Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.16.2017.1.JKT
z 11 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 grudnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy korzystanie z magazynu wyrobów gotowych i towarów zlokalizowanego poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, skutkować będzie wyodrębnieniem działalności gospodarczej na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy korzystanie z magazynu wyrobów gotowych i towarów zlokalizowanego poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, skutkować będzie wyodrębnieniem działalności gospodarczej na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest producentem systemów i nasad kominowych, systemów wentylacyjnych i elastycznych przewodów aluminiowych.

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

1. produkcja kompleksowych systemów odprowadzania spalin oraz systemów wentylacyjnych,
2. wykonywanie usług precyzyjnego cięcia blach i profili na nowoczesnych wycinarkach laserowych,
3. wykonywanie usług cięcia strumieniem wody,
4. wykonywanie gięcia blach na prasach krawędziowych i zaginarkach CNC,
5. wykonywanie usług lakierowania proszkowego.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „SSE”, „Strefa”). Spółka jest beneficjentem dwóch Zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (z 17 sierpnia 2011 r. oraz z 25 lutego 2015 r.)

Oprócz działalności produkcyjnej i usługowej, oferta Spółki poszerzona jest o nabywane w celu dalszej odsprzedaży towary handlowe. Sprzedaż tych towarów stanowi uzupełnienie asortymentu Spółki w zakresie prowadzonej działalności.

Spółka korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, w części dochodu przypadającego na działalność produkcyjną i usługową, która objęta jest zakresem przedmiotowym posiadanych zezwoleń. Natomiast, dochód uzyskany z tytułu sprzedaży towarów handlowych nie korzysta ze zwolnienia. Spółka dokonuje podziału kosztów prowadzenia działalności na koszty związane z przychodem zwolnionym oraz opodatkowanym poprzez bezpośrednie przypisanie kosztów do danego rodzaju przychodu oraz odpowiedniej alokacji kosztów pośrednich, wspólnych dla obu rodzajów przychodów.

W związku z rozwojem firmy Spółka zawarła w grudniu 2016 r. umowę najmu magazynu zlokalizowanego poza granicami SSE. W magazynie składowane będą wyroby gotowe wyprodukowane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, których cykl produkcji został całkowicie zakończony na terenie SSE oraz towary handlowe (stanowiące uzupełnienie oferty Spółki) do momentu wydania ich do nabywcy. Wydawanie wyrobów własnych i towarów handlowych z magazynu poza strefą nastąpi w 2017 r.

Wytwarzanie wyrobów objętych posiadanymi zezwoleniami odbywa i będzie się odbywać na terenie Strefy. Gotowe wyroby, wytworzone na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, będą trafiały do magazynu usytuowanego w Strefie lub poza Strefą, gdzie będą wyłącznie przechowywane do czasu ich wydania odbiorcy.

W magazynie poza Strefą nie będzie następował już żaden element wytworzenia, przetworzenia czy ulepszenia wyrobów gotowych. Poza wyrobami wytworzonymi na terenie Strefy w zakresie określonym w zezwoleniach, w magazynie mogą być przechowywane także towary handlowe, które nie korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, jako nie wytworzone na terenie SSE. Sprzedaż tych towarów stanowić będzie uzupełnienie asortymentu podstawowego, którego Spółka nie jest w stanie sama wyprodukować lub, którego produkcja nie jest ekonomicznie opłacalna, a których posiadanie uzasadnione jest potrzebami klientów. Spółka zapewnia i zapewni precyzyjny sposób identyfikacji wyrobów własnych, które korzystają ze zwolnienia oraz nabytych towarów.

Magazyn w strukturze Spółki, nie będzie samodzielną jednostką organizacyjną. Magazyn będzie pozostawać w bezpośrednim, funkcjonalnym związku z podstawową działalnością Wnioskodawcy prowadzoną na terenie Strefy. W magazynie nie będą prowadzone żadne inne działania poza przechowywaniem wyrobów oraz wydawaniem ich do klienta. Faktury z tytułu dokonywanej sprzedaży będą wystawiane na terenie zakładu położonego w Strefie.

Magazyn nie będzie osiągać przychodu. Przychody ze sprzedaży dokonywanej z magazynu zlokalizowanego poza terenem strefy stanowić będą przychód samej Spółki. Cena sprzedawanych tam produktów będzie ustalana przez Spółkę. Z tytułu posiadania dodatkowego magazynu zlokalizowanego poza terenem SSE, Spółka ponosić będzie koszty wynajmu (dzierżawy) pomieszczeń, koszty wynagrodzeń itp.

Celem organizacji magazynu poza terenem SSE jest skrócenie czasu dostawy wyrobów do finalnego odbiorcy, usprawnienie procesu logistycznego. W Magazynie nie będzie realizowany jakikolwiek etap procesu produkcji. Magazyn wykonywać ma czynności pomocnicze w stosunku do działalności produkcyjnej prowadzonej w całości na terenie SSE.

Spółka nie planuje prowadzić w Magazynie żadnej innej działalności niż przechowywanie wyrobów wytworzonych na terenie SSE i towarów handlowych oraz ich wydanie klientom. W magazynie tym nie będą świadczone usługi magazynowania dla podmiotów zewnętrznych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy korzystanie przez Wnioskodawcę z magazynu wyrobów gotowych i towarów handlowych, który będzie zlokalizowany poza terenem Strefy, stanowić będzie odrębną działalność gospodarczą lub częściowe przeniesienie działalności poza teren Strefy i wymagać będzie, w oparciu o § 5 ust. 5 rozporządzenia o SSE, wydzielenia organizacyjnego od działalności Wnioskodawcy prowadzonej na terenie Strefy, a co się z tym wiąże koniecznością, przy ustalaniu dochodu do opodatkowania oraz dochodu zwolnionego od podatku - kierowania się takimi przesłankami, jakby rozliczało się z niezależnym przedsiębiorcą, który prowadziłby podobną działalność w podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzenie magazynu zlokalizowanego poza obszarem SSE, w których przechowywane i wydawane do klienta będą zarówno wyroby wytworzone na terenie SSE, jak również towary handlowe stanowiące uzupełnienie podstawowego asortymentu oferowanego przez Spółkę, nie wymaga wyodrębnienia organizacyjnego. Prowadzenie magazynu stanowi działalność pomocniczą (subsydiarną) w stosunku do działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak również jest niesamodzielna gospodarczo, gdyż nie istniałaby bez działalności strefowej. Funkcjonowanie magazynu poza strefą nie stanowi kolejnego etapu procesu produkcyjno-dystrybucyjnego mającego istotny wpływ na wartość transakcji, jest jedynie usprawnieniem procesu logistycznego Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystanie przez Wnioskodawcę z magazynu, który będzie zlokalizowany poza terenem Strefy nie będzie stanowić ani odrębnej działalności gospodarczej prowadzonej poza terenem Strefy, ani też przeniesienia poza Strefę części działalności określonej w zezwoleniach. Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy SSE).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie, uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 updop przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

• przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,
• kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust, 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Z obowiązujących w przedmiotowym zakresie regulacji wynika zatem, że zwolnieniem podatkowym objęty jest dochód z działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o zezwolenie, na terenie strefy, w zakresie w jakim działalność ta została wymieniona w treści zezwolenia, do wysokości przysługującego limitu pomocy. Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie jest w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy - wówczas działalność taka także nie będzie korzystała ze zwolnienia.

Natomiast, zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. 2015 r., poz. 465 ze zm., dalej „rozporządzenie SSE”), zwolnienie przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 5, przepisy art. 25 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych albo art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się odpowiednio (§ 5 ust. 6 rozporządzenia SSE)

Zgodnie z przywołanym przepisem, zwolnienia podatkowe z tytułu inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Zatem aby powstał obowiązek przeprowadzenia wydzielenia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie strefy, konieczne jest uprzednie spełnienie warunku „prowadzenia działalności gospodarczej również poza obszarem strefy”.

Powyższe przepisy nie regulują jednak jak należy interpretować pojęcie „działalności gospodarczej”. Z tego też względu należy odwołać się do definicji legalnych zawartej w innych aktach prawnych oraz definicji wypracowanych w dorobku judykatury.

Definicja „działalności gospodarczej” zawarta w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1829) wskazuje, że jest to zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. W świetle powyższego, działalność wykonywana przez magazyn poza SSE nie stanowi, w opinii Spółki działalności gospodarczej. Świadczy o tym fakt, że magazyn nie wykonuje samodzielnie zarobkowej działalności, o której mowa w powołanej definicji, gdyż nie można mu przypisać zysków z tytułu sprzedaży towarów wytworzonych i zakupionych przez Spółkę. Zdaniem Spółki, sformułowanie „działalność zarobkowa” nie może się odnosić do działalności magazynu, gdyż jedynym beneficjentem z tytułu sprzedaży towarów będzie wyłącznie Spółka, mająca siedzibę na terenie SSE. Magazyn poza strefą jest jedynie „narzędziem”, które Spółka wykorzystuje w celu prowadzenia własnej działalności gospodarcze na terenie SSE.

Istotna jest także definicja „działalności gospodarczej” przyjęta w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 14 maja 1998 r. (III CZP 12/98), w której Sąd stwierdził, że czynności podejmowane przez podmiot gospodarczy wchodzą w zakres jego działalności gospodarczej, gdy pozostają w normalnym, funkcjonalnym związku z tą działalnością, w szczególności podejmowane są w celu realizacji zadań związanych z przedmiotem działalności tego podmiotu.

Również w świetle innych, legalnych definicji działalności gospodarczej, funkcjonowania magazynu nie można utożsamić z prowadzeniem działalności gospodarczej poza terenem SSE.

Definicja działalności gospodarczej sformułowana w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa nie pozwala uznać czynności podejmowanych w magazynie poza SSE za odrębny rodzaj działalności, inny aniżeli działalność gospodarcza prowadzona na terenie strefy. Zgodnie bowiem z przywołanym przepisem pod pojęciem działalności gospodarczej mieści się każda działalność zarobkowa w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność - do przedsiębiorców. Zważywszy na powyższe, warunkiem koniecznym uznania danej działalności za działalność gospodarczą jest uzyskiwanie z niej dochodów, co w przypadku czynności wykonywanych przez magazyn poza SSE nie ma i nie może mieć miejsca.

Także definicja zakładu, sformułowana w art. 5 ust. 4 modelowej Konwencji OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku, nie pozwala na utożsamienie magazynu poza SSE z zakładem Spółki, a tym samym z prowadzeniem odrębnej działalności gospodarczej poza działalnością podstawową, ulokowaną na terenie SSE.

Zgodnie bowiem z przywołaną Konwencją, określenie „zakład” nie obejmuje:

1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub wydawania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywania składów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub wydawania;
3. utrzymywania składów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o jakich mowa od punktu a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność tej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
   
   

Spółka uważa, że zakres czynności wykonywanych w magazynie poza SSE, polegający na przechowywaniu wyrobów gotowych wyprodukowanych na terenie SSE oraz towarów handlowych stanowiących uzupełnienie oferty Spółki tożsamy jest z prowadzeniem działalności o charakterze pomocniczym, o której mowa w art. 5 ust. 4 pkt e Modelowej Konwencji OECD. Tym samym, w świetle przywołanej Konwencji, podejmowanie działań o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stałej placówce nie stanowi zakładu przedsiębiorstwa. Przenosząc powyższą konstatację na grunt ustawodawstwa krajowego należy stwierdzić, że skoro funkcjonowanie magazynu, rozumianego jako stała placówka podejmująca działania o charakterze pomocniczym, nie stanowi zakładu przedsiębiorstwa, to tym samym nie można twierdzić, że w placówce takiej prowadzona jest jakaś odrębna - od prowadzonej na terenie SSE - działalność gospodarcza. Przywołana regulacja w prawie międzynarodowym utwierdza Spółkę w słuszności jej stanowiska, że magazyn poza SSE nie prowadzi działalności gospodarczej poza terenem strefy ekonomicznej, lecz jedynie wykonuje działania pomocnicze na rzecz działalności prowadzonej wyłącznie na terenie SSE, stając się tym samym częścią tej działalności. Reasumując powyższe, w opinii Spółki funkcjonowanie magazynu poza SSE nie jest w żadnym przypadku tożsame z prowadzeniem przez Spółkę działalności gospodarczej poza terenem SSE, lecz jest to część głównej działalności gospodarczej Spółki, prowadzonej na terenie strefy. W konsekwencji, funkcjonowanie magazynu poza SSE nie skutkuje koniecznością dokonywania wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie strefy.

Zamiejscowy (położony poza terenem SSE) magazyn nie jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną. Nie ma on bowiem żądnej struktury i formalnej organizacji, a jest tylko miejscem składowania i wydawania wyrobów (towarów) przedsiębiorstwa. Posiłkowo odwołać się tutaj także można do przepisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, które standardowo nie uznają magazynów przeznaczonych do składowania towarów za placówki mogące być „zakładem”. Następuje to właśnie z uwagi na ów brak samodzielności magazynu jako takiego.

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę na terenie Strefy oraz towarów handlowych stanowiących uzupełnienie oferty Spółki do magazynu pozastrefowego (z którego Spółka będzie korzystać na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych np. na podstawie umów najmu, czy dzierżawy), nie stanowi prowadzenia działalności gospodarczej poza terenem Strefy. Samo przeniesienie (w ramach przesunięcia magazynowego) wyrobów wyprodukowanych przez Spółkę na terenie Strefy, w ramach zezwolenia strefowego, do takiego magazynu, nie pozbawia tych wyrobów waloru „wyrobu strefowego”. Wynajęcie od podmiotu zewnętrznego magazynu poza terenem Strefy stanowi bowiem wyłącznie zakup usługi obcej, której celem jest usprawnienie procesu logistycznego wewnątrz Spółki.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) oraz zacytowane definicje należy uznać, że czynności wykonywane przez Spółkę poprzez magazyn wyrobów gotowych położony poza terenem SSE nie wyczerpują przesłanek koniecznych dla powstania odrębnej działalności gospodarczej. Przeciwnie, należy uznać, że sprzedaż wyrobów wytworzonych na terenie SSE oraz towarów handlowych prowadzona przez magazyn jest sprzedażą realizowaną przez samą Spółkę. Taka forma aktywności (wykonywana poza terenem SSE) ma charakter subsydiarny, pomocniczy w stosunku do działalności głównej prowadzonej na terenie SSE. Magazyn pozostaje w funkcjonalnym związku z działalnością podstawową Spółki, nie istniałaby bez podstawowej działalności strefowej. Jak wskazano w świetle przytoczonych definicji funkcjonowanie magazynu poza SSE nie jest tożsame z prowadzeniem działalności gospodarczej, w związku z powyższym należy uznać, że stanowisko prezentowane przez Spółkę jest prawidłowe. W konsekwencji nie musi ona dokonywać wyodrębnienia organizacyjnego działalności prowadzonej na terenie strefy (gdyż nie prowadzi innej działalności poza strefą), jak również nie musi stosować do rozliczeń z magazynem poza SSE zasad określonych w § 5 ust. 6 rozporządzenia o SSE.

Przedstawione stanowisko podzielają organy podatkowe. Przykładowo Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w interpretacji z 8 sierpnia 2007 r. (sygn. PO2/423-84/07/66304), stwierdził, że (...) przyjmując założenie, że istotnie rodzaj działania Spółki poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej (...) ogranicza się do działalności pomocniczej dla działalności wykonywanej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (...), należy uznać, że opisana we wniosku działalność Spółki poza strefą ekonomiczną jest częścią głównej działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. O ile zatem Spółka nie prowadzi innej działalności gospodarczej (...), poza obszarem specjalnej strefy ekonomicznej, (...) nie jest konieczne wyodrębnienie organizacyjne działalności prowadzonej poza terenem SSE.

Podobnie w omawianej kwestii wypowiedział się:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach z 31 maja 2010 r. znak: IBPBI/2/423-435/10/AK,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 sierpnia 2014 r. znak: ILPB3/423-228/14-4/KS,
• Naczelnik Drugiego Śląskiego Urząd Skarbowy w Bielsku-Białej z 9 sierpnia 2006 r., znak: PDP/423-67/06/52130,
• Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 kwietnia 2010 r., znak: ILPB3/423-118/10- 2/MM.
  
  

Na tle przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 282). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą do korzystania z pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z tej pomocy (art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Art. 17 ust. 4 updop stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Tak więc warunkiem korzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej, prowadzonej w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu, przy czym działalność gospodarcza ma być prowadzona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a - 16m. Zasady prowadzenia tej ewidencji przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. 2016 r., poz. 1047 ze zm.).

Na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 465 dalej: „Rozporządzenie”), zwolnienia o którym mowa w § 5 ust. 1 i 3, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzonej działalność wyłącznie na terenie strefy.

Organizacyjne wyodrębnienie z osoby prawnej - prowadzącej działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, jak i poza nią - jednostki, której wypracowany dochód korzysta ze zwolnienia podatkowego, służy przede wszystkim prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym oraz dochodu podlegającego opodatkowaniu. W związku z tym przedsiębiorca musi zapewnić, by na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych możliwe było ustalenie wysokości dochodu podlegającego zwolnieniu. Zatem, wyodrębnienie organizacyjne służące prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu polega na wyodrębnieniu rachunkowym (w tym majątkowym) oraz kadrowym.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku, gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas dochód z takiej działalności również nie będzie podlegał zwolnieniu. Natomiast wyodrębnienie organizacyjne działalności, o którym mowa w Rozporządzeniu, służy prawidłowemu ustaleniu dochodu podlegającego zwolnieniu z opodatkowania oraz dochodu do opodatkowania.

Z przedstawionego przez Spółkę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie właściwych zezwoleń. W przyszłości Wnioskodawca zamierza korzystać z magazynu znajdującego się poza strefą, w którym będą przechowywane wyroby wyprodukowane na terenie strefy do czasu ich wydania odbiorcy. W magazynie tym nie będzie następował już żaden element wytworzenia, przetworzenia czy ulepszenia wyrobów gotowych, Mogą być w nim przechowywane także towary handlowe stanowiące uzupełnienie oferty Wnioskodawcy. Dochód ze sprzedaży tych towarów nie korzysta ze zwolnienia. W/w magazyn nie będzie wyodrębnioną w ramach przedsiębiorstwa samodzielną jednostką organizacyjną, będdzie stanowić jedno z ogniw prowadzonej działalności obejmujące etap pomiędzy wytworzeniem a wydaniem wyrobu do klienta. Magazyn będzie pozostawać w bezpośrednim funkcjonalnym związku z podstawową działalnością prowadzoną na terenie strefy, nie będą w nich prowadzone żadne inne działania poza przechowywaniem i wydawaniem wyrobów. Faktury VAT z tytułu dokonywanej sprzedaży będą wystawiane na terenie zakładu położnego w strefie.

Odnosząc się do kwestii, czy korzystanie z magazynu poza strefą stanowić będzie odrębną działalność gospodarczą lub częściowe przeniesienie działalności poza teren strefy i czy w związku z tym będzie wymagało wydzielenia od działalności Wnioskodawcy prowadzonej na terenie strefy, tutejszy Organ stwierdza, że przechowywanie wyłącznie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, w zakresie objętym zezwoleniem, w magazynie usytuowanym poza strefą nie spowodowałoby konieczności wyodrębnienia organizacyjnego o którym mowa w § 5 ust. 5 Rozporządzenia. Z uwagi jednak na fakt, że Spółka korzysta z magazynu usytuowanego poza strefą również w celu przechowywania towarów handlowych stanowiących uzupełnienie asortymentu Spółki, które następnie są z tego magazynu wydawane, należy stwierdzić, że część działalności Wnioskodawcy będzie prowadzona poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej. Powyższe spowoduje spełnienie przesłanki o której mowa w § 5 ust. 5 Rozporządzenia, w postaci prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności również poza terenem strefy i w konsekwencji obowiązek organizacyjnego wyodrębnienia działalności prowadzonej na terenie strefy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy korzystanie z magazynu wyrobów gotowych i towarów zlokalizowanego poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej, skutkować będzie wyodrębnieniem działalności gospodarczej na podstawie § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.