Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.198.2019.2.RH
z 4 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym (ORD-WS) z dnia 22 marca 2019 r. (data wpływu 26 marca 2019 r.) uzupełnionym w dniu 21 maja 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz jej wspólnika oraz zwolnienia tych czynności od podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu, uzupełniony w dniu 21 maja 2019 r. ww. wniosek wspólny (ORD-WS) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz jej wspólnika oraz zwolnienia tych czynności od podatku.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
A.,

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
B.,

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „podatek VAT”). Spółka zajmuje się działalnością związaną z projektowaniem i wznoszeniem budynków.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności planuje zawrzeć umowę pożyczki ze swoim wspólnikiem, komandytariuszem Spółki (dalej kolejno „Umowa” i „Pożyczkobiorca”). Na podstawie Umowy, Spółka udzieli Pożyczkobiorcy pożyczki pieniężnej. W Umowie przewidziano należne Spółce wynagrodzenie za udzielenie pożyczki. Wynagrodzeniem tym są należne Spółce odsetki, do których zapłaty na rzecz Spółki zobowiązany jest Pożyczkobiorca. Zapłata odsetek na rzecz Spółki nastąpi wraz ze spłatą kwoty głównej pożyczki.

Celem udzielenia pożyczki przez Spółkę było czerpanie zysku z działalności gospodarczej, a nie wsparcie finansowe wspólnika, który zobowiąże się zwrócić Spółce kwotę pożyczki wraz z odsetkami. Czynność udzielenia pożyczki wspólnikowi przez Wnioskodawcę jest działaniem, które generuje przychody Spółki. Spółka osiąga korzyść poprzez wykorzystanie majątku (pieniędzy) w celu uzyskania dochodu, co stanowi zyskowny i bezpieczny sposób inwestowania środków finansowych. Obciążenie odsetkami w momencie ich wymagalności Spółka udokumentuje fakturą.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości będzie udzielać kolejnych pożyczek, na rzecz Pożyczkobiorcy. Ewentualne przyszłe pożyczki będą udzielane Pożyczkobiorcy na analogicznych zasadach do pożyczki udzielonej na podstawie Umowy.

Pożyczki udzielane będą w sytuacji posiadania przez Spółkę nadwyżek środków finansowych, a otrzymywane z ich tytułu wynagrodzenie w postaci odsetek przeznaczane będzie na finansowanie bieżącego funkcjonowania Spółki. W każdym przypadku udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy będzie miało charakter odpłatny, ponieważ z tytułu udzielenia pożyczki Spółce będzie przysługiwało wynagrodzenie w postaci odsetek.

Wszystkie pożyczki, których udzieli w przyszłości Spółka na rzecz Pożyczkobiorcy finansowane będą ze środków Spółki. Wynagrodzenie otrzymywane z tytułu udzielanych pożyczek (odsetki) zaliczane będzie do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT? Innymi słowy, czy dokonywane przez Spółkę czynności polegające na udzielaniu Pożyczkobiorcy pożyczek są zwolnione od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielanie przez Spółkę pożyczek na rzecz Pożyczkobiorcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. W związku z tym dokonywane przez Spółkę czynności polegające na udzieleniu Pożyczkobiorcy pożyczki są zwolniona od podatku VAT.

Uzasadnienie stanowiska

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy VAT należy rozumieć przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 Ustawy VAT należy rozumieć każda świadczenie na rzecz osoby fizycznej oraz osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez wzglądu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy VAT stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT przewidziano zwolnienie od opodatkowania podatkiem VAT usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także usług zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnym przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W świetle przywołanych powyżej przepisów należy stwierdzić, iż obowiązująca na gruncie przepisów Ustawy VAT definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający wobec definicji dostawy towarów. W konsekwencji, co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT podlega każda czynność niebędąca dostawą towarów, która polega na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania.

Uznaje sią, że aby dana czynność stanowiła świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT muszą zostać łącznie spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenia wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje sią przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje sią zwrócić tą samą ilość pieniędzy albo tą samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do istoty zobowiązania powstałego na podstawie umowy potyczki należy przeniesienie przez pożyczkodawcę przedmiotu pożyczki na własność pożyczkobiorcy. Przedmioty majątkowe, które w ten sposób stały sią własnością pożyczkobiorcy zasilają jednak tylko czasowo jego majątek. Pożyczkobiorca jest bowiem zobowiązany do zwrotu na rzecz drugiej strony tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

W ocenie Zainteresowanych, mając na uwadze przywołane wyżej kryteria należy uznać, iż udzielanie przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT ze względu na to, że:

• pomiędzy Spółką (usługodawcą), a Pożyczkobiorcą (usługobiorcą) istnieje związek prawny, w ramach którego występuje świadczenie wzajemne - podmioty te będą stronami przyszłych umów pożyczek,
• należne Spółce wynagrodzenie w postaci odsetek stanowi wartość faktycznie przekazaną, w zamian za usługą polegającą na udzielaniu pożyczki,
• po stronie Spółki istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść w postaci wynagrodzenia (odsetek od udzielonej pożyczki),
• otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością polegającą na udzieleniu pożyczki,
• wartość świadczenia wzajemnego wyrażona jest w pieniądzu.

Podsumowując, w świetle powyższych uwag należy uznać, iż Pożyczkobiorca jest bezpośrednim beneficjentem świadczonej przez Spółkę usługi, polegającej na udzieleniu pożyczki – w jej wyniku otrzymuje bowiem kapitał w postaci środków pieniężnych, z których może swobodnie korzystać w okrasie trwania umowy pożyczki. Świadczonej przez Spółkę usłudze odpowiada świadczenie wzajemne Pożyczkobiorcy, polegająca na zapłacie na rzecz Spółki odsetek od otrzymanej w ramach umowy kwoty pieniężnej (pożyczki).

Pomimo iż w art. 5 ust. 1 ustawy VAT ustawodawca nie posłużył sią określeniem podatnik, należy przyjąć, iż zakres opodatkowania podatkiem VAT ograniczony jest nie tylko przedmiotowo, ale również podmiotowo.

W konsekwencji aby dana czynność stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT musi zostać ona dokonana przez podatnika podatku VAT. Działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnej czynności.

W ocenie Spółki, świadczenie przez nią usług polegających na udzielaniu pożyczek spełnia powyższe warunki. W każdym przypadku Spółka udzieli bowiem pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, działając jako podatnik podatku VAT, a uzyskane z tytułu pożyczki wynagrodzenie przeznaczane jest na bieżące finansowanie działalności Spółki.

W związku z powyższym Zainteresowani uznają, ze świadczone przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy usługi udzielania pożyczek stanowić będą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie mieszczą się w zakresie czynności określonych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, a zatem są one objęte zwolnieniem od podatku przewidzianym w tym przepisie.

Stanowisko Zainteresowanych przedstawione w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 lipca 2017 r. znak 0114-KDIP4.4012.257.2017.1.MK wydanej na gruncie analogicznego stanu faktycznego (dotyczącego udzielenia przez spółką pożyczki wspólnikowi), organ argumentował:

„Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależne od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzaniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielania. (...)

(...) Z uwagi na opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynność udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz wspólnika, stanowi czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 ustawy, jednakże z uwagi na fakt, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.”

Podsumowując, udzielenie Pożyczki oraz ewentualne przyszłe udzielanie oprocentowanych pożyczek przez Wnioskodawcę podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i jednocześnie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, udzielanie przez Spółkę Pożyczkobiorcy pożyczek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i jednocześnie zwolnione jest od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.