Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.305.2017.1.AG
z 9 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku rozpoznania w 2017 r. przychodów z tytułu otrzymanych w 2017 r. środków finansowych z Funduszu Kolejowego, które w 2018 r. będą źródłem finansowania wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku rozpoznania w 2017 r. przychodów z tytułu otrzymanych w 2017 r. środków finansowych z Funduszu Kolejowego, które w 2018 r. będą źródłem finansowania wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa przekaże w roku 2017 Spółce Y. S A. (dalej: „Y.”, „Spółka” lub „Zarządca”) środki finansowe z Funduszu Kolejowego na wydatki/koszty, które Y. poniesie w 2018 r. Otrzymane przez Spółkę w roku 2017 środki z Funduszu Kolejowego mają służyć działalności operacyjnej Spółki w 2018 r. (a nie działalności inwestycyjnej). Środki te będą źródłem finansowania w roku 2018 wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki związanej m.in. z prowadzeniem przez Spółkę działalności polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi, a w szczególności udostępnianiem przewoźnikom kolejowym zarządzanej infrastruktury kolejowej.

Spółka zawarła z Ministerstwem Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie Minister Infrastruktury i Budownictwa) umowę o finansowanie lub refundację ze środków Funduszu Kolejowego wydatków bieżących Y. S.A. związanych z działalnością polegającą na zarządzaniu infrastrukturą kolejową w latach 2012-2019 (umowa z dnia 31 października 2012 r. z późniejszymi aneksami). Z umowy tej wynika, że Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie Minister Infrastruktury i Budownictwa) będzie – za pośrednictwem BGK – przekazywał w danym roku środki na realizację zadań określonych w programach rzeczowo-finansowych (obecnie Plan Finansowy Funduszu Kolejowego). Wypłat ze środków Funduszu Kolejowego na rzecz Zarządcy (Y.) dokonuje BGK na wniosek Ministra. Ponadto jak wynika z ww. umowy, Zarządca obowiązany jest zapewnić stosowanie wewnętrznych procedur udzielania zamówień publicznych i wydatkowania środków publicznych zgodnie z obowiązującym prawem. Dodatkowo, zgodnie z § 3 ust. 5 powołanej umowy, w przypadku płatności Wydatków bieżących finansowanych bezpośrednio ze środków Funduszu, o których mowa w ust. 7 i ust. 7a, Zarządca potwierdza Ministrowi do 10 dnia danego miesiąca sfinansowanie tych Wydatków w poprzednim miesiącu poprzez przedstawienie wyciągów z rachunku bankowego wraz z odpowiednim pismem przewodnim sporządzonym zgodnie z reprezentacją Zarządcy.

W przypadku braku potwierdzenia sfinansowania wydatków określonych w Planie Finansowym FK, Spółka zobowiązana jest do zwrotu otrzymanych środków w formie zaliczki.

W praktyce, Spółka realizowała już tego typu zwroty. Przykładem może być otrzymanie środków z Funduszu Kolejowego w formie zaliczki na pokrycie kosztów kredytów EBI poniesionych w grudniu. Ich rozliczenie następuje dopiero w styczniu następnego roku po zamknięciu okresu sprawozdawczego i podziale odsetek na koszty finansowe i nakłady na środki trwałe w budowie. W styczniu 2016 roku wartość środków otrzymanych z Funduszu Kolejowego była wyższa niż rzeczywiste koszty finansowe od kredytów EBI rozliczone zgodnie z ewidencją w księgach rachunkowych i nastąpił zwrot środków do BGK.

Jak wynika z pisma Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 25 sierpnia 2017 r. skierowanym do Spółki:

„przeniesienie w 2017 roku środków w wysokości 150.590 tys. zł z dotacji inwestycyjnej dla Y. S A. przeznaczonych na realizację KPK na dotację podmiotową dla Y. S.A. z przeznaczeniem na dofinansowanie kosztów zarządzania infrastrukturą kolejową i jej ochrony. Jak już we wcześniejszej korespondencji wskazywało Ministerstwo infrastruktury i Budownictwa, powyższe środki stanowią nadwyżkę w tegorocznym budżecie państwa w stosunku do limitu wydatków budżetu państwa w 2018 roku wskazanym w obowiązującym Krajowym Programie Kolejowym. Przedmiotowy limit został przyjęty przez Radę Ministrów uchwałą nr 144/2016 Rady Ministrów z dnia 23 listopada 2016 r. zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Kolejowego do 2023 roku, a następnie potwierdzony uchwałą nr 106/2017 Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2017 r.;

• nowelizacja Planu Finansowego Funduszu Kolejowego na 2017 rok, która zwiększy limit wydatków Funduszu przeznaczonych na sfinansowanie wydatków bieżących Y. S.A. związanych z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej o kwotę 270 000 tys. zł – z tej kwoty 119.410 tys. zł zostanie przeznaczone na wydatki Spółki w 2017 roku, zaś pozostała kwota 150.590 tys. zł zostanie przeznaczona na wydatki Y. S.A. w 2018 roku (środki Funduszu zostaną wypłacone Y. S.A. w 2017 roku, zaś wydatkowane przez Spółkę w 2018 roku);
• nowelizacja Planu Finansowego Funduszu Kolejowego na 2018 rok, która zwiększy limit wydatków Funduszu przeznaczonych na sfinansowanie wydatków bieżących Y. S.A. związanych z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej o kwotę 270 000 tys. zł – całość środków zostanie przeznaczona na wydatki Spółki w 2018 roku”.
  
  

Zgodnie z pismem z dnia 20 września 2017 r. Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa skierowanym do Spółki, w 2018 r. środki dla Spółki wyniosą: 2.699.410 tys. zł z budżetu państwa, 270.000 tys. zł z Funduszu Kolejowego wypłaconego w 2018 r. i 150.590 tys. zł z Funduszu Kolejowego wypłaconego w 2017 r.

Środki z Funduszu Kolejowego – otrzymane jako forma zaliczki – podlegają rozliczeniu przez Spółkę. Niewykorzystana na działalność operacyjną kwota tych środków podlega zwrotowi przez Spółkę.

Spółka bilansowo ujmie otrzymane w 2017 r. środki z Funduszu Kolejowego na koncie rozliczenia międzyokresowe przychodów (bez wpływu na wynik finansów).

W otrzymanej interpretacji indywidualnej z dnia 24 czerwca 2015 r. (IPPB5/4510-379/15-2/AM) wydanej dla Spółki Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Spółki w zakresie środków z funduszu kolejowego przeznaczonych na działalność inwestycyjną (nabycie i wytworzenie środków trwałych) jako przychodu wolnego od podatku dochodowego od osób prawnych za prawidłowe. Podstawą prawną zwolnienia był przepis art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z nim, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m. W tej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Y. za prawidłowe – także w części dotyczącej stwierdzenia, że: „Z powyższego wynika, że środki pochodzące z Funduszu Kolejowego nie stanowią środków z budżetu państwa. Oznacza to, że otrzymane przez Spółkę w analizowanym zakresie środki z Funduszu Kolejowego nie znajdują się w zakresie zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47, 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Spółkę w roku 2017 środki finansowe z Funduszu Kolejowego, które będą źródłem finansowania w roku 2018 wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki związanej m in. z prowadzeniem przez Spółkę działalności polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi, a w szczególności udostępnianiem przewoźnikom kolejowym zarządzanej infrastruktury kolejowej, stanowią w roku 2017 przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym, środki Funduszu przeznacza się na spłaty kredytów i pożyczek wraz z odsetkami oraz innymi kosztami obsługi kredytów i pożyczek, a także na pokrycie kosztów emisji i wykupu obligacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz spłaty zobowiązań wynikających z wykonania przez Skarb Państwa obowiązków z tytułu gwarancji i poręczeń, o których mowa w art. 7 ust. 2. Jak stanowi przepis ust. 3e tego artykułu, środki Funduszu mogą być przeznaczone na dofinansowanie działalności zarządców infrastruktury kolejowej, która nie może być sfinansowana z opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej. Fundusz gromadzi środki finansowe na przygotowanie oraz realizację budowy i przebudowy linii kolejowych, remonty i utrzymanie linii kolejowych, likwidację zbędnych linii kolejowych oraz wydatki bieżące Y. Spółki Akcyjnej związane z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej oraz finansuje realizację zadań (art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Zgodnie zaś z art. 38a ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, minister właściwy do spraw transportu może dofinansować z budżetu państwa lub z Funduszu Kolejowego: koszty remontu i utrzymania infrastruktury kolejowej, jeżeli infrastruktura ta jest udostępniana przez zarządcę na zasadach określonych w ustawie, a także działalność zarządcy, która nie może być sfinansowana z opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej.

Powyższy przepis ustanawia alternatywę łączną poprzez spójnik „lub”. Powyższe oznacza także, że dofinansowanie z Funduszu Kolejowego nie stanowi dofinansowania z budżetu państwa, choć środki pochodzące z Funduszu Kolejowego należy uznać za środki o charakterze publicznym. Wskazać ponadto należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r., środki Funduszu pochodzą z:

1. 20% wpływów z opłaty paliwowej, pobieranych zgodnie z ustawą z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 931, z późn. zm.);
   
2. odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz odsetek od lokat okresowo wolnych środków Funduszu w bankach;
   
3. przychodów z akcji w spółkach przekazanych ministrowi właściwemu do spraw transportu przez Skarb Państwa w celu zasilenia Funduszu;
   
4. przychodów ze sprzedaży akcji, o których mowa w art. 6;
   
5. środków z kredytów lub pożyczek zaciągniętych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
   
6. wpływów z obligacji emitowanych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
   
7. inwestycji środków Funduszu w jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157);
   
8. darowizn i zapisów;
   
9. wpływów z innych środków publicznych.
   
   
   

Z powyższego wynika, że środki pochodzące z Funduszu Kolejowego nie stanowią środków z budżetu państwa. Oznacza to, że otrzymane przez Spółkę – w związku z działalnością Spółki jako zarządcy infrastrukturą kolejową – środki z Funduszu Kolejowego nie znajdują się w zakresie zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47, 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Z umowy z dnia 31 października 2012 r. o finansowanie ze środków Funduszu Kolejowego wydatków bieżących Y. S.A. związanych z działalnością polegającą na zarządzaniu infrastrukturą kolejową w latach 2012-2019 (z późniejszymi aneksami) wynika, że Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie Minister Infrastruktury i Budownictwa) będzie – za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego – przekazywał w danym roku środki na realizację zadań określonych w programach rzeczowo-finansowych (obecnie Plan Finansowy Funduszu Kolejowego). Wypłat ze środków Funduszu Kolejowego na rzecz Zarządcy (Y.) dokonuje BGK na wniosek Ministra. Ponadto jak wynika z powołanej umowy, Zarządca obowiązany jest zapewnić stosowanie wewnętrznych procedur udzielania zamówień publicznych i wydatkowania środków publicznych zgodnie z obowiązującym prawem.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, zgodnie z pismem z dnia 20 września 2017 r. Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa, w 2018 r. środki dla Spółki wyniosą; 2.699.410 tys. zł z budżetu państwa, 270.000 tys. zł z Funduszu Kolejowego wypłaconego w 2018 r. i 150.590 tys. zł z Funduszu Kolejowego wypłaconego w 2017 r.

Powyższe oznacza, że otrzymane w 2017 r. środki finansowe z Funduszu Kolejowego dotyczą środków finansowych na działalność operacyjną Spółki w roku 2018. Jak wynika z pisma Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 25 sierpnia 2017 r.:

„przeniesienie w 2017 roku środków w wysokości 150.590 tys. zł z dotacji inwestycyjnej dla Y. S.A. przeznaczonych na realizację KPK na dotację podmiotową dla Y. S.A. z przeznaczeniem na dofinansowanie kosztów zarządzania infrastrukturą kolejową i jej ochrony. Jak już we wcześniejszej korespondencji wskazywało Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa, powyższe środki stanowią nadwyżkę w tegorocznym budżecie państwa w stosunku do limitu wydatków budżetu państwa w 2018 roku wskazanym w obowiązującym Krajowym Programie Kolejowym. Przedmiotowy limit został przyjęty przez Radę Ministrów uchwałą nr 144/2016 Rady Ministrów z dnia 23 listopada 2016 r. zmieniającą uchwałę w sprawie ustanowienia Krajowego Programu Kolejowego do 2023 roku, a następnie potwierdzony uchwałą nr 106/2017 Rady Ministrów z dnia 12 lipca 2017 r.;

• nowelizacja Planu Finansowego Funduszu Kolejowego na 2017 rok, która zwiększy limit wydatków Funduszu przeznaczonych na sfinansowanie wydatków bieżących Y. S.A. związanych z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej o kwotę 270 000 tys. zł – z tej kwoty 119.410 tys. zł zostanie przeznaczone na wydatki Spółki w 2017 roku, zaś pozostała kwota 150.590 tys. zł zostanie przeznaczona na wydatki Y. SA w 2018 roku (środki Funduszu zostaną wypłacone Y. S.A. w 2017 roku, zaś wydatkowane przez Spółkę w 2018 roku);
• nowelizacja Planu Finansowego Funduszu Kolejowego na 2018 rok, która zwiększy limit wydatków Funduszu przeznaczonych na sfinansowanie wydatków bieżących Y. SA związanych z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej o kwotę 270 000 tys. zł – całość środków zostanie przeznaczona na wydatki Spółki w 2018 roku” (środki w wysokości 270.000 zł zostały już Spółce zapewnione w przyjętym w dniu 21.06.2017 r. Planie Finansowym Funduszu Kolejowego na 2018 rok. Ponadto środki finansowe z Funduszu Kolejowego – otrzymane jako zaliczka – podlegają rozliczeniu przez Spółkę. Niewykorzystana na działalność operacyjną kwota tych środków podlega zwrotowi przez Spółkę.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jak stanowi przepis ust. 3a tego artykułu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
   
2. regulowania należności.
   
   

Jak z kolei stanowi art. 12 ust. 3e tej ustawy, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym. Przysporzenie majątkowe musi mieć trwały, definitywny oraz bezzwrotny charakter. Jak stwierdził WSA w Poznaniu w wyroku z 4 września 2013 r. (I SA/Po 295/13), „jako przychód powinno się traktować przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym”. W orzecznictwie sądowym podkreśla się przy tym, iż trwały charakter przysporzenia oznacza, że owo przysporzenie musi być definitywne, przez co należy rozumieć wyłączne uprawnienie podatnika do otrzymania danego przysporzenia (tak np. WSA w Olsztynie w wyroku z 7 lipca 2011 r., I SA/Ol 405/2011). Także NSA w wyroku z 4 września 2013 r. (II FSK 2512/2011) stwierdził, iż: „Analiza wyliczonych desygnatów pojęcia przychodów pozwala na wysnucie wniosku, że przychodem jest każde definitywne przysporzenie majątkowe, powodujące zwiększenie aktywów podatnika bądź zmniejszenie jego pasywów”. W innych orzeczeniach pojawia się także stwierdzenie, iż otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi. Wymóg definitywności oznacza, że poza kategorią przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych znajdują się wszelkiego rodzaju przysporzenia o charakterze tymczasowym, zwrotnym, nietrwałym. Typowym przykładem tego rodzaju przysporzeń są np. zadatki, zaliczki, wszelkiego rodzaju wpłaty warunkowe. Tego typu przysporzenia, mimo że w danym momencie powiększają majątek podatnika, to jednak ze swej istoty nie są przysporzeniami trwałymi i definitywnie należnymi danemu podatnikowi. O tym, czy podatnik będzie miał możliwość uznania ich za definitywnie mu przypadające, rozstrzygną okoliczności danej sprawy (np. zaliczenie kaucji czy zadatku na poczet rozliczenia ceny). Dlatego też o przychodzie podatkowym możemy mówić dopiero w momencie zaistnienia zdarzenia skutkującego definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym otrzymanego w roku 2017 dofinansowania ze środków Funduszu Kolejowego nie można uznać w roku 2017 za przysporzenie o charakterze definitywnym. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że otrzymane w 2017 r. dofinansowanie ma charakter niedefinitywny. Na zwrotny charakter dofinansowania wskazuje treść powołanej powyżej umowy, na podstawie której Spółka otrzymuje dofinansowanie z Funduszu Kolejowego. Zgodnie z nią, w przypadku braku potwierdzenia wyciągiem bankowym sfinansowania wydatków określonych w Planie Finansowym FK, Spółka zobowiązana jest do zwrotu środków otrzymanych w formie zaliczki.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, środki finansowe z Funduszu Kolejowego – otrzymane jako forma zaliczki – podlegają rozliczeniu przez Spółkę. Niewykorzystana na działalność operacyjną kwota tych środków podlega zwrotowi przez Spółkę.

Podsumowując, otrzymane przez Spółkę w roku 2017 środki z Funduszu Kolejowego, które będą źródłem finansowania w roku 2018 wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki związanej m in. z prowadzeniem przez Spółkę działalności polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi, a w szczególności udostępnianiem przewoźnikom kolejowym zarządzanej infrastruktury kolejowej nie stanowią w roku 2017 przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na samym wstępie należy zauważyć, że utworzenie Funduszu Kolejowego, zasady gromadzenia środków Funduszu oraz zasady finansowania zadań ze środków Funduszu reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2005 r. o Funduszu Kolejowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 510).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, Fundusz gromadzi środki finansowe na przygotowanie oraz realizację budowy i przebudowy linii kolejowych, remonty i utrzymanie linii kolejowych, likwidację zbędnych linii kolejowych oraz wydatki bieżące Y. Spółki Akcyjnej związane z zadaniami zarządcy infrastruktury kolejowej.

Jak stanowi art. 3 ust. 3 tej ustawy, środki Funduszu przeznacza się na spłaty kredytów i pożyczek wraz z odsetkami oraz innymi kosztami obsługi kredytów i pożyczek, a także na pokrycie kosztów emisji i wykupu obligacji, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz spłaty zobowiązań wynikających z wykonania przez Skarb Państwa obowiązków z tytułu gwarancji i poręczeń, o których mowa w art. 7 ust. 2.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 3e ww. ustawy, środki Funduszu mogą być przeznaczone na dofinansowanie działalności zarządców infrastruktury kolejowej, która nie może być sfinansowana z opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, środki Funduszu pochodzą z:

1. 20% wpływów z opłaty paliwowej, pobieranych zgodnie z ustawą z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 931, z późn. zm.);
   
2. odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu oraz odsetek od lokat okresowo wolnych środków Funduszu w bankach;
   
3. przychodów z akcji w spółkach przekazanych ministrowi właściwemu do spraw transportu przez Skarb Państwa w celu zasilenia Funduszu;
   
4. przychodów ze sprzedaży akcji, o których mowa w art. 6;
   
5. środków z kredytów lub pożyczek zaciągniętych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
   
6. wpływów z obligacji emitowanych na rzecz Funduszu przez Bank Gospodarstwa Krajowego;
   
7. inwestycji środków Funduszu w jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157);
   
8. darowizn i zapisów;
   
9. wpływów z innych środków publicznych.
   
   
   

Zgodnie natomiast z art. 38a ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2017 r., poz. 2117, z późn. zm.), minister właściwy do spraw transportu może dofinansować z budżetu państwa lub z Funduszu Kolejowego działalność zarządcy, która nie może być sfinansowana z opłat za korzystanie z infrastruktury kolejowej, pod warunkiem realizacji przez zarządcę wynikającego z przepisów rozdziału 6 obowiązku udostępniania infrastruktury kolejowej obejmującej przynajmniej jedną linię kolejową.

Z powyższego wynika, że środki pochodzące z Funduszu Kolejowego nie stanowią środków z budżetu państwa. Oznacza to, jak słusznie wskazał Wnioskodawca, że otrzymane przez Spółkę w analizowanym zakresie środki z Funduszu Kolejowego nie znajdują się w zakresie zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.).

Przechodząc do meritum sprawy zauważyć w tym miejscu trzeba, że wątpliwości Wnioskodawcy zgłoszone we wniosku dotyczą tego, czy będzie zobowiązany do rozpoznania w 2017 r. przychodów z tytułu otrzymanych w 2017 r. środków finansowych z Funduszu Kolejowego, które w 2018 r. będą źródłem finansowania wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki.

W odniesieniu do powyższego należy podnieść, że ustawa nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie jedynie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii, a także enumeratywnie wyliczył, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Podstawową kategorią przychodów, o których tu mowa, są zatem „otrzymane pieniądze” (wartości pieniężne). Tym samym przepis ten określa moment powstania przychodu – jest nim moment faktycznego otrzymania środków pieniężnych (wartości pieniężnych). Termin „otrzymane” użyty w art. 12 ust. 1 ww. ustawy należy rozumieć w ten sposób, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika bądź zostać mu dostarczone w inny sposób (np. zapłata gotówką). Rzecz jasna otrzymane pieniądze powodują powstanie przychodu do opodatkowania, gdy są one należne podatnikowi.

Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można więc stwierdzić, że – co do zasady – przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy także pamiętać, że przychód w innym momencie niż data otrzymania określonych świadczeń może powstać wyłącznie wtedy, gdy wynika to z wyraźnego przepisu ustawy. Najczęściej dotyczy to przychodów związanych z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, w których to sytuacjach za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 updop).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka na podstawie zawartej umowy z Ministerstwem Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (obecnie Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa) otrzymała w 2017 r. za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego środki finansowe z Funduszu Kolejowego na wydatki/koszty, które Spółka poniesie w 2018 r. Otrzymane przez Spółkę w 2017 r. ww. środki mają służyć działalności operacyjnej Spółki w 2018 r.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że otrzymane przez Spółkę na działalność operacyjną środki finansowe z Funduszu Kolejowego będą stanowiły – w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przychód w dacie otrzymania, tj. w 2017 r. Bez wpływu na powyższą ocenę pozostaje przy tym okoliczność, że środki te będą wydatkowane dopiero w roku następnym, tj. w 2018 r. oraz to, że część z nich może zostać – w razie niewykorzystania na działalność operacyjną – zwrócona. Zaistnienie takiej ewentualności, tj. że Spółka może nie wykorzystać przyznanych środków finansowych na określone cele, w związku z czym byłaby zmuszona do ich zwrotu, nie może mieć w tym przypadku wpływu na stwierdzenie braku definitywności otrzymanego przysporzenia. Zdaniem organu, otrzymane przez Spółkę środki – wbrew twierdzeniom Spółki – nie mają zaliczkowego charakteru, lecz stanowią rodzaj finansowania bądź refundacji z danego funduszu na określone cele związane z działalnością operacyjną. To, że mogą zostać w przyszłości zwrócone, stanowi jedynie o sposobie ich technicznego rozliczenia w razie ewentualnego niewykorzystania zgodnie z przeznaczeniem. Podkreślenia wymaga również, że środki te (w razie ich odpowiedniego wykorzystania) mogą nie zostać zwrócone w ogóle. Zauważyć trzeba, że już w momencie otrzymania środków finansowych przez Spółkę możliwe będzie stwierdzenie, że Spółka będzie mogła rozporządzać nimi jak własnymi. Wartość otrzymanych środków będzie bez wątpienia powiększała aktywa finansowe Spółki.

Podsumowując, w odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie należy stwierdzić, że otrzymane przez Spółkę w roku 2017 środki finansowe z Funduszu Kolejowego, które będą źródłem finansowania w roku 2018 wydatków (kosztów) bieżącej działalności operacyjnej Spółki związanej m.in. z prowadzeniem przez Spółkę działalności polegającej na zarządzaniu liniami kolejowymi, a w szczególności udostępnianiem przewoźnikom kolejowym zarządzanej infrastruktury kolejowej, stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w roku 2017, tj. w roku ich otrzymania przez Spółkę.

Zatem stanowisko Spółki we wnioskowanym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017, poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.