Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-623/16-2/BC
z 5 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty za obsługę Programu dokonywanych na rzecz Spółki Celowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty za obsługę Programu dokonywanych na rzecz Spółki Celowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych S.A. (dalej: „Wnioskodawca” lub „TFI”) jest towarzystwem funduszy inwestycyjnych, działającym zgodnie z przepisami o funduszach inwestycyjnych, należącym do grupy Y. (dalej: „Grupa”).

TFI planuje przystąpienie do programu finansowego, o którym mowa w dalszej części niniejszego wniosku, organizowanego w ramach Grupy.

Konstrukcja i cele Programu.

Grupa uruchomiła program finansowy (dalej: „Program”) dla wybranych osób zatrudnionych w określonych spółkach z Grupy (dalej: „Spółki lub Spółki z Grupy”), bądź współpracujących z tymi Spółkami. Do tej pory do Programu przystąpiła jednostka dominująca Grupy (tzn. Program był realizowany na rzecz jej wybranych pracowników i członków zarządu). Obecnie, do Programu zamierza przystąpić Wnioskodawca. W rezultacie, wybrani pracownicy i inne osoby wykonujące czynności na rzecz TFI (członkowie zarządu) będą mieli możliwość przystąpienia do Programu (dalej: „Uczestnicy”).

Celem Programu jest m.in. wzmocnienie systemu zarządzania ryzykiem ekonomicznym i biznesowym w Spółkach z Grupy. Program jest adresowany do uczestników (osób fizycznych), których działania przekładają się (w ocenie Spółek) pośrednio lub bezpośrednio na ryzyko i sytuację finansową Spółek. Program obejmuje także osoby, których wynagrodzenia podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisów w sprawie zasad ustalania przez spółki z sektora finansowego polityki zmiennych składników wynagrodzeń osób zajmujących stanowiska kierownicze. Z ww. regulacji wynika wymóg odpowiedniego ustrukturyzowania wypłaty tzw. zmiennych składników wynagrodzenia, w stosunku do osób zajmujących stanowiska kierownicze. Jedną z dopuszczalnych form wypłaty takich zmiennych składników wynagrodzeń jest wypłata w formie instrumentów finansowych, których wartość powiązana jest z sytuacją finansową spółki.

Ramy prawne Programu

Program został oparty o instrumenty finansowe ustrukturyzowane jako instrumenty pochodne w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, posiadające zmienną wartość oraz możliwość ich powiązania z sytuacją finansową TFI. W szczególności, konstrukcja instrumentu pochodnego ma na celu skłonienie jego uczestników, aby nie podejmowali w swojej codziennej pracy nadmiernego ryzyka, które mogłoby wpłynąć negatywnie na sytuację finansową danej instytucji finansowej w przyszłości.

Program zakłada zawarcie umowy o finansowy instrument pochodny. Szczegółowe założenia Programu przedstawiono poniżej:

• W celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikających z powierzenia obsługi Programu jednemu podmiotowi (m.in. redukcji kosztów wynikającej z potencjalnego efektu skali) oraz operacyjnego usprawnienia procesu zarządzania Programem, jest on organizowany dla Uczestników przez wyznaczony podmiot z Grupy (dalej: „Spółka Celowa”).
  

• Uczestnicy będą zawierali ze Spółką Celową kontrakty terminowe (dalej: „Kontrakty Terminowe”). Uczestnicy nie poniosą opłat na rzecz Spółki Celowej w związku z zawarciem Kontraktu Terminowego.
  

• Instrumentem bazowym dla Kontraktów Terminowych będą obligacje (lub obligacja) wyemitowane przez TFI na rzecz Spółki Celowej (dalej: „Obligacje”). Obligacje będą miały charakter tzw. credit linked notes, tj. obligacji, których cena wykupu zależy od wystąpienia lub niewystąpienia określonego zdarzenia kredytowego. W odniesieniu do Obligacji zdarzenie kredytowe będzie zdefiniowane jako zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości lub otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego w stosunku do emitenta Obligacji, czy wystąpienie innych zdarzeń o podobnym charakterze, jednoznacznie wskazujących na istotne pogorszenie się sytuacji finansowej emitenta Obligacji. Wykup Obligacji będzie dokonywany przez emitenta Obligacji po dacie zapadalności (a) po cenie nominalnej - gdy pomiędzy datą emisji a datą zapadalności nie wystąpi zdarzenie kredytowe (w takim przypadku Spółka Celowa osiągnie zysk w postaci różnicy pomiędzy ceną nominalną Obligacji a ceną zakupu Obligacji z dyskontem) - albo (b) poniżej ceny nominalnej - gdy zdarzenie kredytowe wystąpi (nie jest realizowany taki sam zysk, jak w przypadku pierwszym). Tym samym, do dnia zapadalności Obligacji nie jest możliwe stwierdzenie, po jakiej cenie Obligacje będą wykupywane, a hipotetyczna wartość rynkowa Obligacji w czasie po ich emisji a przed dniem zapadalności będzie zmienna i uzależniona od długości czasu pozostałego do dnia zapadalności Obligacji oraz od prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia kredytowego w tym okresie.
  

• Rozliczenie Kontraktu Terminowego będzie dokonywane na koniec ustalonego okresu; w dacie rozliczenia Kontraktu Terminowego Uczestnik będzie mógł otrzymać od Spółki Celowej równowartość różnicy pomiędzy: (i) cena wykupu Obligacji w dacie zapadalności (wartością końcową) a (ii) cena emisyjna Obligacji w dacie emisji (wartością początkową), przemnożonej przez mnożnik określony w Kontrakcie Terminowym. W przypadku zatem braku wystąpienia zdarzenia kredytowego Uczestnik otrzyma z każdego Kontraktu Terminowego wypłatę równą różnicy pomiędzy wartością nominalną a wartością emisyjną Obligacji, przemnożonej przez mnożnik określony w Kontrakcie Terminowym. Uczestnik, w zależności od warunków Programu Finansowego, będzie mógł zawrzeć jeden bądź więcej Kontraktów Terminowych.
  

• Uczestnik nie ma jednak gwarancji, czy ostatecznie uzyska wypłatę z Kontraktu Terminowego - wartość końcowa Obligacji, jako instrumentu bazowego dla Kontraktu Terminowego, będzie bowiem uzależniona od tego, czy na dzień rozliczenia Kontraktu Terminowego po stronie emitenta Obligacji (czyli TFI, u którego Uczestnik jest zatrudniony lub z którym Uczestnik współpracuje, np. jako członek zarządu) wystąpiło zdarzenie kredytowe. Jeżeli zdarzenie kredytowe wystąpi, wartość końcowa Obligacji będzie: (i) równa wartości początkowej Obligacji, lub (ii) będzie kształtowała się pomiędzy wartością nominalną Obligacji a jej wartością emisyjną - w obu sytuacjach Uczestnik nie otrzyma wypłaty z tytułu Kontraktu Terminowego lub otrzyma z jego tytułu kwotę niższą niż w przypadku braku zdarzenia kredytowego.
  

• Kontrakt Terminowy będzie nieprzenaszalny na osoby trzecie w drodze czynności prawnej; dopuszczalne jest dziedziczenie Kontraktu Terminowego.
  

• Poza porozumieniem dotyczącym Kontraktu Terminowego zawarte zostanie dodatkowe porozumienie pomiędzy Spółką Celową a Uczestnikiem uzależniające prawo Uczestnika do wypłaty z Kontraktu Terminowego od spełnienia; przez tego Uczestnika ewentualnych dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę TFI.
  
  
  

Zdefiniowane w powyższy sposób Kontrakty Terminowe będą stanowiły pochodne instrumenty finansowe, dla których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (do ww. przepisu odwołuje się definicja pochodnych instrumentów finansowych zawarta w art. 5a pkt 13 ustawy o PDOF). Kontrakty terminowe nie są tytułami uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania ani instrumentami rynku pieniężnego.

Jak wskazano powyżej, Spółka Celowa będzie właścicielem Obligacji wyemitowanych przez TFI, na bazie których zawrze Kontrakty Terminowe z Uczestnikami. Jednocześnie, w celu realizacji Programu, Spółka Celowa zawrze z TFI - emitentem Obligacji - analogiczne kontrakty terminowe (dalej: „Instrumenty Finansowe”) do tych zawieranych z Uczestnikami. Przy czym, w przypadku Instrumentów Finansowych, to Spółka Celowa będzie otrzymywała od TFI płatności oparte o różnicę pomiędzy wartością końcową a wartością początkową poszczególnych Obligacji (uzależnione od braku wystąpienia zdarzenia kredytowego po stronie TFI). Dodatkowo, Spółka Celowa będzie otrzymywać wynagrodzenie za organizację i prowadzenie Programu od TFI, którego pracownicy lub członkowie zarządu są beneficjentami Programu.

Zakłada się, że ww. kwoty otrzymywane przez Spółkę Celową od TFI powinny zapewnić pokrycie Spółce Celowej kosztów Programu i osiągnięcie zysku.

Uzyskane interpretacje podatkowe

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że kwestie podatkowe dotyczące Programu organizowanego na zlecenie Spółki z Grupy (innej niż TFI) były już przedmiotem interpretacji podatkowych w przeszłości.

W 2012 r. pozytywne interpretacje podatkowe otrzymała Spółka z Grupy, która przystąpiła do Programu przed Wnioskodawcą. W szczególności, na rzecz takiej Spółki zostały wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacje z dnia 6 listopada 2012 r. (sygn. IPPB2/415-738/12-2/MK) oraz z dnia 13 listopada 2012 r. (sygn. IPPB3/423-613/12 -2/AG), w których organ podatkowy potwierdził, że:

• zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Spółki z Grupy Kontraktów Terminowych ze Spółką Celową, nie będzie skutkowało po stronie Spółki z Grupy obowiązkami płatnika, ani żadnymi innymi obowiązkami informacyjnymi;
  

• rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanie przez pracowników lub członków zarządu Spółki z Grupy od Spółki Celowej płatności z realizacji tego Kontraktu będzie skutkowało po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Spółce z Grupy nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani żadne inne obowiązki informacyjne;
  

• wypłaty z Instrumentów Finansowych dokonywanej przez Spółkę z Grupy na rzecz Spółki Celowej będą stanowiły dla Spółki z Grupy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.
  
  
  

Podkreślić również należy, że pozytywne interpretacje podatkowe były również uzyskiwane przez organizatorów Programu. Spółka Celowa uzyskała indywidualne interpretacje podatkowe w dniu 13 października 2015 r. (sygn. IPPB2/4511-731/15-2/MG) oraz w dniu 5 listopada 2015 r. (sygn. IPPB3/4510-679/15-2/KK).

Dla pełnego obrazu należy podkreślić, że w 2012 r. interpretacje podatkowe uzyskała również spółka, która przed Spółką Celową była odpowiedzialna za obsługę Programu. Spółka ta uzyskała w dniu 18 grudnia 2012 r. pozytywną interpretację podatkową (sygn. IPPB2/415-923/12-2/MG).

Istotne jest, że równolegle z wnioskiem o niniejszą interpretację składanym przez TFI, z nowym wnioskiem o interpretację wystąpiła również Spółka Celowa (Unisono Capital Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Ska) oraz druga Spółka z Grupy, która przystąpiła do Programu (Y. S.A.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zawarcie przez pracowników lub członków zarządu Wnioskodawcy Kontraktów Terminowych ze Spółką Celową będzie skutkowało po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF?
2. Czy rozliczenie Kontraktu Terminowego i otrzymanej przez pracowników lub członków zarządu Wnioskodawcy od Spółki Celowej płatności z realizacji tego Kontraktu będzie skutkowało po stronie tych pracowników lub członków zarządu powstaniem przychodu podatkowego z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PDOF i w związku z tym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika PDOF?
3. Czy opisane w zdarzeniu przyszłym wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty za obsługę Programu dokonywane, przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytania oznaczonego nr 1 i 2 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w zdarzeniu przyszłym wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty za obsługę Programu dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z praktyką organów podatkowych, kosztem uzyskania przychodów jest taki koszt, który został poniesiony przez podatnika, jest definitywny (rzeczywisty), pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, tj. został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła, został właściwie udokumentowany i nie został wyłączony z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu wypłat z Instrumentów Finansowych i opłat za obsługę Programu na rzecz Spółki Celowej, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, jeżeli:

• będą pozostawały w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, tj. zostaną poniesione w celu uzyskania opodatkowanych przychodów Wnioskodawcy, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła;
  

• zostaną właściwie udokumentowane;
  

• będą definitywne (rzeczywiste);
  

• nie są wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu wypłat z Instrumentów Finansowych i opłat za obsługę Programu na rzecz Spółki Celowej, będą spełniały powyższe kryteria kosztów uzyskania przychodów. Poniżej zaprezentowano argumenty potwierdzające to stanowisko w odniesieniu do poszczególnych kryteriów.

1. Związek przedmiotowych wydatków z działalnością gospodarczą i przychodami Wnioskodawcy
   
   

Zgodnie z ugruntowaną praktyką orzeczniczą, związek kosztów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, z przychodami podatnika może mieć charakter bezpośredni lub pośredni (pogląd taki wyrażał wielokrotnie Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w wyroku z 17 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1365/10). Z uwagi na ogólną, niesprecyzowaną kategorię ustawową odwołującą się do bezpośredniości i pośredniości związku wydatku z przychodem, ustawodawca nakazuje analizować związek w każdym przypadku indywidualnie, biorąc pod uwagę między innymi rodzaj działalności gospodarczej podatnika, racjonalnie dokonaną ocenę możliwości osiągnięcia przychodu, intencje podatnika towarzyszące ponoszeniu wydatku, więź, jaka w konkretnych okolicznościach (np. gospodarczych, rynkowych), występuje pomiędzy kosztem podatkowym, a efektywnie osiągniętym lub tylko zamierzonym przychodem.

W związku z powyższym, w celu wykazania, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę z tytułu wypłat z Instrumentów Finansowych i opłat za obsługę Programu na rzecz Spółki Celowej, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów wystarczające będzie udowodnienie, że koszty te wykazują związek z opodatkowanymi przychodami Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłaty dokonywane przez niego na rzecz Spółki Celowej będą związane z prowadzoną przez niego, opodatkowaną podatkiem dochodowym, działalnością gospodarczą, tj. będą ponoszone w celu uzyskania opodatkowanych przychodów Wnioskodawcy, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Wypłaty te będą bowiem związane z wdrożeniem w Grupie Programu, który będzie stanowić istotne narzędzie zarządzania ryzykiem Wnioskodawcy. Jak wskazano bowiem powyżej, celem Programu jest m.in. wzmocnienie systemu zarządzania ryzykiem ekonomicznym i biznesowym w Spółkach z Grupy, w tym u Wnioskodawcy. Program jest adresowany do uczestników (osób fizycznych), których działania przekładają się (w ocenie Wnioskodawcy) pośrednio lub bezpośrednio na ryzyko i sytuację finansową Wnioskodawcy.

W ramach Programu, pracownicy i członkowie zarządu Wnioskodawcy (Uczestnicy) będą zawierali ze Spółką Celową Kontrakty Terminowe, dla których instrumentem bazowym będą Obligacje wyemitowane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej. W dacie rozliczenia Kontraktu Terminowego Uczestnik będzie mógł otrzymać od Spółki Celowej równowartość różnicy pomiędzy: (i) ceną wykupu Obligacji (w dacie zapadalności) (wartością końcową) a (ii) ceną emisyjną Obligacji (w dacie emisji) (wartością początkową), przemnożonej przez mnożnik określony w Kontrakcie Terminowym. Uczestnik, w zależności od warunków Programu Finansowego, będzie mógł zawrzeć jeden bądź więcej Kontraktów Terminowych. W przypadku braku wystąpienia zdarzenia kredytowego Uczestnik otrzyma z każdego Kontraktu Terminowego wypłatę równą różnicy pomiędzy wartością nominalną a wartością emisyjną Obligacji, przemnożonej przez mnożnik określony w Kontrakcie Terminowym. Uczestnik nie ma jednak gwarancji, czy ostatecznie uzyska wypłatę z Kontraktu Terminowego - wartość końcowa Obligacji będzie bowiem uzależniona od tego, czy na dzień rozliczenia Kontraktu Terminowego po stronie TFI wystąpiło zdarzenie kredytowe; jeżeli zdarzenie kredytowe wystąpi wartość końcowa Obligacji będzie: (i) równa wartości początkowej Obligacji, lub (ii) będzie kształtowała się pomiędzy wartością nominalną Obligacji a jej wartością emisyjną - w obu sytuacjach Uczestnik nie otrzyma wypłaty z tytułu Kontraktu Terminowego lub otrzyma z jego tytułu kwotę niższą niż w przypadku braku zdarzenia kredytowego.

Wskazana konstrukcja Kontraktu Terminowego zapewnia, że pracownicy i członkowie zarządu Wnioskodawcy będą zniechęceni do podejmowania w swojej codziennej pracy nadmiernego ryzyka wykraczającego poza ogólny poziom ryzyka tolerowany przez instytucje finansowe (co mogłoby potencjalnie skutkować wystąpieniem zdarzenia kredytowego u Wnioskodawcy). Jeżeli podejmowane przez nich działania i ryzyko doprowadziłyby do wystąpienia zdarzenia kredytowego u Wnioskodawcy, pracownik / członek zarządu Wnioskodawcy nie uzyska wypłaty z Kontraktu Terminowego lub uzyska stosunkowo niską wypłatę. W rezultacie, uznać należy, że Program będzie motywował pracowników i członków zarządu Wnioskodawcy do ostrożności w podejmowanych działaniach. Zwiększy on także współodpowiedzialność pracowników i członków zarządu za sytuację finansową Wnioskodawcy. Stanowi to dla Wnioskodawcy zabezpieczenie jego interesów przed nadmiernym ryzykiem finansowym podejmowanym przez pracowników i członków zarządu przy wykonywaniu ich codziennych obowiązków. Dodatkowym zabezpieczeniem interesów Wnioskodawcy jest wprowadzenie zasady, iż wypłata z Kontraktu Terminowego będzie uzależniona od spełnienia przez pracowników i członków zarządu Wnioskodawcy ewentualnych dodatkowych warunków i kryteriów, np. nie działania na szkodę Wnioskodawcy.

Podsumowując, Program stanowić będzie istotne narzędzie motywowania pracowników i członków zarządu Wnioskodawcy do podejmowania działań pożądanych przez Wnioskodawcę i zniechęcania ich do podejmowania działań skutkujących nadmiernym ryzykiem, zatem wydatki związane z tym Programem ponoszone przez Wnioskodawcę należy uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Jest to kluczowy argument przemawiający za możliwością zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy kwot wypłacanych na rzecz Spółki Celowej przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych wydawanych w sprawach różnych programów motywacyjnych (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 marca 2016 r., sygn. ILPB3/4510-1-30/16-3/AO, w której organ interpretacyjny przyznał; że: „(…) wydatki związane z realizacją Programu, na które składać się będą przede wszystkim kwoty pieniężne wypłacane Uczestnikom, jako wynagrodzenie z tytułu Kwoty Realizacji, oraz koszty administracyjne związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem Programu, będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Podkreślić również należy, że stanowisko takie znalazło potwierdzenie w interpretacjach podatkowych wydanych dla innej Spółki z Grupy, która przystąpiła do Programu, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wydanej w dniu 13 listopada 2012 r. (sygn. IPPB3/423-613/12-2/AG). Biorąc powyższe pod uwagę, wypłaty z Instrumentów Finansowych dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej i opłaty za obsługę Programu dokonywane na rzecz tej Spółki będą ponoszone w celu uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła. Wypłaty te będą bowiem związane z wdrożeniem w Grupie Programu, który będzie stanowić istotne narzędzie motywacji pracowników i członków zarządu Wnioskodawcy.

2. Właściwe udokumentowanie wydatków
   
   

Wypłaty z Instrumentów Finansowych dokonywane na rzecz Spółki Celowej będą dokumentowane właściwymi dowodami księgowymi, a ich wartość, termin zapłaty itp. będą wynikały z samych umów o Instrument Finansowy. Z kolei opłaty za obsługę Programu będą dokumentowane umową ze Spółką Celową oraz fakturami wystawianymi przez Spółkę Celową. W ten sposób spełniony zostanie kolejny warunek niezbędny do zakwalifikowania tych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

3. Definitywny charakter wydatków
   
   

Wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty z tytułu obsługi Programu dokonywane na rzecz Spółki Celowej będą miały charakter definitywny i rzeczywisty (co, zgodnie z praktyką podatkową, jest warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów). W szczególności, Wnioskodawca nie będzie otrzymywał od Spółki Celowej / innego podmiotu zwrotu tych wydatków w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, że spełniony zostanie kolejny warunek pozwalający na zaliczenie tych wydatków do kosztów podatkowych Wnioskodawcy.

4. Brak wyłączenia na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP
   
   

Wypłaty z Instrumentów Finansowych dokonywane na rzecz Spółki Celowej nie zostały wykluczone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. W szczególności, wydatki te nie będą podlegały wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o PDOP, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego zbycia, o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i 4 ustawy o PDOP, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wypłaty na rzecz Spółki Celowej dokonywane będą przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji pochodnego instrumentu finansowego, jakim jest Instrument Finansowy i nie będą rozpoznawane dla celów podatkowych przed dniem realizacji (rozliczenia) Instrumentów Finansowych. Ponadto, wydatki te nie będą powiększały wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych. Brak jest więc podstaw, aby uznać, że wypłaty na rzecz Spółki Celowej podlegałyby wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 8b ustawy o PDOP. Wypłaty tego typu nie zostały też wymienione w jakimkolwiek innym punkcie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Zatem, wypłaty Wnioskodawcy z Instrumentów Finansowych powinny być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie realizacji Instrumentów Finansowych. Z kolei, opłaty z tytułu obsługi Programu dokonywane na rzecz Spółki Celowej nie zostały wymienione w jakimkolwiek punkcie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Zatem, ww. wydatki powinny być zaliczane do kosztów podatkowych w momencie poniesienia.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że opisane w zdarzeniu przyszłym wypłaty z Instrumentów Finansowych dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej oraz opłaty z tytułu obsługi Programu będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP. Wypłaty dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki Celowej będą pozostawały w związku z opodatkowaną podatkiem dochodowym działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów Wnioskodawcy, zachowania lub zabezpieczenia ichi źródła. Wypłaty te będą właściwie udokumentowane oraz będą miały definitywny charakter. Nie zostały one także wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Spełniają one zatem warunki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wypłaty z Instrumentów Finansowych i opłaty za obsługę Programu dokonywanych na rzecz Spółki Celowej za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należny, ze wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem (w tym tej części stanowiska, która dotyczy momentu poniesienia omawianych kosztów) nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.