Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.674.2017.1.AS
z 23 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania umowy leasingu za transakcję dostawy towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania umowy leasingu za transakcję dostawy towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka”, „Korzystający” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą przede wszystkim na dostarczaniu energii elektrycznej odbiorcom oraz świadczeniu usług dystrybucji energii elektrycznej. Spółka posiada koncesję na dystrybucję i koncesję na obrót energią elektryczną.

Spółka świadczy również usługi budowlane oraz budowlano-montażowe, w tym również kompleksowe usługi modernizacji linii kolejowych.

Spółka będąc czynnym podatnikiem VAT ma zamiar zawrzeć umowę leasingu (dalej: „Umowa” lub „Umowa Leasingu”) z firmą leasingową (dalej: „Leasingodawca” lub „Finansujący”).

Leasingodawca planuje na mocy Umowy Leasingu zobowiązać się do udostępnienia Wnioskodawcy na zasadzie leasingu, przedmiotu leasingu, zaś Wnioskodawca planuje zobowiązać się do jego przyjęcia od Leasingodawcy oraz odpłatnego użytkowania i pobierania pożytków na zasadzie leasingu.

Przedmiot leasingu stanowią budynki w postaci budynku socjalno-biurowego, budynku socjalno-biurowo-warsztatowego, budynku garaży, budynku magazynu materiałów pędnych, wiata, układ torowy oraz miejsce składowania odpadów (dalej: „Budynki”), a także nieruchomość gruntowa, składająca się z działki o numerze ewidencyjnym nr: 4/56 o powierzchni 9145 m², dla której Sąd Rejonowy, IV Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą KW będąca przedmiotem użytkowania wieczystego (dalej: „Grunt”, Budynki i Grunt dalej łącznie: „Przedmiot leasingu”). Przedmiot Leasingu będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych. Umowa zostanie zawarta na czas oznaczony.

Strony planują zawrzeć Umowę Leasingu w ramach, której każda ze Stron zobowiąże się zawrzeć umowę sprzedaży całości Przedmiotu Leasingu za cenę równą 1,00 PLN za przeniesienie własności Budynków, oraz 1,00 PLN za przeniesienie własności Gruntu. Obie transakcje zostaną powiększone o podatek VAT. W ramach Umowy, Przedmiot leasingu zostanie oddany w użytkowanie. Najwcześniej 90 dni przed końcem okresu leasingu i nie później niż 5 dni po zakończeniu Okresu Leasingu Korzystającemu przysługuje uprawnienie do wykonania opcji nabycia Przedmiotu Leasingu, a Finansującemu przysługuje uprawnienie do wykonania opcji zbycia Przedmiotu Leasingu.

Opłaty leasingowe będą stanowić raty wynagrodzenia pieniężnego należnego Finansującemu na podstawie Umowy z tytułu nabycia Przedmiotu Leasingu oraz oddane Korzystającemu do używania na podstawie Umowy, płatne w powiązaniu z okresami rozliczeniowymi w wysokości ustalonej zgodnie z Umową. Każda opłata leasingowa składająca się z opłaty leasingowej dotyczącej Budynku oraz opłaty leasingowej dotyczącej Gruntu, przy czym opłaty leasingowe stanowią przedmiot jednej wierzytelności przysługującej Finansującemu na podstawie Umowy, a rozróżnienie na opłaty leasingowe dotyczące Budynku oraz opłaty leasingowe dotyczące Gruntu będzie miało charakter jedynie techniczno-porządkowy oraz księgowo-podatkowy (dalej: „Opłata Leasingowa”).

Wynagrodzenie należne Leasingodawcy, będzie składało się z następujących części:

• część kapitałowa raty - stanowiąca odzwierciedlenie spłaty wartości początkowej Przedmiotu Leasingu;
  

• część odsetkowa raty - określana jako nadwyżka opłat leasingowych ponad spłatę wartości początkowej Przedmiotu Leasingu stanowiąca element wynagrodzenia Leasingodawcy z tytułu finansowania Przedmiotu Leasingu. Wartość części odsetkowej rat leasingowych ustalana jest w oparciu o zmienną stopę procentową (WIBOR) oraz stałą marżę Leasingodawcy.
  
  
  

W odniesieniu do Budynku suma Opłat Leasingowych w okresie trwania Umowy Leasingu (wraz z opłatą wstępną dotyczącą Budynku i wartością końcową Budynku) będzie odpowiadać co najmniej wartości początkowej Budynku oraz Umowa będzie stanowić, że odpisów amortyzacyjnych od Budynku dokonuje Korzystający dlatego dla potrzeb rozliczeń Korzystający i Leasingodawca potwierdzają w Umowie, że używanie i pobieranie pożytków z Budynku zostanie rozliczone zgodnie z art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 1888, „ustawa o PDOP”). Do leasingu Budynków (wskazanych w Umowie budynków i budowli) będzie miał zastosowanie art. 17f ustawy o PDOP.

Zważywszy, że w odniesieniu do Gruntu suma Opłat Leasingowych dotyczących Gruntu w okresie trwania Umowy Leasingu (wraz z opłatą wstępną dotyczącą Gruntu i wartością końcową gruntu) odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej gruntu, Korzystający i Leasingodawca potwierdzają w Umowie, że używanie i pobieranie pożytków z Gruntu będzie rozliczone zgodnie art. 17i ustawy o PDOP. Do leasingu Gruntu (wskazanego w Umowie prawa wieczystego użytkowania gruntu) będzie miał zastosowanie art. 17i ustawy o PDOP.

W związku z przyszłą realizacją Umowy Leasingu, Leasingodawca ma zamiar wystawić na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT, w ramach których dostawa przedmiotów Umowy Leasingu zostanie w całości potraktowana jako dostawa towarów oraz opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%.

W rezultacie, łączna kwota należności wynikająca z Umowy Leasingu (zarówno część kapitałowa rat, jak i część odsetkowa) odpowiadająca sumie opłat wymienionych w tej Umowie, zostanie uwzględniona przez Leasingodawcę w podstawie opodatkowania podatkiem VAT i opodatkowana na zasadach właściwych dla dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 7 ust. 9 ustawy o VAT.

Dodatkowo, należy wskazać, że dostawa wynikająca z Umowy Leasingu będzie opodatkowana podatkiem VAT, ponieważ powyższa dostawa nie będzie posiadać prawa do skorzystania ze zwolnienia z podatku VAT, a jeżeli będzie posiadać takie prawo to Wnioskodawca oraz Leasingodawca złożą zgodne oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT o wyborze opodatkowania podatkiem VAT dostawy budynków i budowli będących przedmiotem Umowy Leasingu.

Wnioskodawca pragnie również podkreślić, iż dostawa budynków i budowli w ramach zawartej Umowy Leasingu nie była objęta zwolnieniem z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Dla potrzeb rozliczeń VAT, Leasingodawca udokumentuje wydanie Przedmiotu Leasingu Korzystającemu wystawieniem faktury VAT, obejmującej łączne wynagrodzenie Leasingodawcy należne z tytułu całej Umowy. Podstawa opodatkowania i kwota należnego VAT jest ustalana w oparciu o prognozowaną łączną wartość opłat należnych od Leasingobiorcy.

W konsekwencji na moment wydania przedmiotu Umowy, wynagrodzenie należne Leasingodawcy (i tym samym, podstawa opodatkowania VAT) obejmie część kapitałową raty oraz jej część odsetkową, ustaloną w oparciu o wartość wskaźnika zmiennego przyjętą na określony dzień wskazany w Umowie Leasingu. W okresie trwania Umowy, raty leasingowe uiszczane będą przez Leasingobiorcę w przyjętych okresach rozliczeniowych na podstawie wystawianych przez Leasingodawcę not księgowych.

W trakcie trwania Umowy wartość części odsetkowej poszczególnych rat może się wahać z uwagi na zmiany stóp procentowych (WIBOR).

Przedstawiony powyżej sposób kalkulacji wynagrodzenia Leasingodawcy (oparty o zmienne oprocentowanie) skutkuje tym, że jego wartość przyjęta za podstawę opodatkowania podatkiem VAT w momencie wydania Przedmiotu Leasingu (tj. kwota wykazana na fakturze VAT dokumentującej jego dostawę) może różnić się od sumy ostatecznej wartości rat leasingowych, które Spółka zapłaci na rzecz Leasingodawcy (w praktyce może być niższa lub wyższa).

Mając na uwadze powyższe przedstawione zdarzenie przyszłe, powstała po stronie Wnioskodawcy wątpliwość w zakresie.

• prawidłowości potraktowania przyszłej Umowy Leasingu jako transakcji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 9 ustawy o VAT;
  

• ujęcia części odsetkowej poszczególnych Opłat leasingowych w podstawie opodatkowania.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zawarta w przyszłości przez Wnioskodawcę Umowa Leasingu stanowi dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT?
2. Czy podstawa opodatkowania powiększona o wartość części odsetkowej poszczególnych Opłat leasingowych będzie ustalana w oparciu o ogólną zasadę z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?
3. Czy Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez Leasingodawcę na zasadach opisanych wyżej w związku z zawarciem Umowy Leasingu?
   
   

Stanowisko 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w analizowanym stanie faktycznym, Umowa Leasingu będzie spełniać definicję dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT, zarówno w odniesieniu do Budynków, jak i do Gruntu.

Stanowisko 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania będzie powiększona o wartość części odsetkowej poszczególnych rat leasingowych, natomiast na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT podstawa opodatkowania będzie powiększona o wartość gruntu.

Stanowisko 3

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez Leasingodawcę w sposób opisany w niniejszym wniosku, gdyż w okolicznościach sprawy oddanie do użytkowania poszczególnych przedmiotów Umowy Leasingu stanowi dostawę towarów, a przyjęte do używania grunty w wieczystym użytkowaniu, budynki i budowle, wykorzystywane są przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi bowiem, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...). Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymywanych przez podatnika (art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Umowa Leasingu będzie spełniać definicję dostawy towarów w rozumieniu ustawy VAT, w związku z czym nie ma podstaw do ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT na zasadach określonych w ramach art. 88 ustawy o VAT, w tym w szczególności ust. 3a tego artykułu. Jeżeli kalkulacja podstawy opodatkowania zostanie uznana za prawidłową (tj. uwzględniać będzie zarówno część kapitałową jak i odsetkową), to Wnioskodawcy będzie przysługiwać pełne odliczenie podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez Leasingodawcę.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 9 ustawy o VAT - przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

W tym miejscu należy zatem przeanalizować przepisy ustawy o PDOP dotyczące umów leasingowych. W myśl art. 17f ust. 1 ustawy o PDOP, do przychodów finansującego (...) i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1. umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;
   
2. suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio;
   
3. umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:
   
   1. odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
   2. finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.
   
   

Natomiast w myśl art. 17i ust. 1 ustawy o PDOP, jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony są grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 17f ust. 2 stosuje się odpowiednio. Zestawiając ze sobą powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, należy dojść do wniosku, że dostawą towarów jest w szczególności wydanie towaru w ramach umowy leasingu (najmu, dzierżawy), zgodnie z którą w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione na korzystającego oraz że odpisów amortyzacyjnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, dokonuje korzystający (tzw. leasing finansowy).

Ponieważ planowana przez Wnioskodawcę Umowa Leasingu spełnia wszystkie powyższe założenia, należy ją traktować jak dostawę towarów.

Należy również zaznaczyć, iż zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w przypadku tego rodzaju transakcji powstaje z chwilą wydania towaru.

Podstawa opodatkowania jest ustalana w oparciu o ogólną zasadę wyrażoną w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tą zasadą, podstawą opodatkowania (...) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle powyższego podstawą opodatkowania w leasingu finansowym będzie zatem suma wszystkich Opłat leasingowych (wraz z częścią odsetkową), pomniejszona o kwotę podatku.

Za takim postępowaniem przemawia - w ocenie Spółki - brzmienie przytoczonego powyżej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, z którego wynika, że podstawę opodatkowania na gruncie VAT stanowi całość zapłaty otrzymanej przez dokonującego dostawy towarów, od nabywcy z tytułu sprzedaży (dostawy przedmiotu danej umowy leasingu finansowego). Tym samym, odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, powinna to być kwota odpowiadająca sumie rat i innych płatności ustalonych lub dokonanych przez leasingobiorcę w związku z daną umową w okresie jej trwania.

Specyfika tego typu dostawy polega na tym, iż kwota należna, o której mowa wyżej, jest pobierana przez Finansującego w uzgodnionych terminach, w ustalonych okresach rozliczeniowych, natomiast sam podatek jest płacony od całej kwoty należnej z chwilą powstania obowiązku podatkowego.

W chwili zatem powstania obowiązku podatkowego z tytułu leasingu, opodatkowana zostaje cała wartość wynikająca z umowy leasingowej. Wystawiona faktura powinna wykazywać podatek należny od całości świadczenia dla leasingodawcy, jak przy każdej innej dostawie towaru.

Istotne znaczenie ma również art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Mając zatem na uwadze fakt, że w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca zawrze na określony czas Umowę Leasingu obejmującą Budynki oraz prawo użytkowania wieczystego gruntu, na którym Budynki są posadowione, oraz że Umowa Leasingu zawierać będzie postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych od wartości Budynków w okresie umowy leasingu dokonuje korzystający (Wnioskodawca), Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż oddanie w leasing Budynków oraz Gruntu na podstawie Umowy Leasingu, stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 i art. 7 ust. 9 ustawy o VAT. Z podstawy opodatkowania dotyczącej dostawy towarów nie powinna być wydzielana (wyłączana) wartość Gruntu (prawa wieczystego użytkowania gruntu), gdyż byłoby to wprost sprzeczne z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Powyższa transakcja zostanie więc zakwalifikowana przez Leasingodawcę jako dostawa towarów i udokumentowana fakturą VAT wystawioną z góry, na sumę wszystkich opłat leasingowych za cały okres leasingu.

W ocenie Wnioskodawcy używane przez ustawodawcę, w ramach ustawy o VAT pojęcie gruntu, w wielu przypadkach rozciąga się także na prawo wieczystego użytkowania gruntu. Przykładowo, ma to miejsce w analizowanym już art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części, z podstawy opodatkowania dostawy budynku wraz z gruntem, nie wyodrębnia się wartości gruntu. Zasada ta, w myśl art. 29a ust. 9 ustawy o VAT nie ma zastosowania wyłącznie w sytuacji, w której wraz z dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych, następuje oddanie (pierwotne) gruntu w użytkowanie wieczyste, co jednak nie ma zastosowania w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Co więcej, na gruncie podatku VAT, zbycie gruntu generuje w istocie analogiczne skutki jak zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu (wszak obie te transakcje skutkują przeniesieniem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel), tj. w szczególności obydwie te transakcje stanowią dostawę towarów.

Użytkowanie wieczyste jest prawem na rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Dostawa towarów w VAT, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jak gdyby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem w rozumieniu ustawy o VAT) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób zbliżony do właściciela, jak i w możliwości przeniesienia władztwa nad gruntem.

Wskazać również należy, że traktowanie przeniesienia prawa wieczystego użytkowania gruntów jako świadczenia usługi, a tak to było początkowo postrzegane na gruncie ustawy o VAT, wydawało się sprzeczne z istotą i charakterem tej czynności, zwłaszcza że takie przeniesienie praw zazwyczaj związane było z przeniesieniem prawa własności budynków, które były posadowione na tym gruncie.

W prawie wspólnotowym przewiduje się, że państwa członkowskie mogą uznać za towary (a w konsekwencji czynności ich dotyczące za dostawę towarów):

• pewne (określone) prawa na nieruchomościach (ang. certain interests),
  

• prawa rzeczowe (ang. rights in rem), z którymi wiąże się prawo do używania nieruchomości,
  

• udziały lub inne prawa o charakterze udziałowym, które dają ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności czy też posiadania nieruchomości. Na tej właśnie podstawie, od listopada 2008 r. ustawodawca krajowy dokonał istotnej zmiany, stwierdzając wprost w ustawie o VAT, że tak ustanowienie, jak i zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntów, jest dostawą towarów (choć równocześnie nie stwierdził, że prawo to jest towarem). Zmiana, o której tu mowa, miała na celu usunięcie rozbieżności między brzmieniem ustawy a orzecznictwem sądowym. Podkreślono zatem raczej merytoryczny, a nie tylko redakcyjny bądź precyzujący charakter tych zmian.
  
  
  

W odniesieniu do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez Leasingodawcę należy przytoczyć przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powołane przepisy wskazują, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie ustawa o VAT w art. 88 przewiduje pewne przypadki, gdy nie przysługuje prawo do obniżania podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego. W szczególności, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ustawodawca stworzył więc podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając na względzie, że dostawa przedmiotów Umowy Leasingu zostanie w całości uznana jako dostawa towarów oraz opodatkowana podatkiem VAT wg stawki 23%, tak więc nie będzie podstaw do ograniczenia prawa do odliczenia podatku VAT na zasadach określonych w ramach art. 88 ust. 3a ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Leasingodawcę dotyczących nieruchomości gruntowej (prawa wieczystego użytkowania gruntów) zabudowanej budynkami i budowlami, gdyż przyjęte do użytkowania w przyszłości budynki i budowle wykorzystywane będą do czynności opodatkowanych.

Powyższe stanowisko spółki potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 lipca 2016 r. o sygn. IPPP2/4512-437/16-2/DG oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lipca 2015 r. o sygn. IPPP1/4512-342/15-4/MPe.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy planowana Umowa Leasingu stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Mając na uwadze okoliczność, iż przyjęte do używania budynki, budowle i grunty wykorzystywane są przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych, to zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługiwać mu będzie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez Leasingodawcę w związku z przyszłą Umową Leasingu. Podstawą opodatkowania w leasingu finansowym będzie zatem suma wszystkich Opłat leasingowych (wraz z częścią odsetkową), pomniejszona o kwotę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację, tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego, mianowicie, że dostawa wynikająca z umowy leasingu nie będzie posiadać prawa do zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ustawy oraz na informacji, że w przypadku zaistnienia prawa do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, Wnioskodawca oraz Leasingodawca złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy o VAT o wyborze opodatkowania podatkiem VAT przedmiotowej dostawy (kwestia ta nie była przedmiotem oceny tutejszego organu, lecz przyjęto to jako element opisu sprawy).

Niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.