Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-58/15/AK
z 20 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), po ponownym rozpatrzeniu, w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 2816/12 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 13 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 490/12, wniosku z 27 listopada 2007 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 listopada 2007 r.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez Spółkę, na zakup usług zawiązanych z przekształceniem oraz wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2007 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych przez Spółkę, na zakup usług zawiązanych z przekształceniem oraz wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym.

W dniu 27 lutego 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Znak: IBPB3/423-347/07/AM, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Pismem z 13 marca 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 19 marca 2008 r.), wniesiono wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Pismem z 16 kwietnia 2008 r. Znak: IBPB3/423W-23/08/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na ww. wezwanie odmawiając zmiany interpretacji. Pismem z 20 maja 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 26 maja 2008 r.) wniesiono skargę na ww. interpretację indywidualną. Pismem z 19 czerwca 2008 r. Znak: IBPB3/4240-27/08/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, udzielił odpowiedzi na skargę przesyłając ją, wraz z aktami sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Postanowieniem z 13 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1716/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 10 lutego 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 1024/08 uchylił zaskarżoną interpretację. Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z 24 września 2010 r. sygn. akt II FSK 1295/09 uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia WSA w Gliwicach. WSA w Gliwicach przejmując sprawę do ponownego rozpatrzenia najpierw zawiesił postępowanie, a następnie podjął je pod nową sygnaturą. Wyrokiem z 13 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 490/12 WSA w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację. Od powyższego wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną do NSA, który wyrokiem z 20 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 2816/12 oddalił skargę kasacyjną. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 13 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 490/12 wraz z aktami sprawy wpłynął do tut. BKIP 23 kwietnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka zamierza wprowadzić akcje do obrotu publicznego na Giełdzie Papierów Wartościowych w W.

W związku z tym, że emitentem akcji notowanych na Giełdzie może być jedynie podmiot będący spółką akcyjną, nastąpiło przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Planowana emisja akcji ma na celu pozyskanie środków finansowych potrzebnych do zachowania i rozwijania własnej działalności. W szczególności Spółka zamierza dokonać koniecznych inwestycji w związku z prowadzoną działalnością, a także uzyskać środki niezbędne do ekspansji na nowe rynki zbytu.

W związku z przekształceniem w spółkę akcyjną oraz wejściem na Giełdę Papierów Wartościowych, Grupa Kapitałowa S.A. poniosła rożnego rodzaju wydatki. Są to wydatki na usługi doradcze w zakresie przekształcenia Spółki oraz późniejszego wprowadzenia akcji do obrotu na rynku regulowanym. Spółka poniosła również wydatki związane z wynagrodzeniem za sporządzenie opinii dotyczącej planu przekształcenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wykonana przez biuro usług rachunkowych. Poniesione wydatki obejmują również wynagrodzenie za przygotowanie analizy przedemisyjnej oraz doradztwo przy opracowywaniu prognoz finansowych. Spółka poniosła również wydatki na obsługę prawną oraz na opłaty notarialne. Wydatki dotyczące przekształcenia, Spółka zaliczyła zgodnie z art. 15 ust. 4d updop do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia – ujęcia w księgach rachunkowych. Wydatki związane z wejściem na giełdę zaksięgowane zostały na koncie czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów i jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Zgodnie z ustawą o rachunkowości (art. 36 ust. 2b) wydatki związane z wejściem na giełdę zmniejszają kapitał zapasowy do wysokości nadwyżki wartości emisji nad wartością nominalną akcji, a pozostałą część zalicza się do kosztów finansowych. Zgodnie z harmonogramem prac wejścia na giełdę, bilansowe rozliczenie kosztów emisji nastąpi w późniejszym terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę, na zakup usług zawiązanych z przekształceniem oraz na zakup usług związanych z wprowadzeniem akcji do obrotu na rynku regulowanym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop?
2. W jakiej dacie wydatki te stają się kosztem uzyskania przychodów? Czy Spółka postępuje prawidłowo uznając powyższe wydatki, bez względu na ich bilansowe rozliczenie, jako koszty potrącane w dacie ich poniesienia?
   
   

Ad. 1

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione w związku ze zmianą formy prawnej stanowią w całości koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: „updop”). Wydatki na przekształcenie zostały poniesione w związku z zamiarem wejścia na giełdę, w celu uzyskiwania w przyszłości wyższych przychodów i uzyskania większej stabilności ekonomicznej.

Regulacja Kodeksu spółek handlowych nakłada na spółkę dokonującą przekształcenia wiele obowiązków, co wiąże się z ponoszeniem wydatków. Spółka ponosi również wydatki na obsługę prawną i finansową w celu prawidłowego przeprowadzenia procesu przekształcenia. Przepisy Kodeksu spółek handlowych umożliwiają dostosowanie formy prawnej Spółki do zmieniających się warunków, a skoro taka możliwość wynika z przepisów i nie ma wyłączenia w art. 16 ust. 1 updop, to należy uznać te koszty za poniesione w związku z funkcjonowaniem Spółki.

Zdaniem Spółki, powyższe stanowisko potwierdzają organy podatkowe, na dowód czego powołano postanowienia:

• Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z 9 marca 2007 r. Nr ZD/4061-275/2/06,
• Urzędu Skarbowego w Nysie z 6 lutego 2006 r. Nr PDI/423-6/05.
  
  

Zdaniem Spółki, wydatki związane z podwyższeniem kapitału w drodze emisji akcji również będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Należy przyjąć, że Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z emisją akcji, ponieważ istnieje niepodważalny związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesieniem. Przychodami, z którymi należy wiązać poniesione przez podatnika w analizowanym stanie faktycznym wydatki, nie są kwoty otrzymane na podwyższenie kapitału zakładowego, lecz przychody uzyskane później na skutek poszerzenia prowadzonej przez podatnika działalności dzięki dokonanemu podwyższeniu kapitału zakładowego. Emisja akcji jest operacją nakierowaną na rozwój przedsiębiorstwa i nie jest celem samym w sobie.

Takie stanowisko, które dopuszcza zaliczenie określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodu potwierdzają również organy podatkowe. Jako przykład powołano:

• postanowienie Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów z 13 lutego 2007 r. Nr 1438/DP/423/351-22/07/HK,
• decyzję Izby Skarbowej w Łodzi z 27 grudnia 2006 r. Nr III-3/4407int-75/VAT/06/TK,
• postanowienie Małopolskiego Urzędu Skarbowego z 25 października 2006 r. Nr PO1/423-70/06/82268,
• postanowienie Łódzkiego Urzędu Skarbowego z 28 listopada 2006 r. Nr ŁUS-II-423/159/06/JB.
  
  

Również krajowe sądy uznają zaprezentowane wyżej stanowisko. Przykładowo Spółka wskazała na Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 14 marca 2007 r. (sygn. akt I SA/Lu70/2007, Rzeczpospolita 2007/78 str. F15), oraz Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 czerwca 2002 r. (sygn. akt FSA 1/02 ONSA z 2003 r. nr 1, poz. 1).

Ad. 2

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione w związku z przekształceniem formy prawnej i emisją akcji będą stanowić koszty uzyskania przychodów jako koszty niezwiązane z konkretnym przychodem. W związku z powyższym, zgodnie z regulacją art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich faktycznego poniesienia. Powyższe będzie niezależne od bilansowego rozliczenia tych wydatków.

W indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z 27 lutego 2008 r., Znak: IBPB 3/423-347/07/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Wnioskodawca zaskarżył, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, ww. interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Postanowieniem z 13 października 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1716/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przekazał sprawę do rozpoznania według właściwości do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

W wyniku rozpatrzenia skargi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach prawomocnym wyrokiem z 13 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 490/12 uchylił zaskarżoną interpretację.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że skarga okazała się zasadna. Istota sporu pomiędzy stronami sprowadzała się do odmiennej oceny kwalifikacji wydatków skarżącej dotyczących przede wszystkim publicznej emisji akcji. Strona skarżąca twierdziła, że wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu, zaś organy podatkowe dowodziły, że kosztów takich nie stanowią. W punkcie wyjścia przywołać trzeba kluczowy dla rozstrzygnięcia art. 15 ust. 1 zd. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Kosztami uzyskania przychodów będą zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli są one racjonalnie uzasadnione, a każdy wydatek oceniony z tego punktu widzenia (tak wyrok NSA z dnia 14 lipca 2010 r. sygn. akt II FSK 490/09). Każdy wydatek wykraczający poza katalog zawarty w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p., oceniany przez pryzmat art. 15 tej ustawy może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu, o ile podatnik wykaże jego związek z przychodem, (tak wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Po 143/11). Ponadto, jak podkreśla się w orzecznictwie sądowoadministracyjnym – „nie każdy wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia”, (tak Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 10 września 2010 r. sygn. akt I SA/Łd 738/10). Aby dany wydatek został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi on zostać rzeczywiście poniesiony przez podatnika, pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz musi mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, (tak wyrok NSA z dnia 29 czerwca 2010 r. sygn. akt II FSK 421/09).

Zdaniem Sądu, uznając za zasadny zarzut dotyczący kwalifikacji wydatków dotyczących przygotowania podwyższenia kapitału i dopuszczenie akcji Spółki do obrotu giełdowego wskazać należy, iż oceniając przedmiotowe wydatki organ interpretacyjny stwierdził, że koszty z nich wynikające nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z uwagi na treść art. 12 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy podatkowej. Stanął bowiem na stanowisku, że skoro ustawodawca przyjął, że do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych m.in. na powiększenie kapitału zakładowego, a zatem uznał je za podatkowo neutralne, to nie można przyjąć, że koszty związane z tym powiększeniem stanowią koszty uzyskania przychodu.

W tym miejscu Sąd orzekający zauważył, że w wydanej interpretacji nie dokonano prawidłowej oceny charakteru poszczególnych wydatków, ani ich związku z emisją nowych akcji, tymczasem, zgodnie z treścią uchwały siedmiu (7) sędziów NSA z dnia 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, „tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do reguł wyrażonych w treści art. 12 ust. 4 pkt 4 i art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...) w zw. z art. 15 ust. 1 tej ustawy”. W uzasadnieniu uchwały NSA wskazał, że do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej koszty uzyskania przychodów. Z treści powołanej uchwały wynika więc, że poza wymienionymi w niej enumeratywnie wydatkami, które w sposób oczywisty stanowią bezpośredni koszt emisji nowych akcji wszystkie pozostałe wydatki nie mieszczące się w tej kategorii mogą być kosztami uzyskania przychodu, stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej. Skoro w uchwale, którą Sąd w pełni akceptuje i podziela, wśród wydatków niewątpliwie związanych z emisją nowych akcji, nie wymieniono wydatków na doradztwo finansowe i prawne oraz badanie sprawozdań finansowych i kampanii promocyjnej, to tym samym wydatki te należałoby kwalifikować do kosztów, do których stosuje się przepis art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie, oceniając przedmiotowe wydatki, organ interpretacyjny wskazał na zastosowanie przepisu art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy podatkowej zamiast art. 7 ust. 1 i 2 oraz art. 15 ust. 1 tej ustawy czym naruszył prawo materialne. Naruszył również przepisy postępowania poprzez uznanie, że oświadczenie podatnika o bezpośrednim związku przedmiotowych wydatków z przychodem, jaki miał być uzyskany w wyniku emisji spornych akcji, nie podlega weryfikacji organu interpretacyjnego i decyduje o zaliczeniu lub niezaliczeniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Rozpoznając sprawę ponownie organ odwoławczy oceni wydatki związane z emisją akcji Spółki w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej, uwzględniając przy tym ich podział na koszty pośrednie i bezpośrednie oraz fakt, iż ostatecznie, już po ich poniesieniu, nie doszło do podwyższenia kapitału zakładowego skarżącej Spółki. Dokonując analizy tych wydatków Dyrektor Izby Skarbowej, działając w imieniu Ministra Finansów, powinien kierować się treścią uchwały NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10.

Od ww. wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną. W wyniku rozpatrzenia skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 20 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 2816/12 oddalił skargę kasacyjną.

W uzasadnieniu ww. wyroku Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że skarga kasacyjna jest niezasadna.

Zdaniem NSA, na początek przypomnieć należy, że zgodnie z art. 269 § 1 p.p.s.a. uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego mają moc wiążącą w trybie i w sposób, które wynikają z powołanego przepisu prawa. W dniu 24 stycznia 2011 r., w sprawie II FPS 6/10, Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę w składzie poszerzonym – 7 sędziów. Z uchwały tej wynika, co następuje. Tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. koszty uzyskania przychodów. Podkreślić należy, że oprócz dosłownie wymienionych w uchwale są bowiem wydatki, które związane są wprawdzie w indywidualnej sprawie z emisją nowych akcji ale wydatki te są równocześnie - i co najważniejsze: zasadniczo - kosztami funkcjonowania osoby prawnej, które co do zasady mogłyby zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Z tych powodów wyrok Sądu pierwszej instancji, który uchylając zaskarżoną interpretację przedstawił analogiczne oceny prawne i zalecił organowi interpretacyjnemu, aby w ponowionym postępowaniu zastosował się do nich, a przez to i do powołanej powyżej uchwały składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie narusza prawa materialnego, ani też prawa procesowego, w sposób mogący mieć realny oraz istotny wpływ na wynik sprawy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, jak również treść art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.), który stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, rozpatrując ponownie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 27 listopada 2007 r. uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.