Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.36.2019.2.AG
z 6 marca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 24 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podjętym kształceniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podjętym kształceniem.

W dniu 19 lutego 2019 r., działając na podstawie art. 13 § 2a i art. 155 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o podanie adresu elektronicznego do doręczeń. Wskazano w wezwaniu, że w przypadku nieuzupełnienia wniosku we wskazanym w wezwaniu terminie, korespondencja będzie wysłana na adres ePUAP, z którego wysłany został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. /xxxxx.

Z uwagi na brak uzupełnienia wniosku, niniejsze rozstrzygnięcie – zgodnie z powyższym wskazaniem – przesyła się na adres ePUAP /xxxxxxxx.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Od dnia x września 2018 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi głównie z zakresu administracyjnej obsługi biura (PKD 82.11.Z) z uwzględnieniem doradztwa w zakresie stosunków międzyludzkich i komunikacji (PKD 70.21.Z oraz 70.22.Z). W praktyce działalność Wnioskodawcy polega przede wszystkim na administrowaniu pracy biura z uwzględnieniem budowania strategii w zakresie optymalizacji procesów przepływu informacji w firmie oraz skutecznej i efektywnej komunikacji pomiędzy działami oraz kontrahentami, szczególnie odbiorcami usług. Na co dzień Wnioskodawca ma styczność i korzysta z zagadnień psychologii biznesu czy psychologii pracy, jednakże nie ma specjalistycznego wykształcenia w tym kierunku, co przekłada się bezpośrednio na niższe dochody w porównaniu z profesjonalnymi firmami zajmującymi się tym tematem.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zdecydował się na poszerzenie swojej wiedzy w zakresie psychologii oraz zdobycie tytułu, który będzie potwierdzeniem jego umiejętności.

Dnia x października 2018 r. Wnioskodawca rozpoczął jednolite studia magisterskie na kierunku: psychologia. Wybór rodzaju studiów podyktowany jest w dużej mierze charakterystyką zawodu i faktem, iż profesjonalna działalność psychologiczna nie jest możliwa bez tytułu magistra w tej dziedzinie. Forma kształcenia, na którą Wnioskodawca się zdecydował to jednolite studia magisterskie i zakończenie edukacji planowane jest na 2023 rok. Płatności Wnioskodawca dokonuje w systemie ratalnym. Całkowity koszt 5-letnich studiów przy założeniu kontynuowania płatności ratalnych wyniesie xx zł. Raty płatne są dwa razy w ciągu semestru - odpowiednio do x października i x listopada w semestrze zimowym oraz do x lutego i x maja w semestrze letnim.

Do tego czasu Wnioskodawca opłacił dwie raty studiów w łącznej kwocie x zł - odpowiednio w dwóch ratach za pierwszy semestr zimowy w kwocie x zł płatnej dnia x października oraz dnia x listopada również w kwocie x zł. Wiedza z zakresu psychologii jest niezbędna w bieżącej działalności Wnioskodawcy z uwagi na specyfikę pracy, którą wykonuje a mianowicie - stały kontakt z klientami, podtrzymywanie relacji biznesowych, reakcja na potrzeby klientów. Świadomość i znajomość procesów psychologicznych oraz umiejętność wykorzystania ich w praktyce czy przełożenia na komunikację biznesową sprawiają, że usługi Wnioskodawcy wyróżniają się na tle innych firm i są atrakcyjne dla kontrahentów - szczególnie firm, które działają na rynku międzynarodowym i stawiają na niebanalne strategie komunikacyjne. Mimo wszystko - oferta, którą obecne Wnioskodawca może zaproponować swoim kontrahentom opiera się wyłącznie na doświadczeniu i Wnioskodawca nie może potwierdzić swoich kwalifikacji w formalny sposób, co sprawia, że nie wszyscy kontrahenci są skłonni do skorzystania z usług Wnioskodawcy a w toku współpracy - cena, którą Wnioskodawca może zaproponować jest siłą rzeczy niższa, niż w przypadku innych firm o podobnym profilu.

Tytuł magistra psychologii znacząco wpłynie na zakres świadczonych przez Wnioskodawcę usług, a tym samym na wysokość osiąganych przychodów. W trakcie studiów z pewnością Wnioskodawca poniesie wydatki na podręczniki, w tym książki z zakresu słownictwa branżowego, które umożliwią świadczenie usług firmom międzynarodowym. Wnioskodawca planuje również wziąć udział w szkoleniu z zakresu psychoterapii, a po zakończeniu studiów magisterskich chce kontynuować naukę w ramach podyplomowego studium psychoterapii. Zakończenie edukacji jest stosunkowo odległe w czasie, jednakże - już w toku studiów w ramach ukończonego szkolenia Wnioskodawca będzie w stanie oferować usługi lepszej jakości, co przełoży się na wzrost bieżących przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. W bieżącym roku Wnioskodawca planuje wziąć udział w szkoleniu organizowanym przez x - x dedykowanym dla studentów i absolwentów kierunków psychologicznych, którzy planują pracę jako psychoterapeuci. Szkolenie składa się z zajęć teoretycznych i praktycznych obejmujących umiejętności budowania relacji psychoterapeutycznej, specyfikę psychoterapii indywidualnej, psychoterapii grupowej oraz psychoterapii par i rodzin, pierwszy kontakt z klientem, analizę potrzeb klienta, diagnozę oraz wybór optymalnej formy pomocy dla klienta wraz etyką zawodu psychoterapeuty i możliwościami pracy. Koszt kursu wynosi x zł, jednak w ciągu roku systematyczne pojawiają się oferty promocyjne i Wnioskodawca przewiduje, że uda mu się zarejestrować na kurs w trochę niższej cenie. Zagadnienia poruszane na kursach, poza tym, że umożliwią Wnioskodawcy w przyszłości podjęcie pracy, jako psychoterapeuta - przełożą się również na jakość bieżącej pracy i usług świadczonych w ramach bieżącej działalności Wnioskodawcy. Praca Wnioskodawcy w tym momencie polega w dużej mierze na budowaniu relacji z klientem, więc zagadnienia psychoterapeutyczne poruszane na kursie znacznie usprawnią bieżące działania i podniosą konkurencyjność firmy, chociażby ze względu na fakt, iż Wnioskodawca będzie mógł potwierdzić swoje doświadczenie i umiejętności zaświadczeniem o odbyciu specjalistycznego szkolenia.

Po ukończeniu studiów Wnioskodawca planuje kontynuowanie nauki, już w szczegółowym zakresie, w ramach podyplomowego studium psychoterapii, co jest niezbędnym warunkiem formalnym pracy w zawodzie psychoterapeuty. Wnioskodawca zdecydował się na studia podyplomowe oferowane przez x - x, z uwagi na fakt, iż posiada ono rekomendację x Psychologicznego i atest x. W toku nauki uczelnia zapewnia kontakt z superwizorami, co umożliwia uzyskanie rekomendacji do certyfikatu, jak również - co ważne z punktu widzenia przyszłych przychodów - Słuchacze Studium Psychoterapii od III roku są uprawnieni do podpisywania umów z ośrodkami Narodowego Funduszu Zdrowia jako psychoterapeuci. Całkowity koszt tego kursu podyplomowego wynosi x zł. Z racji ukończenia wymienionego powyżej szkolenia dla studentów - będzie przysługiwał Wnioskodawcy rabat w wysokości 15% zniżki na studium podyplomowe. W toku studiów oraz na potrzeby szkolenia i studium psychoterapii, Wnioskodawca będzie zobligowany do zakupu dedykowanych podręczników i opracowań. Dodatkowo, z racji specyfiki studiów (aktualna literatura branżowa dostępna jest głównie w jęz. angielskim) oraz wymogów bieżącej działalności – Wnioskodawca musi na bieżąco aktualizować anglojęzyczne słownictwo branżowe, więc będzie inwestować również w książki językowe. Język angielski jest niezbędny w bieżącej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, ponieważ większość klientów, których Wnioskodawca obsługuje w ramach administracji biurowej to podmioty zagraniczne i Wnioskodawca musi być z nimi w stałym kontakcie. Wiedza zdobyta w toku studiów oraz szkolenia i studium znacząco podniosą jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług a docelowo Wnioskodawca planuje zmianę profilu działalności i otwarcie własnego gabinetu psychoterapii, który byłby głównym źródłem przychodów w działalności Wnioskodawcy.

W związku z planowanym rozszerzeniem działalności, dnia x listopada 2018 r. Wnioskodawca uzupełnił wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w części dotyczącej rodzaju działalności o działalność terapeutyczną (85.59.B, 86.90.E). Inwestycja w studia, szkolenie i studium oraz odpowiednie materiały naukowe, w tym opracowania językowe umożliwią Wnioskodawcy zdobycie wiedzy, która przełoży się na jakość i rodzaj świadczonych usług oraz poszerzenie katalogu oferowanych usług, a to z kolei przyczyni się do zwiększenia osiąganych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na opłacenie rat za studia, zarówno tych już poniesionych, jak również tych, które Wnioskodawca będzie ponosić w przyszłości, opłaty za szkolenie, studium psychoterapii oraz zakup materiałów edukacyjnych, w tym książek językowych niezbędnych w toku kształcenia mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zaistnieniem przedstawionego powyżej stanu faktycznego wydatki poniesione na studia, szkolenie, studium oraz materiały edukacyjne, w tym książki językowe mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 u.p.d.o.f. Koszty, które już częściowo Wnioskodawca poniósł i będzie ponosić w przyszłości, tj. opłaty ratalne za studia, koszt szkolenia i studium psychoterapii, wydatki na materiały edukacyjne nie zostały wymienione w art. 23 u.p.d.o.f., a co za tym idzie - nie zostały wyłączone z katalogu wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodu. W związku z powyższym jedynym warunkiem uwzględnienia ww. wydatków w kosztach uzyskania przychodu jest udowodnienie, że celem ich poniesienia było osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie wydatki ponoszone przez niego w ramach studiów i szkoleń dodatkowych oraz materiałów przekładają się bezpośrednio na zwiększenie przychodów w bieżącej działalności, z uwagi na fakt, iż obecne przychody są niższe, niż w przypadku podobnych firm na rynku, ponieważ Wnioskodawca nie posiada formalnych kwalifikacji potwierdzających umiejętności psychologiczne. Wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę wydatki w dłuższej perspektywie są niezbędne do rozszerzenia wiedzy oraz zdobycia niezbędnych kwalifikacji umożliwiających mu podniesienie jakości oraz rozszerzenie katalogu oferowanych usług, co przełoży się na ustawiczne zwiększanie przychodów z jego działalności.

Potwierdzeniem oceny sytuacji dokonanej przez Wnioskodawcę jest wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 maja 2014 r., I SA/Po 873/13, w którym określono: „W orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażono trafny pogląd, według którego ustawodawca posługując się zwrotem koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania”. Wnioskodawca rozpoczął studia w celu podniesienia jakości usług i poszerzenia zakresu prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, co jest świadomym, zamierzonym i przemyślanym działaniem, mającym na celu zwiększenie przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy, a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są tylko takie wydatki, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Wydatki na dokształcanie nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dla stwierdzenia, czy wydatki poniesione w związku z odbywaniem studiów, szkoleń, czy dokształcania na studium oraz na zakup wymienionych we wniosku materiałów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy takie wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
  
  

Za koszty uzyskania przychodu uznać więc można uzasadnione racjonalnie i gospodarczo wydatki na kształcenie, których celem jest nabycie uprawnień, umiejętności i wiedzy bezpośrednio związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podkreślenia także wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Działalność gospodarcza – co do zasady – nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa przez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda decyzja związana z ponoszeniem kosztu powinna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca prowadzi od września 2018 roku działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi głównie z zakresu administracyjnej obsługi biura (PKD 82.11.Z) z uwzględnieniem doradztwa w zakresie stosunków międzyludzkich i komunikacji (PKD 70.21.Z oraz 70.22.Z). W związku z planowanym rozszerzeniem działalności, w listopadzie 2018 roku, Wnioskodawca uzupełnił wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w części dotyczącej rodzaju działalności o działalność terapeutyczną (85.59.B, 86.90.E).

W związku z powyższym Wnioskodawca ponosi i ponosić będzie inwestycje w studia, szkolenie i studium oraz odpowiednie materiały naukowe, w tym opracowania językowe, co – jak wskazał Wnioskodawca – umożliwi mu zdobycie wiedzy, która przełoży się na jakość i rodzaj świadczonych usług oraz poszerzenie katalogu oferowanych usług, a to z kolei przyczyni się do zwiększenia osiąganych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku fakty, należy uznać, że jeśli – tak jak wskazał Wnioskodawca – poniesione przez niego wydatki są/będą związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są/będą potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek, można uznać, że wydatki te pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z istniejącym już źródłem przychodu i są/będą poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła. Ponadto, wskazane we wniosku wydatki nie znajdują się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, jeżeli poniesione koszty są/będą właściwie udokumentowane, to opisane we wniosku opłaty/wydatki związane z kształceniem mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Końcowo zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tutejszy organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzania postępowania dowodowego, które wskazywałoby, że poniesiony wydatek spełnia znamiona kosztu podatkowego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Przy tym, ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Należy również zaznaczyć, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Ponadto należy zauważyć, że przywołany przez Wnioskodawcę wyrok sądu administracyjnego dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.