Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-608/13/AP
z 2 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

(t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 24 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 3 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskanych z tytułu udostępniania osobom trzecim przez spółkę jawną, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem:

• środków trwałych na podstawie umowy najmu lub dzierżawy – jest prawidłowe.
• wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego poprzez udzielanie licencji na ten znak – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2013 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskanych z tytułu udostępniania osobom trzecim przez spółkę jawną, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem środków trwałych na podstawie umowy najmu lub dzierżawy i wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego poprzez udzielanie licencji na ten znak. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 26 sierpnia 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-606/13/AP, IBPBI/1/415-607/13/AP, IBPBI/1/415-608/13/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 3 września 2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, jest polskim rezydentem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (zwanego dalej: „PDOF”), tj. podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca zamierza objąć udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej: „Spółką”). W dacie objęcia udziałów w Spółce, 100% udziałów Spółki będzie należeć do innego udziałowca będącego osobą fizyczną. W zamian za udziały Wnioskodawca wniesie do Spółki wkład niepieniężny w postaci nieruchomości, maszyn oraz zarejestrowanego prawa ochronnego do znaku towarowego (zwany dalej: „Aportem”). Przedmiot Aportu nie stanowi przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Wartość Aportu zostanie określona w wartości rynkowej na dzień wniesienia Aportu do Spółki i będzie odpowiadać cenie emisyjnej obejmowanych w zamian za Aport udziałów w Spółce. Jednocześnie, cena emisyjna powyższych udziałów będzie wyższa od ich wartości nominalnej, a różnica ceny emisyjnej i wartości nominalnej udziałów (tzw. agio) zostanie przelana na kapitał zapasowy Spółki. Przedmiot Aportu zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki według jego wartości rynkowej z dnia wniesienia, będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej Spółki i będzie podlegał amortyzacji podatkowej, jako środki trwałe (z wyłączeniem nieruchomości gruntowej) oraz wartości niematerialne i prawne (prawo ochronne do znaku towarowego). W przyszłości możliwe jest przekształcenie Spółki w spółkę jawną (zwaną dalej: „SJ”). Przekształcenie zostanie dokonane zgodnie z postanowieniami art. 551 i nast. ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm. – winno być tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 – zwanej dalej: „KSH”). Wpis przekształcenia nastąpi w trakcie roku kalendarzowego (nie nastąpi w dniu 31 grudnia).

Po przekształceniu Spółki w SJ będzie ona prowadzić działalność gospodarczą polegającą głównie na odpłatnym udostępnianiu podmiotom trzecim środków trwałych - w tym nieruchomości gruntowej na podstawie umów najmu/dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych. SJ będzie zatrudniać wykwalifikowany personel odpowiedzialny za kontakty z kontrahentami oraz utrzymanie opisanego majątku trwałego i właściwe nim administrowanie (przeprowadzanie przeglądów budowlanych nieruchomości, remontów kapitalnych nieruchomości i maszyn, organizowanie akcji marketingowych mających na celu promowanie znaku towarowego). SJ będzie także prowadzić działalność w zakresie ochrony posiadanego majątku (w szczególności zapobiegania bezprawnemu wykorzystywaniu znaku towarowego).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 2 września 2013 r., wskazano m.in., że znak towarowy, o którym mowa we wniosku, został wytworzony przez Wnioskodawcę we własnym zakresie w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu bramami i ogrodzeniami.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychód Wnioskodawcy, jako wspólnika SJ z tytułu otrzymywanych przez SJ czynszu najmu/dzierżawy oraz opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy kwalifikować, jako pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy o PDOF (pozarolnicza działalność gospodarcza)?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy jako wspólnika SJ z tytułu otrzymywanych przez SJ czynszu najmu/dzierżawy oraz opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy kwalifikować jako pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy o PDOF (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o PDOF, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PDOF.

Natomiast, w myśl art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF uznaje się za przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, po przekształceniu Spółki w SJ, będzie ona prowadzić działalność polegającą głównie na udostępnianiu podmiotom trzecim środków trwałych na podstawie umów najmu/dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych, za wynagrodzeniem. Będzie również zarządzać środkami trwałymi i wartościami niematerialnymi i prawnymi poprzez ich odpowiednie utrzymanie (np. przeprowadzanie remontów kapitalnych nieruchomości) i ochronę (zapobieganie bezprawnemu wykorzystywaniu znaku towarowego). W tym celu SJ będzie zatrudniać wykwalifikowanych pracowników. Działalność ta będzie z pewnością nastawiona na generowanie zysku z czynszu najmu/dzierżawy i opłat licencyjnych, będzie więc miała charakter zarobkowy. Działalność ta będzie prowadzona przez SJ we własnym imieniu w sposób zorganizowany - m.in. SJ będzie we własnym imieniu zawierać umowy, wystawiać faktury, zaciągać zobowiązania i je regulować. SJ będzie również prowadzić powyższą działalność nieprzerwanie i stale w kolejnych latach, a zatem działalność ta będzie miała charakter ciągły. Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej czynności spełniają przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o PDOF.

Dodatkowym potwierdzeniem charakteru działalności prowadzonej przez SJ są postanowienia Kodeksu spółek handlowych (dalej: „KSH”), w myśl których spółki jawne prowadzą przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 23 § 1 KSH). W doktrynie prawa handlowego podkreśla się przy tym, że Prowadzenie przedsiębiorstwa oznacza wykonywanie w sposób zorganizowany i ciągły określonej działalności handlowej, usługowej, wytwórczej lub innej działalności gospodarczej (por. S. Sohysiński: [w:] Soltysiński, Szajkowski, Szumański, Szwaja, Komentarz KSH, 1.1, Warszawa 2001, s. 227). Zatem, również na gruncie prawa handlowego nie ulega wątpliwości, że SJ prowadzą działalność gospodarczą.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że przedstawiona przez Niego w opisie zdarzenia przyszłego działalność SJ w postaci udostępniania podmiotom trzecim wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych i środków trwałych – w tym nieruchomości gruntowej na podstawie umów najmu będzie miała cel zarobkowy oraz charakter zorganizowany i ciągły, a zatem będzie stanowić dla celów PDOF działalność gospodarczą.

Ponieważ SJ są osobowymi spółkami prawa handlowego podatnikami z tytułu zysków przez nie wypracowanych są ich wspólnicy, a ich przychody powinny być określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF - proporcjonalnie do praw wspólników do udziału w zysku spółki.

Jednocześnie, w myśl art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PDOF uznaje się za przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W konsekwencji należy stwierdzić, że przychody osiągnięte przez SJ z tytułu udostępniania podmiotom trzecim nieruchomości i pozostałych środków trwałych na podstawie umów najmu/dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych na podstawie umów licencyjnych będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w proporcji, w jakiej Wnioskodawca będzie posiadał prawo do udziału w zyskach SJ.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy jako wspólnika SJ z tytułu otrzymywanych przez SJ czynszu najmu/dzierżawy oraz opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych należy kwalifikować jako pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3) ustawy o PDOF (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Na poparcie powyższego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2013 r., sygn. akt II FPS 6/12,
• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 października 2012 r. sygn. akt I SA/Sz 603/12.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Na wstępie zauważyć należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy, w zakresie możliwości uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskanych z tytułu udostępniania osobom trzecim przez spółkę jawną, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem środków trwałych na podstawie umowy najmu lub dzierżawy i wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej niezarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego poprzez udzielanie licencji na ten znak. W interpretacji tej nie oceniono natomiast stanowiska Wnioskodawcy w zakresie innych niż ww. wartości niematerialnych i prawnych, bowiem z treści opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie wynika, iż spółka udzielać będzie licencji na inne wartości niematerialne i prawne niż wyżej wymieniona.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza oraz
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera własną, ustawową definicję pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższego wynika, iż jeżeli ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z działalnością prowadzoną przez przedsiębiorcę (w tym także spółkę osobową prawa handlowego).

Stosownie natomiast do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy został natomiast określony katalog źródeł przychodów, z którego treści wynika, iż pozarolnicza działalność gospodarcza jest tylko jednym ze źródeł przychodów. Zgodnie natomiast z cyt. definicją działalności gospodarczej, przychód uzyskany przez podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o ile w myśl przepisów tej ustawy nie jest zaliczony do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów. Powyższe oznacza, iż wspólnik spółki osobowej, w tym także spółki jawnej może uzyskiwać za pośrednictwem tej spółki także przychody z innych niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródeł przychodów. Jak wynika bowiem z cyt. art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jedynie przychody wspólnika spółki osobowej uzyskane z prowadzonej przez spółkę pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy (tj. przychody, których ustawa nie kwalifikuje do innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów), stanowią przychody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18 ww. ustawy, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Wyliczenie zawarte w cyt. art. 18 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma charakteru zamkniętego, na co wskazuje użycie wyrażenia „w szczególności”, jednakże wprost zalicza do przychodów z praw majątkowych przychody uzyskiwane z praw ochronnych do znaków towarowych, a zatem także przychody uzyskiwane z korzystania z tych znaków, w tym w postaci udostępniania ich osobom trzecim (np. na podstawie udzielonej licencji).

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), ustawa normuje m.in. stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych. Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne (art. 6 ust. 1 ww. ustawy). Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy). Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 121 ww. ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 ww. ustawy). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio (art. 162 ust. 1 ww. ustawy). Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79 (art. 163 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z opisanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki jawnej, powstałej z przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jawna będzie prowadzić działalność gospodarczą polegającą na odpłatnym udostępnianiu podmiotom trzecim środków trwałych (w tym nieruchomości gruntowej) na podstawie umów najmu i dzierżawy oraz wartości niematerialnych i prawnych (znaku towarowego) na podstawie umów licencyjnych, tj. udzielanie licencji na korzystanie ze znaku towarowego.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu udostępniania przez spółkę środków trwałych (w tym nieruchomości gruntowej) na podstawie umowy najmu i dzierżawy będą stanowić przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast przychody z tytułu udostępniania osobom trzecim znaku towarowego (przysługującego spółce prawa ochronnego na znak towarowy) w postaci udzielania licencji na ten znak należy zakwalifikować do odrębnego źródła przychodów, tj. przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ww. ustawy. Przychody z tytułu udzielania licencji na znak towarowy, jako przychody których podstawą uzyskania jest przysługujące spółce prawo majątkowe w postaci prawa ochronnego na znak towarowy, zostały bowiem ustawowo wyłączone z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na podstawie art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 tej ustawy.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości uznania za przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przychodów uzyskanych z tytułu udostępniania osobom trzecim przez spółkę jawną, której Wnioskodawca będzie wspólnikiem:

• środków trwałych na podstawie umowy najmu lub dzierżawy – jest prawidłowe.
• wartości niematerialnej i prawnej stanowiącej zarejestrowane prawo ochronne do znaku towarowego poprzez udzielanie licencji na ten znak – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać przy tym należy, iż wydając przedmiotową interpretację tut. Organ zapoznał się z powołanymi przez Wnioskodawcę orzeczeniami sądowymi, jednakże zdaniem Organu nie mogą one stanowić podstawy rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. Powołana uchwała NSA dotyczy bowiem zasad opodatkowania akcjonariuszy spółki komandytowo-akcyjnej będących osobami fizycznymi a zatem grupy podatników, których, zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym, dotyczą odmienne niż innych wspólników spółek osobowych zasady opodatkowania, zaś wyrok WSA w Szczecinie sygn. akt I SA/Sz 603/12, odmiennego stanu faktycznego, tj. sprzedaży nieruchomości. Natomiast dokonana przez tut. Organ wykładnia przepisów w zakresie prawnopodatkowej kwalifikacji przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych znajduje potwierdzenie w utrwalonej linii orzeczniczej sądów administracyjnych.

Jako przykład wskazać można:

• uchwałę NSA podjętą w składzie 7 sędziów z dnia 26 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FPS 10/09,
• wyroki NSA z dnia 14 sierpnia 2008 r. sygn. akt II FSK 735/07, II FSK 678/08,
• wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt II FSK 1145/08,
• wyrok NSA z dnia 18 maja 2010 r. sygn. akt II FSK 47/09,
• wyroki NSA z dnia 1 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 1026/11 oraz II FSK 2644/10,
• wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 maja 2010 r. sygn. akt I SA/Kr 391/10.
  
  

Jednocześnie wskazać należy, iż w pozostałym zakresie będącym przedmiotem niniejszego wniosku ORD-IN, tj. w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 i 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.