Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-78/14-2/IR
z 30 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 7 marca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej,
  

• rozpoznania przychodu z tytułu zwrotu podatku od wartości dodanej
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie związanym z podatkiem od wartości dodanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja i sprzedaż sprzętu gospodarstwa domowego. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa towary i usługi na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej. Nabycie to dokumentowane jest fakturami, z wykazanym podatkiem od wartości dodanej naliczonym zgodnie z przepisami obowiązującymi w państwie zakupu. Płatności za powyższe faktury Spółka dokonuje w wartości brutto. W odniesieniu do niektórych wydatków Spółka składa następnie wnioski i ubiega się o zwrot podatku od wartości dodanej zapłaconego w danym kraju, zgodnie z procedurą przewidzianą przepisami Dyrektywy Rady 2008/9/WE z dnia 12 lutego 2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim (Dz. Urz. UE L z 2008 r. Nr 44/23 z późn. zm.). Wnioski o zwrot składane są bezpośrednio do organów podatkowych kraju, w którym miało miejsce nabycie towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia podatku od wartości dodanej zapłaconego kontrahentom zagranicznym do kosztów uzyskania przychodów?
2. Czy w przypadku otrzymania od organu podatkowego innego państwa członkowskiego zwrotu podatku od wartości dodanej, Spółka powinna zaliczyć otrzymany zwrot do przychodów podatkowych w momencie jego otrzymania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. podatek od wartości dodanej zapłacony przez Spółkę w związku z nabyciem towarów i usług poza granicami kraju stanowi dla Spółki koszt uzyskania przychodów,
2. otrzymany zwrot podatku od wartości dodanej będzie dla Spółki przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym w momencie otrzymania tego zwrotu.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ww. ustawy. Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

1. musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
2. nie może być wymieniony w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów, oraz
3. musi być należycie udokumentowany.
   
   

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

1. jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
2. w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
   
   

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl natomiast art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej, rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium innych państw członkowskich, z wyjątkiem podatku od towaru i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika zatem, że ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Skoro zatem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy podatku od towarów i usług, to zgodnie z literalną wykładnią prawa podatkowego, pod tym pojęciem powinno się rozumieć podatek od towarów i usług uregulowany w ustawie o podatku od towarów i usług.

Według Wnioskodawcy, gdyby zamiarem ustawodawcy było zrównanie pojęć podatku od wartości dodanej i podatku od towarów i usług, to w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zastosowana zostałaby konstrukcja analogiczna do przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.)

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przez podatek od towarów i usług, należy rozumieć „podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich”.

Ponieważ w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych wyraźnie rozróżniono obydwa te pojęcia, to na tej podstawie według Wnioskodawcy należy wnioskować, że sformułowanie „podatek od towarów i usług” zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odnosi się wyłącznie do podatku, o którym mowa w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, a nie do podatku od wartości dodanej, który został zdefiniowany w art. 2 pkt 11 ww. ustawy.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 27 września 2011 r. (sygn. I SA/Gd 571/11), w którym czytamy: „W stanie faktycznym opisanym we wniosku o interpretację indywidualną podatnik dokonuje nabycia paliwa w innym państwie członkowskim. W związku z zakupem nie uzyskuje uprawnienia odliczenia podatku naliczonego VAT na warunkach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r., zatem brak podstaw do uznania, że nie odliczył podatku w warunkach przysługiwania mu tego odliczenia. Podatek zapłacony od wartości dodanej, wynikający ze stosownych faktur jest dla podatnika kosztem (art. 12 ust. 4 pkt 6a) w sytuacji spełnienia wszystkich warunków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 ust. 1 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych)”.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że gdyby podatek od wartości dodanej, wykazany w fakturach otrzymanych od zagranicznego kontrahenta był naliczonym podatkiem od towarów i usług w rozumieniu przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług, to podatnik miałby prawo, zgodnie z art. 86 ww. ustawy, do obniżenia podatku należnego o wskazany w takich fakturach podatek od wartości dodanej bezpośrednio w miesięcznych deklaracjach VAT-7 składanych do polskiego urzędu skarbowego.

Na różnicę tę jak wskazuje Wnioskodawca zwrócił uwagę WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 27 grudnia 2007 r. (sygn. I SA/GI 924/07), w którym przyznając podatnikowi prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej zapłaconego w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej podkreślił, że: „zwrot podatku od wartości dodanej podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju, w którym wystawiono fakturę z wykazanym podatkiem VAT, przysługujący zgodnie z postanowieniami art. 2 VIII Dyrektywy Rady UE z dnia 6 grudnia 1979 r. (79/1072/EEG) nie jest tożsamy ze zwrotem różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. (...). W ocenie składu orzekającego, uprawnienie do »zwrotu różnicy podatku od towaru i usług« w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ma miejsce wyłącznie w sytuacji określonej w art. 87 ust. 1 polskiej ustawy o podatku od towarów i usług”.

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, że podatek od wartości dodanej nie jest tożsamy z podatkiem od towarów i usług, to art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania (ponieważ dotyczy podatku od towarów i usług, a nie podatku od wartości dodanej).

Podobne wnioski w ocenie Wnioskodawcy wynikają z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2013 r., nr ILPB3/423-263/13-2/KS, według której: „ art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ dotyczy podatku od towarów i usług, a nie podatku od wartości dodanej. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka może uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów wartość faktur dokumentujących poniesione koszty w kwocie brutto”.

Wnioskodawca wskazuje, ze podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z dnia 31 października 2013 r. nr IPTPB1/415-530/13-2/AP.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Za datę powstania przychodu, uważa się co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Stosownie do art. 12 ust. 3e ww. ustawy, w przypadku otrzymania przychodu, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę otrzymania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę przytoczone wyżej przepisy, będzie Ona miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków w kwocie brutto pod warunkiem wykazania związku poniesionego kosztu z przychodami Spółki. Jednocześnie, na podstawie art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie zobowiązana do zaliczenia otrzymanego podatku do przychodów podatkowych w momencie otrzymania jego zwrotu.

Wnioskodawca wskazuje, że powyżej przedstawione stanowisko prezentowane jest również przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach: interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 października 2013 r. (sygn. IPTPB1/415-530/13-2/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 maja 2013 r. (sygn. IBPBI/1/415-195/13/ŚS), z dnia 7 grudnia 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1172/12/MS), z dnia 22 października 2012 r. (sygn. IBPBI/2/423-1267/12/BG), Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 lutego 2013 r. (sygn. ITPB1/415-1239/12/WM), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2012 r. (sygn. ILPB1/415-903/12-2/TW).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Jednocześnie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja oparta została na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.