Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-162/14-2/IF
z 25 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2014 r. (data wpływu 17 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiągniętych z tytułu usługowego montażu filmowego, serialowego oraz reklamowego jak również innych dzieł stanowiących utwory - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osiągniętych z tytułu usługowego montażu filmowego, serialowego oraz reklamowego jak również innych dzieł stanowiących utwory.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ukończył Szkołę w Łodzi na wydziale reżyserii. Wykonuje zawód montażysty filmowego. Wnioskodawca posiada duże doświadczenie jako montażysta filmów fabularnych, dokumentalnych, etiud filmowych i filmów reklamowych. Wnioskodawca wykłada w Szkole w Łodzi. Wnioskodawca jest członkiem Polskiej Akademii Filmowej oraz Europejskiej Akademii Filmowej.

Wnioskodawca rozważa prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej. Główny przedmiot jego przyszłej działalności gospodarczej to działalność postprodukcyjna związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi - PKD 59.12.Z. Ponadto, Wnioskodawca będzie zajmował się: PKD 90.02.Z - Działalnością wspomagającą wystawianie przedstawień artystycznych, PKD 59.11.Z - działalnością związaną z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych.

W ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczyłby osobiście usługi z zakresu selekcji materiałów zdjęciowych i nadawałby warstwie wizualnej filmu ostateczny kształt na podstawie umowy zawartej z zamawiającymi podmiotami. Z tego tytułu otrzymywałby umowne wynagrodzenie obejmujące zarówno udzielenie licencji do autorskich praw majątkowych, jak i całość organizacyjno - techniczną związaną z daną usługą.

Biorę pod uwagę dokonanie wyboru opodatkowania dochodów w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej tzw. podatkiem liniowym, tj. na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca świadczyłby usługi na rzecz osób trzecich, głównie trudniących się zawodowo produkcją filmów, reklam i seriali telewizyjnych.

Działalność ta byłaby działalnością zarobkową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy działalność polegająca na usługach montażu filmowego, serialowego oraz reklamowego, jak również innych dzieł stanowiących utwory w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, na rzecz osób trzecich, w szczególności producentów oraz nadawców telewizyjnych, może być prowadzona w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej?
   
2. Czy działalność opisana w pytaniu 1 może być opodatkowana na zasadach przewidzianych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT i czy przychody z tego tytułu powinny być kwalifikowane do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT?
   
3. Czy osoba fizyczna prowadząc działalność gospodarczą we wskazanym we wniosku zakresie przychody z autorskich praw majątkowych (w tym tantiem) może zaliczyć do źródła, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 3 pkt 9 Ordynacji podatkowej, działalność gospodarcza to każda działalność zarobkowa w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każda inna działalność zarobkowa wykonywana we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2013r., poz. 1387) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatków.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a) - c).
  
  

W myśl definicji ustawowej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT „ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, poznawaniu rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   
   

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9",

W przytoczonej definicji działalności gospodarczej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wylicza (pod literami a - c) różnego rodzaje aktywności uznawane za działalność gospodarczą. Jest to wyliczenie wyczerpujące, a nie przykładowe.

Natomiast w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność byłaby działalnością zarobkową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat sposób zorganizowany i ciągły. W związku z tą działalnością gospodarczą nie będą zachodzić okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT.

Działalność, którą prowadziłby polegałaby na usługowym montażu filmowym, reklamowym czy serialowym na rzecz zainteresowanych podmiotów, w szczególności firm trudniących się zawodowo produkcją filmów, seriali telewizyjnych czy reklam, tym samym może być przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z punktu widzenia powołanej definicji ustawowej warunkiem uzyskania przychodu jako uzyskanego ze źródła przychodów jakimi jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT), jest to by dany przychód nie mógł być zaliczony do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

Według Wnioskodawcy, okoliczności takie w przypadku jego przyszłej działalności gospodarczej nie zachodzą. W szczególności nie można uznać ww. przychodów z tytułu usługowego montażu filmowego, serialowego czy reklamowego za stanowiące przychody ze źródła jakim są prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych.

Ponadto, zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (Dz U. 2010 r. Nr 220 poz. 1447 ze zm.) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

„W przepisie art. 2 u.s.d.g. zamieszczona jest definicja legalna działalności gospodarczej, co oznacza, iż powinna być ona traktowana jako powszechnie obowiązujące rozumienie tego pojęcia w polskim systemie prawnym, wiążąco zarówno dla ustawodawcy, jak i organów wykonawczych oraz sądowniczych”- postanowienie SN z dnia 2 lutego 2009 r (V KK 330/08) Tak, więc osoba, będąca twórcą w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej: twórca), w myśl ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej będzie prowadzić działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność twórcza, korzystanie z praw autorskich oraz rozporządzanie tymi prawami, o ile spełni kryteria: ekonomicznej klasyfikacji działalności, zarobkowego celu działalności, zawodowego charakteru, zorganizowania i ciągłości. Co więcej, w Ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (art. 8 ust. 6) za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się:

1. osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych;
   
2. twórcę i artystę;
   
3. osobę prowadzącą działalność w zakresie wolnego zawodu:
   1. w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne,
      
   2. z której przychody są przychodami z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej;
   
5. osobę prowadzącą niepubliczną szkolę, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów o systemie oświaty.
   
   

Dodatkowo, ekonomiczna klasyfikacja działalności dotyczy sklasyfikowania danej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, która została wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 24 grudnia 2007 roku w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (Dz. U 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Zarobkowy cel działalności występuje wówczas, gdy dana działalność ma charakter odpłatny oraz jest nastawiona na zysk.

Zawodowy charakter działalności oznacza, że dana działalność ma charakter trwały, profesjonalny, a nie amatorski, czy okazjonalny. Zorganizowanie wskazuje, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno - prawnej jej wykonywania.

Ciągłe prowadzenie działalności oznacza wykonywanie szeregu czynności, które zmierzają do osiągnięcia zamierzonego celu. Cecha ciągłości pozwala na odróżnienie działalności gospodarczej od działalności okazjonalnej, która może być wykonywana jednorazowo.

Zgodnie z powyższym, jeżeli dana działalność twórcy, polega na korzystaniu z praw autorskich, rozporządzaniu tymi prawami i jest wykonywana zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, to działalność twórcy będzie miała charakter pozarolniczej działalności gospodarczej.

Można wyciągnąć wniosek, że jeżeli spełni się kryteria wskazane w powołanych wyżej definicjach, ma się prawo do rejestracji własnej firmy, a następnie wykonywania działalności i rozliczenia osiąganych w jej ramach przychodów, w tym także przy zastosowaniu tzw. podatku liniowego. Kluczowym dla kwalifikowania źródła przychodu powinno być badanie przedmiotu działalności. I tak, jeżeli przychód jest efektem działalności zadeklarowanej przez przedsiębiorcę jako działalność wykonywana to należy traktować go jako przychód uzyskiwany z danej pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej przez przedsiębiorcę.

Jak stanowi art. 18 ustawy o PIT, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw. Podkreślić przy tym trzeba, iż majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, wchodzące w skład majątku przedsiębiorcy, zasadniczo nie stanową przedmiotu działalności gospodarczej, ale mogą być w niej wykorzystywane, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa służą realizacji określonych działań gospodarczych.

Ponadto wskazać należy, że wykładnia językowa użytego w definicji pojęcia „działalność gospodarcza” zwrotu „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2 i 4-9”, zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzić mogą do rozbieżnych rezultatów. Można bowiem, odwołując się do reguł językowych (składni) języka potocznego stwierdzić tak, że użyty w hipotezie zwrot „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2 i 4-9” oznacza, że dla oceny, z jakiego źródła pochodzi dany przychód należy najpierw ustalić, czy nie jest on skutkiem działalności zarobkowej, wykonywanej w sposób zorganizowany, ciągły, prowadzonej we własnym imieniu na własny lub cudzy rachunek i tylko wówczas, gdy nie można zaliczyć go do tego rodzaju przychodów, można uznać go za przychód z innego niż wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy źródła.

Można też wyciągnąć wniosek, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 powołanej ustawy, a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodu z działalności gospodarczej.

Brak jednoznacznego rezultatu wykładni językowej czyni koniecznym sięgnięcie do innych reguł wykładni. Pomocna w odkodowaniu treści normy prawnej może być w tym wypadku wykładnia systemowa wewnętrzna. Definiując przychody pochodzące z różnych źródeł ustawodawca, podkreślając tym samym ich rozłączność, zawarł reguły kolizyjne, wskazując, kiedy dany przychód może być uznany za przychód z określonego źródła, choć faktycznie odpowiada on ogólnej definicji przychodów z innego źródła. I tak w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, wyłącza z przychodów, których źródłem jest odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa wieczystego użytkowania gruntów, innych rzeczy - zbycie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej.

Również w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ustawodawca nakazał - w art. 14 ust. 2 ustawy - zaliczenie do nich enumeratywnie wymienionych (nie użyto bowiem określenia „w szczególności”) przychodów, które w braku stosownego uregulowania zaliczone byłyby do innych źródeł, bowiem odpowiadałyby ich definicji. O tym, iż są to przychody inne niż odpowiadające przychodom z działalności gospodarczej, wymienionym w art. 14 ust. 1 tej ustawy, świadczy użycie zwrotu: „przychodem z działalności gospodarczej są również”. Użycie określenia „również”- sygnalizuje, że dany stan rzeczy jest pod jakimś względem podobny do innego stanu rzeczy, zwłaszcza tego, o którym była mowa wcześniej (por. Słownik współczesnego języka polskiego - Wyd. Wilga, Warszawa 1996, s. 979).

Przywołane wyżej przepisy wskazują więc na to, iż co do zasady przychody winny być przypisywane do tego ze źródeł, którego opis w sposób bardziej szczegółowy odpowiada sposobowi jego powstania, chyba że ustawa nakazuje expressis verbis zaliczenie ich do przychodów z innego źródła. W przeciwnym wypadku powołane wyżej regulacje byłyby zbędne.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 października 2012 r., sygn, ITPB1/415-877/12/MR, wskazano, że majątkowe prawa autorskie, wchodzące w skład majątku twórcy, jako przedsiębiorcy, prowadzącego działalność gospodarczą mogą być wykorzystywane w działalności gospodarczej, gdyż łącznie z innymi składnikami przedsiębiorstwa twórcy służą realizacji określonych działań gospodarczych. „(...) w sytuacji, gdy osoba fizyczna prowadząc działalność gospodarczą we wskazanym we wniosku zakresie otrzyma tantiemy wykonawcze, powstały przychód należy zaliczyć do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej".

Ponadto, przy kumulatywnym zbiegu źródeł przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 u.p.d.o.f., takich jak działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza, nie ma powodów aby przyjmować, że źródło przychodu w postaci działalności wykonywanej osobiście nie może mieścić się w pojęciu źródła przychodu w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy także zwrócić uwagę, że w orzecznictwie sądowym utrwala się taki sposób rozumienia omawianych regulacji prawnych. W wyroku z dnia 5 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zauważał, że w sytuacji „gdy podatnik jest biegłym i wykonuje wolny zawód w celach zarobkowych, zawodowo we własnym imieniu i na własny rachunek, a ponadto działalność ta ma charakter zorganizowany i ciągły (powtarzalny i stały), to przychody osiągane z tego rodzaju działalności powinny być uznawane za przychody ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, a nie działalność wykonywana osobiście. Działalność wykonywana osobiście nie musi bowiem spełniać powyższych kryteriów, a zwłaszcza ciągłości (powtarzalności i stałości) i określonego stopnia zorganizowania. Pozarolniczą działalność gospodarczą od działalności wykonywanej osobiście odróżnia nie tyle fakt realizowania osobiście działalności na rzecz określonego kręgu podmiotów, lecz zarobkowy, zorganizowany, zawodowy, ciągły (powtarzalny) charakter.” (wyrok WSA, sygn. akt III SA/Wa 4187/06, opublikowany w: LEX nr 421487). Również w uchwale z dnia 12 stycznia 2009 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że czynności wykonywane przez biegłego w postępowaniu sądowym, o których mowa w art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz, 535 ze zm.) i nie dotyczy ich wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 3 tej ustawy (zob. Uchwała sygn. akt I FPS 3/08; opublikowana w: ONSAiWSA 2009/3/46, M.Podat. 2009/2/32, POP 2009/3/260, OSP 2009/7-8/83.).

Reasumując należy stwierdzić, że przy kumulatywnym zbiegu źródeł przychodu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 i pkt 3 u.p.d.o.f., takich jak działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza, nie ma powodów aby przyjmować, że źródło przychodu w postaci działalności wykonywanej osobiście nie może mieścić się w pojęciu źródła przychodu w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej. Wskazywane bowiem tu źródła przychodu wzajemnie się uzupełniają, nie pozostając w relacji wzajemnego wykluczania się (por. wyrok WSA w Białymstoku z dnia 19.05.2011 r., sygnatura akt I SA/Bk 16/11).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, działalność polegająca na usługach montażu filmowego, serialowego oraz reklamowego, jak również innych dzieł stanowiących utwory w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, na rzecz osób trzecich, w szczególności producentów oraz nadawców telewizyjnych, może być prowadzona w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach przewidzianych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT niezależnie od tego czy stanowi przychód z praw majątkowych w myśl art. 18 ustawy o PIT. W przypadku zakwalifikowania wykonywanych przez niego w przyszłości usług jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście, będą one podlegały kumulacji z przychodami z działalności gospodarczej i będą podlegały rozliczeniu zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Krańcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcia organów podatkowych oraz sądów administracyjnych dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.