Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.18.2018.2.PB
z 27 marca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 19 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 11 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego w związku z zawarciem umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego w związku z zawarciem umowy pożyczki. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 1 marca 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4014.18.2018.1.PB, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano pismem z 11 marca 2018 r. (data wpływu 16 marca 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawczyni ma zamiar podpisać nieoprocentowaną umowę pożyczki (dalej jako „Umowa pożyczki”) z osobą fizyczną będącą obywatelem austriackim (dalej jako „Pożyczkodawca”), mającym miejsce zamieszkania w Austrii. Środki pieniężne z ww. Umowy pożyczki Wnioskodawczyni zamierza przeznaczyć na sfinansowanie wspólnej inwestycji jej oraz współmałżonka, tj. budowy domu jednorodzinnego w Polsce. Umowa pożyczki zostanie zawarta w Austrii (Wiedeń) i będzie miała formę aktu notarialnego (zostanie zawarta przed austriackim notariuszem). Pieniądze będące przedmiotem Umowy pożyczki zostaną przekazane przez Pożyczkodawcę z zagranicznego (austriackiego) rachunku bankowego na rachunek bankowy Wnioskodawczyni prowadzony również za granicą (w banku austriackim). Następnie Wnioskodawczyni, w miarę potrzeby (ze względu na stopień i zakres realizacji prac budowalnych) będzie sukcesywnie wypłacać środki z własnego rachunku bankowego prowadzonego w austriackim banku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Umowa pożyczki zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a Pożyczkodawcą podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a Pożyczkodawcą Umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Przy czym stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy, umowa podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli jej przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, czyli zawarcia umowy pożyczki.

Stosownie do postanowień art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W ocenie Wnioskodawczyni, przedmiot umowy pożyczki (środki pieniężne) powinien być kwalifikowany dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych jako rzecz (takie stanowisko przyjął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji wydanej 20 marca 2014 r. znak: IPTPB2/436-151/13-3/TS). W konsekwencji, miejsce położenia (ulokowania) pieniędzy będących przedmiotem umowy pożyczki będzie determinować zakres opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W przedstawionym stanie faktycznym środki pieniężne z ww. Umowy pożyczki będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarówno w chwili zawarcia umowy, jak i po ich przekazaniu Wnioskodawczyni (zostaną przekazane na jej rachunek bankowy prowadzony w austriackim banku). Jak zaś stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 listopada 2010 r. o sygn akt II FSK 1301/09, w przypadku pieniędzy znajdujących się na rachunku bankowym należy wziąć pod uwagę miejsce, w którym rachunek ten jest prowadzony, to jest siedzibę banku (oddziału).

Co więcej, nawet gdyby uznać środki pieniężne za prawo majątkowe (z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza), to opisana w stanie faktycznym umowa i tak nie podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, ponieważ te prawa majątkowe były wykonywane za granicą, a czynność cywilnoprawna również została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych, prezentowanych w publikowanych przez Ministra Finansów indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego. Między innymi, stanowisko takie zostało zaprezentowane w następujących interpretacjach wydanych przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 27 stycznia 2017 r. o sygn. 2461-IBPB-2-1.4514.663.2016.1.BJ, który stwierdził, że: „Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że zawarta przez Wnioskodawczynię umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazano we wniosku środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (we Włoszech).”
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 24 października 2014 r. o sygn. IPPB2/436-603/14-2/MZ, zgodnie z którą: „Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zamieszkały w Polsce Wnioskodawca pożyczył pieniądze od osoby prawnej - Fundacji z siedzibą w Liechtensteinie (dalej: „Fundacja”). W chwili zawierania umowy pożyczki, pieniądze znajdowały się w Liechtensteinie. W wyniku wykonania umowy pożyczki, pieniądze zostały przelane przez Fundację na konto Wnioskodawcy prowadzone przez bank w Liechtensteinie. Do podpisania umowy pożyczki doszło w następujący sposób. Wnioskodawca wyraził wobec Fundacji wstępne zainteresowanie otrzymanej pożyczki i poprosił o ofertę. Fundacja elektronicznie (emailowo) przelała Wnioskodawcy ofertę zawierającą m.in. projekt umowy pożyczki ze wszystkimi kluczowymi elementami (essentialia negotii) takimi jak kwota pożyczki, oprocentowanie, termin zwrotu, etc. Następnie, Wnioskodawca złożył Fundacji - także w formie elektronicznej (emailowej) oświadczenie o przyjęciu oferty, po czym wydrukował umowę w dwóch egzemplarzach, podpisał i wysłał do Fundacji. Po otrzymaniu papierowych egzemplarzy, Fundacja także je podpisała, jeden egzemplarz pozostawiła w swoich aktach, a drugi odesłała Wnioskodawcy. Umowa pożyczki stwierdza explicite, że miejscem jej zawarcia jest Vaduz (Liechtenstein). Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”
  
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 2 maja 2011 r. o sygn. ILPB2/436-32/11-3/MK, który stwierdził, że: „Reasumując, skoro umowa pożyczki została zawarta poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Wielka Brytania) i środki pieniężne będące jej przedmiotem w chwili jej zawarcia również znajdowały się poza granicami kraju, to pożyczka ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy)”.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 20 kwietnia 2011 r. o sygn. IPPB2/436-21/11-2/AF, który potwierdził stanowisko podatnika, że: „każda pożyczka, która zostanie udzielona przez Pożyczkodawcę, nie będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w przypadku, gdy umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w momencie podpisania umowy pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 18 stycznia 2011 r. o sygn. ILPB2/436-241/10-2/MK, który potwierdził, iż: „umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z zapisem art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdowały się za granicą oraz czynność została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1150) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych, co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Obowiązek podatkowy zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi jedynie wtedy, gdy ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z przedstawionych we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku informacji wynika, że Wnioskodawczyni ma zamiar podpisać umowę nieoprocentowanej pożyczki z osobą fizyczną będącą obywatelem austriackim, mającym miejsce zamieszkania w Austrii. Umowa pożyczki zostanie zawarta w Austrii i będzie miała formę aktu notarialnego. Pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki zostaną przekazane przez pożyczkodawcę z zagranicznego rachunku bankowego na rachunek bankowy Wnioskodawczyni prowadzony również za granicą.

W związku z powyższym po stronie Wnioskodawczyni powstała wątpliwość czy opisana w zdarzeniu przyszłym umowa pożyczki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Z treści powołanych przepisów wynika, że w przypadku umowy pożyczki, umowa ta podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opisana umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazała Wnioskodawczyni środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych oraz wyroku Sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnej, indywidualnej sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organ mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.