Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.132.2019.1.MZA
z 27 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 czerwca 2019 r. (data wpływu 1 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy w związku z podziałem przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy w związku z podziałem przez wydzielenie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

O. Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka” lub „Spółka przejmująca”) jest spółką kapitałową z siedzibą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozważane jest wydzielenie do Spółki majątku innej polskiej spółki kapitałowej (dalej jako: „Spółka dzielona”). Planowana reorganizacja przeprowadzona zostanie w trybie określonym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.; dalej jako: „KSH”), czyli w drodze tzw. podziału przez wydzielenie (dalej jako: „Podział”).

W ramach planowanego Podziału, w związku z przeniesieniem do Spółki części majątku Spółki dzielonej dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przejmującej.

Wnioskodawca mając na uwadze treść art. 14b § 3a pkt 1 lit. a) ustawy Ordynacja podatkowa wskazał, że w związku z Podziałem skutki podatkowe mogą wystąpić w odniesieniu do holenderskiej spółki X., będącej udziałowcem Spółki dzielonej oraz podmiotem, który na moment Podziału będzie udziałowcem Spółki przejmującej oraz podał dane tej spółki: adres siedziby, zagraniczny numer identyfikacji podatkowej i numer będący odpowiednikiem polskiego numeru KRS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym Podziałem, w ramach którego dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przejmującej, powstanie po stronie Spółki obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o PCC?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym Podziałem, w ramach którego dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przejmującej, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o PCC.

Uzasadniając własne stanowisko, Wnioskodawca wskazał na katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC, podatkowi od czynności cywilnoprawnych (dalej jako: „PCC”) podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki.
  
  

Natomiast przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o PCC wskazuje, że opodatkowaniu PCC podlegają również zmiany wyżej wymienionych umów, jeżeli prowadzą one do zwiększenia podstawy opodatkowania.

Literalne brzmienie przytoczonego wyżej przepisu wskazuje, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu zawarty w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC ma charakter zamknięty. Zastosowana przez ustawodawcę zasada numerus clausus przesądza o tym, że tylko wprost wymienione w powołanym przepisie czynności cywilnoprawne podlegają opodatkowaniu PCC.

Takie podejście znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. Jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 23 listopada 2016 r., sygn. I SA/Gd 1191/16: „Przedmiotem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest dokonywanie czynności prawnych enumeratywnie wymienionych w ustawie. (...) lista czynności prawnych podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, a wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 u.p.c.c. ma charakter numerus clausus – zamkniętego katalogu czynności (umów) nazwanych. Czynności cywilnoprawne, które nie zostały wymienione w sposób wyraźny w katalogu ustawowym, nie podlegają opodatkowaniu omawianym podatkiem. Ustawodawca w postanowieniach art. 1 ust. 1 pkt 1 u.p.c.c. użył bowiem zwrotu, który przesądza o tym, że został skonstruowany zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Użyty w treści tego przepisu wyraz „następujące” wyraźnie wskazuje, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają tylko te czynności, które zostały w nim wymienione. Ze względu na to, że lista czynności podlegających podatkowi od czynności cywilnoprawnych ma charakter zamknięty nie może być interpretowana rozszerzająco”.

W podobnym tonie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 marca 2018 r., sygn. II FSK 509/16: „Ustawodawca wprowadził zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu wyłączył jednocześnie z opodatkowania inne podobne, to zaś oznacza, że czynności niewymienione w katalogu ustawowym nie podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same, bądź podobne do tych, które zostały wymienione”.

Zaprezentowane stanowisko znajduje również potwierdzenie w praktyce interpretacyjnej organów podatkowych. Jak zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 27 września 2016 r. Znak: 1462-IPPB2.4514.441.2016.l.AF: „ Art. 1 ust. 1 ustawy PCC zawiera zatem zamknięty katalog czynności wywołujących powstanie zobowiązania podatkowego z tytułu PCC. W konsekwencji, jedynie czynności wprost wymienione w ustawie PCC mogą podlegać opodatkowaniu. Innymi słowy, nie jest prawidłowe objęcie zakresem opodatkowania PCC innych niż wymienione w art. 1 ustawy PCC czynności”. Z kolei Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 2 kwietnia 2019 r. Znak: 0111-KDIB4.4014.17.2019.5.DK wskazał, że: „Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (...) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. (...) Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli określona czynność cywilnoprawna nie jest wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC i nie zawiera przedmiotowo istotnych elementów jakiejkolwiek z umów wyszczególnionych w tym przepisie, wówczas nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC.

Podział przez wydzielenie a ustawa o PCC

W myśl art. 529 § 1 KSH, podział może być dokonany:

1. przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki za udziały lub akcje spółki przejmującej, które obejmują wspólnicy spółki dzielonej (podział przez przejęcie);
2. przez zawiązanie nowych spółek, na które przechodzi cały majątek spółki dzielonej za udziały lub akcje nowych spółek (podział przez zawiązanie nowych spółek);
3. przez przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na istniejącą i na nowo zawiązaną spółkę lub spółki (podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki);
4. przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).
   
   

Jak wskazane zostało w opisie zdarzenia przyszłego, planowana restrukturyzacja zostanie przeprowadzona przy wykorzystaniu instytucji wskazanej w art. 529 § 1 pkt 4 KSH, tj. w drodze tzw. podziału przez wydzielenie.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o PCC, w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
   
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
   
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
   
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
   
   1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego

–także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

Hipoteza normy prawnej zawartej w art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o PCC obejmuje przekształcenie oraz łączenie spółek. W brzmieniu przed 1 stycznia 2009 r. przepis ten miał zastosowanie także do podziału spółek. Przedmiotowa zmiana wprowadzona została ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. zmieniającą ustawę o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2008 r., nr 209, poz. 1319; dalej jako: „Ustawa zmieniająca”).

Zgodnie z uzasadnieniem do projektu powyższej nowelizacji, zmiany w ustawie o PCC wynikały z implementacji dyrektywy Rady z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (nr 2008/7/WE; dalej jako: „Dyrektywa”). W uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej wskazano m.in., iż „za zmiany o najistotniejszym znaczeniu należy uznać [...] wyłączenie z opodatkowania czynności związanych z przenoszeniem aktywów i pasywów w spółkach kapitałowych, będących w świetle dyrektywy działaniami restrukturyzacyjnymi obligatoryjnie niepodlegającymi podatkowi kapitałowemu.”

Wnioskodawca podkreślił, że podział spółek (w tym podział dokonany w trybie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH) jest działaniem restrukturyzacyjnym w rozumieniu Dyrektywy. W ramach podziału przez wydzielenie dochodzi bowiem do przeniesienia aktywów i pasywów pomiędzy spółkami kapitałowymi. Potwierdził to także polski ustawodawca w uzasadnieniu do Ustawy zmieniającej, stwierdzając, iż „za działania restrukturyzacyjne dyrektywa uznaje [...] podział spółek kapitałowych.”

Zakładając racjonalność działań polskiego ustawodawcy, zawężenie zakresu zastosowania art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o PCC poprzez wykreślenie słowa „podział” oznacza, iż restrukturyzacje, w ramach których dochodzi do podziału spółek, w tym podziału przez wydzielenie, nie podlegają opodatkowaniu PCC. Powyższa konkluzja wynika przede wszystkim z językowej analizy przedmiotowego przepisu w brzmieniu nadanym od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z poglądem powszechnie przyjętym w doktrynie prawa podatkowego, w procesie wykładni przepisów podatkowych należy przyznać prymat wykładni językowej. Jak wielokrotnie podkreślano w doktrynie prawa podatkowego: „Punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni jest wykładnia językowa. (...) wykładnia językowa zakreśla granice interpretacji prawa w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym” (R. Mastalski, Stosowanie prawa podatkowego, LEX 2008).

Jak słusznie wskazał skład orzekający w wyroku Naczelnego Sądu Admiracyjnego z 6 marca 2018 r., sygn. II FSK 502/16:

• „w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wypracowano kryteria stosowania różnych dyrektyw wykładni, przyznając pierwszeństwo zasadzie wykładni językowej i traktując pozostałe zasady wykładni, (...) jako subsydiarne”;
• „(...) myśl tę wyrażono w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 marca 2000 r. (FPS 14/99, ONSA z 2000 r. Nr 3, poz. 92) stwierdzającej, że wykładnia językowa jest punktem wyjścia dla wszelkiej wykładni prawa i zakreśla jej granice w ramach możliwego sensu słów zawartych w tekście prawnym. Pogląd ten rozwinięto i uzupełniono w wielu późniejszych orzeczeniach, odnoszących się do wykładni prawa podatkowego. Wskazywano, że z uwagi na charakter prawa podatkowego szczególne znaczenie w tej dziedzinie prawa należy przypisać wykładni językowej, jednakże w sytuacji, gdy wykładnia językowa nie prowadzi do jednoznacznych wyników, może być przydatna wykładnia systemowa, historyczna lub funkcjonalna”;
• „(...) znajduje to także potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, który w jednym z ostatnich orzeczeń (wyrok z 13 grudnia 2017 r., sygn. SK 48/15, Dz.U. z 2017 r. poz. 2432) wskazał, że w wypadku gdy po starannej aplikacji językowych dyrektyw wykładni oraz – ewentualnym – odrzuceniu tych wariantów interpretacyjnych, które nie spełniają wymogów systemowych, interpretator:
1. uzyskał jednoznaczność poddanej wykładni regulacji daninowej, nie wolno mu modyfikować otrzymanego rezultatu interpretacyjnego w oparciu o argumentację funkcjonalną, w tym celowościową, jeżeli prowadziłoby to do pogorszenia sytuacji prawnej podatnika lub innego podmiotu obowiązanego do świadczenia daniny publicznoprawnej,
   
2. nie uzyskał jednoznaczności poddanej wykładni regulacji daninowej, spośród możliwych rezultatów interpretacyjnych, musi dokonać wyboru rezultatu najbardziej korzystnego z punktu widzenia sytuacji prawnej podatnika lub innego podmiotu obowiązanego do świadczenia daniny publicznoprawnej.”

Wnioskodawca wskazał, że zaprezentowane przez niego powyżej stanowisko znajduje także potwierdzenie w literaturze przedmiotu, np.: „Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie podlega podział spółki, także w przypadku, gdy w związku z przejęciem majątku w ramach podziału przez wydzielenie dochodzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Opodatkowanie podziału jest zresztą wykluczone w świetle dyrektywy 2008/7/WE” (H. Filipczyk, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz., LEX 2015).

Ponadto należy podkreślić, iż w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe, a zatem opodatkowania PCC podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej w związku z transakcją podziału przez wydzielenie, doszłoby do efektywnego podwójnego opodatkowania PCC tych samych aktywów. Najpierw opodatkowana byłaby spółka dzielona w momencie podwyższenia jej kapitału zakładowego, a następie opodatkowane byłoby podwyższenie kapitału zakładowego w spółce przejmującej. Uniknięcie powyższej sytuacji było jednym z celów zmian wprowadzonych do art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o PCC, co potwierdzone zostało w uzasadnieniu do projektu Ustawy zmieniającej: „W celu zapewnienia zgodności polskich przepisów z prawem Unii Europejskiej, projekt realizuje zasadę jednokrotnego opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych.”

Mając świadomość, że interpretacje indywidualne mają moc wiążącą jedynie w indywidualnych sprawach, w których zostały wydane, Wnioskodawca wskazał, iż jego stanowisko, zgodnie z którym transakcja podziału przez wydzielenie nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC, znajduje także potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lutego 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.278.2018.2.MM, w której Organ wskazał, iż: „(...) wskazany we wniosku podział spółki przez wydzielenie, przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej przepisem art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-2.4014.115.2018.l.MZ, w której Organ wskazał, iż: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że wskazany we wniosku podział spółki przez wydzielenie, przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej przepisem art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, w związku z planowanym ww. podziałem, po stronie Zainteresowanego będącego stroną postępowania (Spółki Dzielonej) nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.”,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB4.4014.2.2018.2.AD, w której Organ wskazał, iż: „Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że wskazany we wniosku podział spółki kapitałowej przez wydzielenie, przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej przepisem art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”,
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lutego 2016 r., Znak: IPPB2/4514-578/15-2/MK1, w której Organ podatkowy wskazał, iż: „Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że planowana czynność podziału Wnioskodawcy w trybie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, w wyniku którego na spółkę przejmującą zostałaby przeniesiona zorganizowana część przedsiębiorstwa (...) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”
  
  

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż transakcja podziału przez wydzielenie nie jest objęta zakresem przedmiotowym ustawy o PCC, a zatem w związku z planowanym Podziałem, w ramach którego dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przejmującej, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
   
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
   
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
   
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
   
   1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego
      

-także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505 ze zm.) – podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione
w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikują się zatem podziały spółek.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jako Spółka przejmująca będzie uczestniczyć w reorganizacji innej polskiej spółki kapitałowej, polegającej na podziale tejże spółki w trybie wskazanym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks spółek handlowych, tj. przez przeniesienie do Spółki przejmującej części majątku Spółki dzielonej (podział przez wydzielenie). W ramach planowanego podziału, w związku z przeniesieniem do Spółki części majątku Spółki dzielonej dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Spółki przejmującej.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy, stwierdzić należy, że podwyższenie kapitału zakładowego Wnioskodawcy, które nastąpi na skutek przeniesienia na Wnioskodawcę części majątku Spółki dzielonej (w związku z planowanym podziałem Spółki dzielonej przez wydzielenie), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zatem po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek podatkowy na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.