Podklasa ta obejmuje:
- produkcję tkanin wełnianych (zgrzebnych, czesankowych), zarówno w całości z wełny, jak i z udziałem innych włókien tekstylnych.
Podklasa ta nie obejmuje:
- produkcji dzianin metrażowych, sklasyfikowanej w 13.91.Z,
- produkcji tekstylnych pokryć podłogowych, sklasyfikowanej w 13.93.Z,
- produkcji taśm, sklasyfikowanej w 13.96.Z,
- produkcji materiałów nietkanych i filców, sklasyfikowanej w 13.99.Z.

Dział ten obejmuje:
- przygotowanie i przędzenie włókien tekstylnych,
- produkcję tkanin,
- produkcję dzianin metrażowych,
- produkcję włóknin,
- produkcję pozostałych tekstylnych wyrobów technicznych i przemysłowych,
- wykończanie wyrobów tekstylnych i odzieży,
- produkcję pozostałych gotowych wyrobów tekstylnych (np. bielizny pościelowej, koców, dywanów, wyrobów powroźniczych, olinowania itp.), z wyłączeniem odzieży.
Dział ten nie obejmuje:
- uprawy roślin włóknistych, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 01,
- produkcji odzieży, sklasyfikowanej w odpowiednich podklasach działu 14,
- produkcji włókien chemicznych, sklasyfikowanej w 20.60.Z.
Uwaga:
W przypadku, gdy przędza lub tkanina stanowi mieszaninę dwóch lub więcej surowców włókienniczych, należy je klasyfikować tak, jakby składały się całkowicie z tego surowca, który masą przeważa nad dowolnym, pojedynczym surowcem włókienniczym.
Natomiast, jeżeli żaden surowiec nie przeważa masą, wtedy wyrób należy klasyfikować tak, jakby całkowicie składał się z tego surowca włókienniczego, który znajduje się na ostatniej pozycji w porządku wymieniania rozpatrywanych surowców.

Przez działalność wytwórczą rozumie się fizyczne lub chemiczne przetwarzanie surowców, materiałów lub półproduktów, w nowy wyrób. Surowce, materiały lub półprodukty podlegające przetworzeniu w ramach tej Sekcji są wynikiem działalności rolnej, leśnej, rybołówstwa, górnictwa lub innej działalności wytwórczej. Istotne zmiany, przeróbki, renowacje i przebudowy są również związane z działalnością wytwórczą.
Jednostki klasyfikowane w ramach tej Sekcji określane są jako zakłady przemysłowe, wytwórnie lub fabryki, które w swej działalności wykorzystują maszyny i urządzenia o napędzie mechanicznym. Również jednostki, które przetwarzają surowce i materiały w nowy wyrób ręcznie, w sposób chałupniczy lub jednostki wytwarzające i sprzedające wyroby w miejscu wytworzenia (np. piekarnie, zakłady krawieckie szyjące na zamówienie), są również włączone do niniejszej Sekcji.
Jednostki wytwórcze mogą:
- wytwarzać wyroby z materiału własnego,
- zlecać podwykonawcy wytwarzanie wyrobów z materiałów własnych,
- posiadać prawa do wyrobu, a zlecać podwykonawcom całkowite wytwarzanie wyrobów z materiałów własnych lub powierzonych,
- wytwarzać wyroby jako podwykonawca.
Nowy wytworzony wyrób może być wyrobem finalnym, gotowym do użycia, lub półproduktem, który będzie wykorzystany jako surowiec w innej produkcji. Na przykład: produkt rafinacji tlenku glinowego jest surowcem przy produkcji aluminium. Aluminium jest surowcem wykorzystywanym przez zakłady produkujące, np. druty aluminiowe. Natomiast drut aluminiowy jest materiałem bazowym do produkcji wyrobów z niego wytwarzanych (np. siatek aluminiowych).
Produkcja specjalistycznych elementów, części składowych, akcesoriów i wyposażenia dodatkowego do maszyn i urządzeń, klasyfikowana jest w tej samej podklasie, co produkcja maszyn i urządzeń, dla których są one przeznaczone.
Jednakże, produkcja specjalistycznych elementów i akcesoriów przez formowanie i wytłaczanie tworzywa sztucznego, mieści się w odpowiednich podklasach grupy 22.2.
Produkcja uniwersalnych elementów i części do maszyn i urządzeń, takich jak: silniki, pompy, prądnice, elementy (komponenty) elektryczne, zawory, przekładnie zębate, łożyska sklasyfikowana jest w odpowiednich podklasach działalności wytwórczej, niezależnie od grupowań obejmujących maszyny i urządzenia, do których mogłyby zostać zastosowane.
Montaż wyrobów, z własnych lub zakupionych materiałów, traktowany jest jako działalność wytwórcza.
Niniejsza Sekcja nie obejmuje przetwarzania odpadów na surowce wtórne, które jest sklasyfikowane w odpowiednich podklasach grupy 38.3 Odzysk surowców. Wymaganym sposobem tego przetwarzania jest przetwarzanie fizyczne lub chemiczne. Działalność ta sklasyfikowana jest w odpowiednich podklasach Sekcji E Dostawa wody; gospodarowanie ściekami i odpadami oraz działalność związana z rekultywacją.
Jednakże, wytworzenie nowego produktu końcowego, gdy na wejściu procesu produkcyjnego wykorzystywane są odpady (np. produkcja srebra z odpadów taśmy filmowej) jest uważane za działalność wytwórczą (w przeciwieństwie do odzyskiwania surowców wtórnych) i mieści się w odpowiednich podklasach niniejszej Sekcji. Natomiast surowce wtórne powstałe w wyniku przetworzenia odpadów, powinny być traktowane jako wyroby pośrednie, a nie jako nowy produkt końcowy.
Specjalistyczne konserwacje i naprawy maszyn i urządzeń produkcyjnych, zawodowych itp. w przeważającej mierze klasyfikowane są w odpowiednich podklasach działu 33 Naprawa, konserwacja i instalowanie maszyn i urządzeń. Jednakże, naprawa komputerów, artykułów użytku osobistego i domowego klasyfikowana jest w odpowiednich podklasach działu 95 Naprawa i konserwacja komputerów i artykułów użytku osobistego i domowego, a naprawa pojazdów samochodowych mieści się w odpowiednich podklasach działu 45 Handel hurtowy i detaliczny pojazdami samochodowymi;; naprawa pojazdów samochodowych.
Specjalistyczny montaż czy instalacja maszyn i urządzeń, sklasyfikowany jest w podklasie 33.20.Z
Uwaga:
Granice pomiędzy działalnością wytwórczą a działalnościami występującymi w innych Sekcjach klasyfikacji mogą być niekiedy niewystarczająco ostre. Działalności klasyfikowane w Sekcji C Przetwórstwo przemysłowe charakteryzują się przekształceniem surowców i materiałów w nowy wyrób. Określenie, który wyrób jest nowym wyrobem często ma charakter subiektywny.
W rozumieniu niniejszej klasyfikacji poniższe działalności traktowane są jako działalności wytwórcze i mieszczą się w niniejszej Sekcji:
- przetwórstwo świeżych ryb i skorupiaków (np. filetowanie ryb), z wyłączeniem wykonywanego na statkach rybackich, sklasyfikowane w 10.20.Z,
- pasteryzowanie i butelkowanie mleka, sklasyfikowane w 10.51.Z,
- wyprawianie skór, sklasyfikowane w 15.11.Z,
- zabezpieczanie i konserwowanie drewna, sklasyfikowane w 16.10.Z,
- drukowanie i działalności z nim związane, sklasyfikowane w odpowiednich podklasach grupy 18.1,
- bieżnikowanie opon, sklasyfikowane w 22.11.Z,
- produkcja suchej mieszanki betonowej, sklasyfikowana w 23.63.Z,
- obróbka elektroniczna, platerowanie, obróbka na gorąco oraz polerowanie metali, sklasyfikowane w 25.61.Z,
- rekonstrukcja lub przebudowa maszyn i urządzeń (np. przebudowa fabryczna silników samochodowych, sklasyfikowana w 29.10.A.).
Sekcja ta nie obejmuje niektórych działalności, które pomimo, że dotyczą procesów przetwórczych sklasyfikowane są w innych Sekcjach niniejszej klasyfikacji, np.:
- przygotowywania posiłków do bezpośredniego spożycia, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach działu 56 Działalność usługowa związana z wyżywieniem,
- pozyskiwania drewna, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji A Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo,
- wzbogacania produktów rolniczych, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji A Rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo,
- wzbogacania rud i pozostałych minerałów, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach Sekcji B Górnictwo i wydobywanie,
- wznoszenia konstrukcji i działalności wytwórczych prowadzonych na miejscu wznoszenia obiektu budowlanego, sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach Sekcji F Budownictwo,
- podziału wyrobów na mniejsze części, partie, włączając pakowanie, przepakowywanie lub butelkowanie wyrobów takich jak: alkohol, produkty chemiczne; sortowania odpadów; mieszania farb na zamówienie klienta; cięcia metalu wg zamówienia klienta; modyfikacji wyrobu, nie będącej produkcją nowego wyrobu sklasyfikowanych w odpowiednich podklasach Sekcji G Handel hurtowy i detaliczny; naprawa pojazdów samochodowych, włączając motocykle.

Zgodnie z prawem, jedynie podatnik ma możliwość, prawo i obowiązek zaklasyfikowania swojej działalności czy produktu do określonego grupowania. GUS wydaje pomocniczo tzw. informacje dotyczące standardów klasyfikacyjnych, jednak to na podatniku ciąży obowiązek odpowiedniego opisania stanu faktycznego. Wadliwie opisany stan faktyczny oznaczać może nieprawidłową interpretację GUS. Ważne, aby już na etapie przygotowywania wniosku do GUS wiedzieć, od jakich okoliczności w danym przypadku zależy klasyfikacja działalnosci czy produktu. Poza tym w razie uzasadnionych wątpliwości można przy pomocy doradcy jeszcze przed złożeniem wniosku do GUS faktycznie dostosować działalność czy produkt do zasad umożliwiajacych stosowanie korzystniejszych symboli statystycznych.