INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 01 marca 2011 r. (data wpływu 03 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca aktem notarialnym z dnia 19 kwietnia 1988 r. nabył #188; nieruchomości rolnej położonej w … ul. …, składającej się z działek Nr 77, 78, 79 o łącznej powierzchni 1,374 ha od Krystyny B. zamieszkałej ... za kwotę 100 000 zł.

Aktem notarialnym z dnia 19 kwietnia 1988 r. Wnioskodawca nabył #188; nieruchomości położonej w … ul. …, składającej się z działek Nr 77, 78, 79 o łącznej powierzchni 1,3744 ha od Leokadii O. zamieszkałej … za kwotę 100 000 zł.

Łącznie Wnioskodawca nabył #189; nieruchomości składającej się z działek Nr 77, 78, 79 o powierzchni 0,6872 ha na zasadzie współwłasności. Współwłaścicielem pozostałej części, czyli #189; tych działek była Janina S., matka w/w Krystyny B. i Leokadii O. i jej spadkobierczyni, córka Zofia S. zamieszkała …. Wnioskodawca od 19 kwietnia 1988 r. do dzisiaj użytkował działkę Nr 79 i płacił podatki od #189; współwłasności.

Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 3 marca 2009 r. zniesiono współwłasność, a postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 15 stycznia 2010 r. po odrzuceniu zażalenia Zofii S., po przeprowadzeniu prac geodezyjnych Wnioskodawca został samodzielnym właścicielem działki 79/2, wskutek rozliczeń dokonanych przez rzeczoznawcę i Sąd, o powierzchni 0,4089 ha czyli mniej niż #189; łącznej powierzchni działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w przypadku dokonania odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości np. w 2011 r. wystąpi źródło przychodów do opodatkowania...

Czy Wnioskodawcę dotyczy 5-letni okres od nabycia nieruchomości i związane z tym konsekwencje finansowe...

Zdaniem Wnioskodawcy nabycie nieruchomości z rozliczeniem finansowym nastąpiło w 1988 r. Wnioskodawca cały czas użytkował działkę Nr 79 i płacił podatki od nieruchomości. W roku 2010 nastąpiło zniesienie współwłasności i fizyczne rozdzielenie nieruchomości bez rozliczeń finansowych. Zdaniem Wnioskodawcy Sąd swoją decyzją uznał i potwierdził fakt nabycia i posiadania tej działki od 1988 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przestawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia wynika, że nabył udział w wysokości #189; przedmiotowej nieruchomości rolnej tj. po #188; od dwóch współwłaścicielek na podstawie odrębnych aktów notarialnych w 1988 r. Od tamtego czasu użytkował tę nieruchomość i opłacał od niej podatek od nieruchomości. Dnia 3 marca 2009 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego dokonano zniesienia współwłasności. Natomiast na mocy Sądu Rejonowego w dniu 15 stycznia 2010 r. Wnioskodawca został wyłącznym właścicielem działki, której wielkość jest mniejsza od pierwotnie nabytego udziału.

Zatem dla ustalenia faktu, czy w przypadku zbycia przedmiotowej nieruchomości w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wystąpi źródło przychodów do opodatkowania, istotne jest prawidłowe określenie daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę.

Z tej racji, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, a tym bardziej nie określa szczególnych sposobów nabycia należy – mając przy tym na uwadze jego znaczenie językowe – odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi, iż umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego współwłasność istnieje wówczas, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Istota współwłasności polega bowiem na tym, że współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, a nie o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy. Będąca przedmiotem współwłasności rzecz jest niepodzielna i każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy w trakcie trwania współwłasności, a nie jedynie do jej części określonej wielkością jego udziału. Tym samym można też uznać, że prawo do całej rzeczy każdy ze współwłaścicieli nabywa w momencie nabycia udziału w prawie własności. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem jednakowe prawo do całej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem pozostałych współwłaścicieli, a mianowicie każdy jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyte na własność mienie mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Nie zmienia tego fakt, że zniesienia współwłasności dokonuje się bez spłat i dopłat. Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Natomiast, gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby nie ulega powiększeniu, tak jak to miało miejsce w przypadku Wnioskodawcy, nie może być traktowany w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (w tym przypadku nieruchomości), jak też stan jej majątku osobistego.

W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli. W rezultacie w wyniku zniesienia współwłasności dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Reasumując, mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie za datę nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości rolnej należy uznać 1988 rok, bowiem zniesienie współwłasności odbyło się bez spłat i dopłat, i mieściło się w ramach pierwotnie nabytego udziału. Wielkość nowowydzielonej działki, która przypadła Wnioskodawcy była mniejsza od jego udziału w całej nieruchomości sprzed podziału. Jeżeli sprzedaż tej nieruchomości nastąpi w 2011 r., to nie wystąpi źródło przychodów do opodatkowania w związku z minionym 5-letnim okresem posiadania jej na własność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.