2018.01.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.716.2017.3.ICz

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.716.2017.3.ICz
z 31 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 października 2017 r (data wpływu 6 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2017 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem
z 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 22 grudnia 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.716.2017.2.JP, 0111-KDIB4.4014.358.2017.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

M.S.A. z siedzibą (dalej: Wnioskodawca) jest spółką prawa handlowego prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie:

pośrednictwa na rynku nieruchomości,
nabywania i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek,
zarządzania nieruchomościami na własny rachunek.

Wnioskodawca jest czynnym podatkiem VAT i dokonuje czynności opodatkowanych tą daniną publicznoprawną.

Wnioskodawca razem z dwoma osobami fizycznymi posiada udziały w innej spółce kapitałowej. Udziały te mogą być przedmiotem obrotu tj. mogą być zbywane, dzierżawione, lub użytkowane.

W związku z tym, Wnioskodawca planuje w terminie kilku najbliższych miesięcy sprzedaż udziałów innej spółki kapitałowej (mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej). Sprzedaż udziałów zostanie dokonana, również przez dwie osoby fizyczne będące aktualnie ich współwłaścicielami (wraz z Wnioskodawcą). Nabywcami udziałów mają być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Potencjalni nabywcy udziałów spółki kapitałowej nie są czynnymi podatnikami VAT, ani nie są powiązani kapitałowo/osobowo z Wnioskodawcą oraz ze spółką kapitałową, której udziały są przedmiotem transakcji. Co istotne, Nabywcy udziałów spółki kapitałowej to również osoby fizyczne, inne aniżeli aktualni współwłaściciele udziałów.

W dalszej kolejności, zamierzeniem osób fizycznych, które nabędą udziały jest oddanie w odpłatne użytkowanie nabytych udziałów Wnioskodawcy. Podstawą powyższego będzie zawarcie przez ww. Strony pisemnej umowy cywilnoprawnej.

Tym samym, Wnioskodawca będzie jedynym użytkownikiem udziałów spółki kapitałowej, których uprzednio był współwłaścicielem. Oddanie w użytkowanie udziałów innej spółki kapitałowej nastąpi w terminie do roku czasu od daty transakcji sprzedaży i będzie trwało ok. 2-3 lata. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca w zamian za użytkowanie udziałów będzie zobowiązany do uiszczenia na rzecz właścicieli comiesięcznej opłaty z ww. tytułu. W związku z powyższym, Strony będą w stanie z góry określić wysokość przyszłej, należnej opłaty z tytułu użytkowania.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie użytkownikiem udziałów, zaś ich właścicielami będą osoby fizyczne, które nabyły te udziały od Wnioskodawcy oraz innych osób fizycznych.

Celem takiej operacji jest szybkie uzyskanie środków pieniężnych przez Wnioskodawcę (wskutek sprzedaży udziałów), a także zmiana właścicieli udziałów (na osoby fizyczne) z jednoczesnym umożliwieniem Wnioskodawcy wykonywania praw i pobierania pożytków z tych udziałów przez okres trwania umowy.

Pismem z 10 stycznia 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy, wskazując że przyjęte do użytkowania przez Wnioskodawcę udziały nie będą w żadnym stopniu wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT (do takiej kwalifikuje się np. poddzierżawa, leasing, oddanie w dalsze użytkowanie).

Wnioskodawca będzie realizował jedynie uprawnienia korporacyjne związane z użytkowaniem udziałów (w tym dokonywał wyboru organów: zarządu, rady nadzorczej) jak również będzie pobierał pożytki w postaci dywidendy.

Użytkowanie udziałów nastąpi pomiędzy osobami fizycznymi (oddającymi udziały w użytkowanie) i Spółką M. S.A. (podmiotem przyjmującym udziały w użytkowanie). Są to podmioty niepowiązane ze sobą ani kapitałowo, ani osobowo (osoby fizyczne oddające w użytkowanie udziały nie dysponują akcjami M. S.A. jak również nie zasiadają w jej organach). Cena użytkowania będzie ukształtowana rynkowo, w sposób niepowodujący nieodpłatnego uprzywilejowania któreś ze stron transakcji.

Osoby fizyczne nie będą oddawać w użytkowanie (do M. S.A.) udziałów w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej.

Osoby fizyczne, które będą oddawać w użytkowanie udziały spółki kapitałowej, nie zarządzają tą Spółką (tzn. nie wykonują czynności zarządu, ani prokurenta). Jedynie wykonują uprawnienia korporacyjne wynikające z posiadanych udziałów.

Ww. osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczych i nie wykonują (i nie będą wykonywać) działalności opodatkowanej VAT na rzecz spółki kapitałowej, której udziały będą oddawane w użytkowanie do M. S.A.

Osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczej. Posiadanie udziałów nie będzie zatem bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej tych osób.

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jako podatnik VAT czynny zgodnie z art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług posiada prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie w odpłatne użytkowanie udziałów spółki kapitałowej będzie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Oznacza to, iż w zamierzeniu Stron na fakturze nie zostanie ujawniony podatek od towarów i usług.

W związku z tym, iż oddanie w odpłatne użytkowanie będzie opodatkowane podatkiem PCC tj. nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zastosowanie znajdzie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem „nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy: transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku”.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie posiadał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem, za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży (obrocie) akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE wskazał, że samo posiadanie czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych, co do zasady, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczy to sytuacji gdy:

posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której udziały posiada,
sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca razem z dwoma osobami fizycznymi posiada udziały w innej spółce kapitałowej. Udziały te mogą być przedmiotem obrotu tj. mogą być zbywane, dzierżawione, lub użytkowane.

Nabywcami udziałów mają być osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Potencjalni nabywcy udziałów spółki kapitałowej nie są czynnymi podatnikami VAT, ani nie są powiązani kapitałowo/osobowo z Wnioskodawcą oraz ze spółką kapitałową, której udziały są przedmiotem transakcji. Co istotne, Nabywcy udziałów spółki kapitałowej to również osoby fizyczne, inne aniżeli aktualni współwłaściciele udziałów.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie użytkownikiem udziałów, zaś ich właścicielami będą osoby fizyczne, które nabyły te udziały od Wnioskodawcy oraz innych osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że przyjęte do użytkowania przez Wnioskodawcę udziały nie będą w żadnym stopniu wykorzystywane do działalności opodatkowanej VAT (do takiej kwalifikuje się np. poddzierżawa, leasing, oddanie w dalsze użytkowanie).

Osoby fizyczne nie będą oddawać w użytkowanie (do M. S.A.) udziałów w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej.

Analiza wskazanych wyżej uregulowań prawnych, jak również wnioski płynące z orzecznictwa TSUE oraz przedstawiony stan sprawy pozwalają na uznanie, że odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT tylko wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działający w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższego należy uznać, że planowane przez Osoby fizyczne oddanie w odpłatne użytkowanie udziałów będzie czynnością niepodlegającą przepisom ustawy o VAT. Osoby fizyczne są to podmioty niepowiązane ani kapitałowo, ani osobowo z Wnioskodawcą (osoby fizyczne oddające w użytkowanie udziały nie dysponują akcjami M. S.A. jak również nie zasiadają w jej organach).

Osoby fizyczne, które oddadzą w użytkowanie udziały nie uczestniczą w zarządzaniu spółką, której udziały oddawane będą w użytkowanie w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca. Osoby fizyczne nie będą oddawać w użytkowanie (do M. S.A.) udziałów w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej. Osoby fizyczne, które będą oddawać w użytkowanie udziały spółki kapitałowej, nie zarządzają tą Spółką (tzn. nie wykonują czynności zarządu, ani prokurenta). Jedynie wykonują uprawnienia korporacyjne wynikające z posiadanych udziałów. Ww. osoby fizyczne nie prowadzą działalności gospodarczych i nie wykonują (i nie będą wykonywać) działalności opodatkowanej VAT na rzecz spółki kapitałowej, której udziały będą oddawane w użytkowanie do M. S.A.

Zatem opisana we wniosku czynność wykonana na rzecz Wnioskodawcy przez Osoby fizyczne polegająca na odpłatnym oddaniu w użytkowanie udziałów nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, będzie jedynie prostym wykonywaniem funkcji właścicielskiej, która nie podlega przepisom ustawy o VAT.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 należy wyjaśnić, iż podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Podsumowując, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym prawo to nie przysługuje – nawet gdy określone wcześniej warunki są spełnione – w sytuacji wystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia (kwestia objęta pytaniem nr 2) czy Wnioskodawca będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej.

Przypomnieć należy, że zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu.

Jak wykazano wyżej czynność odpłatnego oddania przez Osoby fizyczne w użytkowanie udziałów do M. S.A. nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, która nie podlega przepisom ustawy o VAT.

Zatem uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy dotyczących odliczenia podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że Wnioskodawcy z tytułu nabycia tego rodzaju usług tj. odpłatnego użytkowania udziałów w spółce kapitałowej nie przysługuje prawo do odliczenia podatku w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z odpłatnym użytkowaniem udziałów w spółce kapitałowej jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin