naukowcy, a także administracja rządowa. Kongresy te stanowią miejsce wymiany Innowacyjnych rozwiązań, zawierają dedykowane sesje spotkań z Innowatorami, prezentują najlepsze startupy regionu CEE i networking. Tematyka poszczególnych edycji kongresów obejmuje między innymi rewolucję bankową, bezpieczeństwo teleinformatyczne.

Fundacja ponosi dwojakiego rodzaju koszty prowadzonej działalności:

Koszty ogólne, obejmujące koszty biura Fundacji (najem, wyposażenie, materiały biurowe, sprzęt biurowy), koszt wynagrodzeń pracowników biura i zarządu fundacji, koszty księgowości, delegacje pracowników
Koszty związane z organizacją konkretnych kongresów/konferencji obejmujące zwłaszcza : koszt najmu obiektów/sal na kongresy/konferencje, koszt cateringu, koszt promocji kongresów/konferencji, koszt przyjazdu lektorów/wykładowców (wynagrodzenie, noclegi transport).

Całość podejmowanych przez Fundację działań pozostaje w sferze opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Poszczególne obszary, w których działa Fundacja są ze sobą powiązane i bezpośrednio, bądź w sposób pośredni służą działalności odpłatnej. Wszystkie te działania - nawet nieodpłatne - zmierzają do zwiększenia wśród odbiorców zainteresowania organizowanymi kongresami, zaciekawienie odbiorcy komercyjnego (firm wynajmujących stoiska i kupujących bilety), które ostatecznie korzystają z odpłatnej oferty udziału w kongresach Fundacji. Wszystkie zatem nieodpłatne działania Fundacji są realizowane w celach zwiększenia obrotów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust 2 ustawy o VAT. Fundacja nie realizuje działań nieodpłatnych, których cel jest inny niż działalność gospodarcza, nie nabywa towarów i usług z przeznaczeniem do działalności innej niż gospodarcza. Wolne wstępy dla osób zaproszonych (środowisk naukowych, studenckich, administracji) na kongresy Fundacji mają pośredni związek z prowadzoną działalnością, mają wpływ na działalność odpłatną, są zatem wykonywane w ramach działalności gospodarczej i przyczyniają się do pozyskania gości kongresów komercyjnych, a w efekcie zwiększyć wpływ za sprzedaży płatnych biletów wstępu, czy najmu powierzchni, zatem wykonywane są w ramach działalności gospodarczej. Działania takie przyczyniają się bowiem do generowania obrotów i zwiększenia wpływów które Fundacja przeznacza na realizację celów statutowych. Źródłami przychodów Fundacji są przychody ze świadczenia w ramach działalności gospodarczej usług związanych z organizacją kongresów i konferencji w tym:

sprzedaż biletów wstępu na kongresy/konferencje organizowane przez Fundację
środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych tytułu wynajmu miejsc do ekspozycji stoisk firmowych w trakcie organizowanych przez Fundację kongresów/konferencji

Marginalnym przychodem Fundacji są też odsetki od środków pochodzących z ww. źródeł zgromadzonych na rachunkach bankowych Fundacji.

Wnioskodawca wskazał, że Fundacja nie ma innych dochodów w tym nie otrzymała nigdy darowizn, ani spadków, nie ma majątku fundacyjnego z którego osiągałaby dochody np. nieruchomości która mogłaby wynajmować, praw autorskich lub pokrewnych z których mogłaby pobierać tantiemy. Fundacja nie jest stowarzyszeniem więc nie otrzymuje również składek członkowskich.

Fundacja nie prowadzi działalności statutowej, która skutkowałaby powstawaniem czynności wykonywanych poza zakresem podatku VAT. Przychody ze świadczenia usług związanych z organizacją kongresów i konferencji podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Przychody z dotacji ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej nie stanowią obrotu zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ otrzymane dotacje nie mają bezpośredniego wpływu na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Dotacje przeznaczane są na realizację działań powiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Fundacji. Dotacje otrzymywane ze środków budżetu Rzeczpospolitej Polskiej służą i są związane wyłącznie z działalnością gospodarczą Fundacji w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług . Otrzymywane dotacje maja charakter celowy i dotyczą nie ogólnej działalności statutowej Fundacji (jej działalności) lecz konkretnych organizowanych przez nią imprez (kongresów). Dotacje zawierają określony szczegółowo budżet wskazujący konkretne koszty nimi finansowane np. koszty lektorów, cateringu, wynajmu sal na konferencje itp. w związku z czym przypisanie wszelkich nabywanych przez Fundację z uzyskanych dotacji towarów i usług w całości do danego wydarzenia i działalności gospodarczej Fundacji nie jest możliwe. Z dotacji nie są finansowane koszty ogólne działalności Fundacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą braku obowiązku obliczania kwoty podatku naliczonego z zastosowaniem sposobu określania proporcji (prewspółczynnika) zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieodpłatnego udostępniania biletów wstępu na kongresy/konferencje organizowane w ramach działalności gospodarczej jaką prowadzi Fundacja.

Odnosząc się do powyższego ponownie podkreślić należy, że podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest wykonywanie przez podatnika czynności „innych niż działalność gospodarcza” (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT – w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej), Wnioskodawca będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ww. ustawy.

Z uwagi na powołane przepisy, odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy wskazać, że tak przedstawiony opis sprawy wskazuje, że podstawowym celem działań podejmowanych przez Wnioskodawcę jest odpłatna organizacja opisanych kongresów i konferencji. Fundacja nie prowadzi działalności statutowej, która skutkowałaby powstawaniem czynności wykonywanych poza zakresem podatku VAT. Przychody ze świadczenia usług związanych z organizacją kongresów i konferencji podlegają opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Celem nieodpłatnego udostępniania biletów, jak wskazał Wnioskodawca, jest zwiększenie atrakcyjności organizowanych ww. wydarzeń poprzez zapewnienie w nim uczestnictwa osób znanych, reprezentujących środowiska naukowe, w tym studentów, władze państwowe, a dzięki temu zwiększeniu renom tych wydarzeń i zainteresowania nimi podmiotów komercyjnych wynajmujących stoiska firmowe podczas kongresów i nabywających odpłatnie bilety wstępu dla swych pracowników i przedstawicieli.

Zatem należy stwierdzić, że w okolicznościach przedmiotowej sprawy, nieodpłatne oferowanie biletów na kongresy/konferencje pośrednio przyczynia się do zwiększenia obrotów z wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i jest wykonywane wyłącznie w celach promocyjno-marketingowych, których efektem jest zagwarantowanie odpowiedniego poziomu organizowanych spotkań, co przekłada się na większe zainteresowanie świadczoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, tj. organizacją kongresów/konferencji. W konsekwencji powyższego, należy wskazać, że opisane czynności nieodpłatnie wykonywane przez Wnioskodawcę są podejmowane wyłącznie w celach gospodarczych i nie stanowią odrębnego przedmiotu działalności Fundacji. Tym samym nabywane w związku z organizacją kongresów/konferencji przez Wnioskodawcę towary i usługi wykorzystywane będą jedynie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zatem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zastosowania, przy odliczeniu podatku VAT, art. 86 ust. 2a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 zawartego we wniosku należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w zakresie pytania 1 zawartego we wniosku, natomiast w zakresie pytań 2,3,4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin