Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.132.2017.1.AJ
z 5 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 czerwca 2017 r. (data wpływu 12 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 sierpnia 2017 r. (data wpływu 10 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie

• kwalifikacji prawnopodatkowej usług ubezpieczeniowych do kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop – jest nieprawidłowe,
• obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z przekazywaniem płatności z tytułu składek pobranych od leasingobiorców – jest nieprawidłowe,
• obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop (podlegających opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii) – jest prawidłowe,
• dopuszczalności uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej usług ubezpieczeniowych do kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z przekazywaniem płatności z tytułu składek pobranych od leasingobiorców oraz w związku z wypłatą należności z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, a także w zakresie dopuszczalności uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

L. Sp. z o.o. [„Wnioskodawca” lub „Spółka”], jest czynnym podatnikiem VAT w związku z wykonywaną na terytorium Polski działalnością gospodarczą. W ramach tej działalności Spółka świadczy głównie usługi leasingu operacyjnego samochodów oraz zarządzania flotą samochodową na rzecz swoich klientów. Na podstawie zawieranych z klientami [„Leasingobiorcy”] umów leasingu, Spółka przekazuje do używania i pobierania pożytków pojazdy samochodowe. Pojazdy samochodowe przez okres trwania umowy leasingu pozostają własnością Spółki. Spółka nabywa usługi ubezpieczeniowe w zakresie AC i OC od zagranicznego zakładu ubezpieczeń z siedzibą w Irlandii [„I.”]. I. jest spółką prawa irlandzkiego i rezydentem podatkowym w Irlandii. Ponadto, Spółka działa jako agent płatniczy I. i przesyła pieniądze za składki pobrane od Leasingobiorców. W obecnym modelu Spółka nie ponosi ryzyka związanego z ewentualną niewypłacalnością dłużnika I. Wnioskodawca nie wyklucza, iż w przyszłości ewentualne ryzyko niewypłacalności dłużnika będzie ciążyło na Spółce (Spółka może stać się wierzycielem z tytułu należności składkowych w stosunku do Leasingobiorców poprzez zastosowanie instytucji subrogacji uregulowanej w art. 518 Kodeksu cywilnego [„k.c.”].

Spółka dokonuje zatem (i będzie dokonywać) na rzecz I. płatności z tytułu:

1. nabywanych usług ubezpieczeniowych w zakresie ubezpieczenia AC i OC [„usługi ubezpieczeniowe”],
   
2. przekazania składek pobranych od Leasingobiorców w związku z działaniem w charakterze agenta transferowego [„usługi pośrednictwa”].
   
   

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości będzie dokonywała na rzecz I. również płatności z tytułu usług doradztwa biznesowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy usługi ubezpieczeniowe mieszczą się w kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop ?
2. Czy w związku ze świadczeniem usługi pośrednictwa w płatnościach Spółka jako płatnik jest obecnie (w odniesieniu do stanu faktycznego) oraz będzie (w odniesieniu do zdarzenia przyszłego) zobowiązana do potrącenia podatku u źródła ?
3. Czy na Spółce ciążą (w odniesieniu do stanu faktycznego) i będą (w odniesieniu do zdarzenia przyszłego) ciążyły obowiązki związane z poborem podatku u źródła z tytułu usług określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jeżeli dochody I. z tego tytułu będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii ?
4. Czy certyfikat rezydencji podatkowej uzyskany w formie elektronicznej spełnia wymogi certyfikatu rezydencji zgodnie z przepisami updop, o ile konkretny zagraniczny organ podatkowy właściwy dla I. odmawia wydania certyfikatu w formie papierowej ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi ubezpieczeniowe nie mieszczą się w kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.

Stosownie do art. 3 ust. 2 updop, dochody podatników nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 oraz art. 26 updop, płatnicy są zobowiązani do potrącenia i zapłaty podatku dochodowego z tytułu przychodów wymienionych w tym przepisie, uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników posiadających ograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

Art. 21 ust. 1 pkt 2a updop swym zakresem obejmuje przychody ze świadczenia na rzecz polskich podmiotów usług doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Do przychodów podlegających opodatkowaniu, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, zalicza się ściśle określone przychody z tytułu wymienionych w tym przepisie usług.

Usługi ubezpieczeniowe, w ocenie Spółki, stanowią samodzielny dział usług finansowych i nie ma podstaw do przyjęcia, że dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym zostały nazwane jako świadczenia niematerialne o podobnym charakterze do świadczeń takich jak gwarancje czy poręczenie.

Ugruntowane już stanowisko organów podatkowych poświęcone przedmiotowej kwestii wskazuje, że usługi ubezpieczeniowej nie można traktować jako „świadczenia o charakterze podobnym” do usługi gwarancji. Brak możliwości zakwalifikowania usługi ubezpieczenia do katalogu usług wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop wynika z istotnych różnic pomiędzy tymi umowami (ubezpieczenia i gwarancji):

• umowę ubezpieczenia może podpisać tylko zakład ubezpieczeń, a umowę gwarancji również inne podmioty,
• umowa ubezpieczenia jest umową dwustronną, tj. ubezpieczonemu przysługuje roszczenie wobec zakładu ubezpieczeń,
• w umowie gwarancji mogą występować trzy podmioty, podmiot, który korzysta z instrumentu ubezpieczenia, jest jednocześnie beneficjentem odszkodowania, a w przypadku umowy gwarancji beneficjentem jest podmiot trzeci.
  
  

Z wydanych interpretacji indywidualnych wynika, że do usług objętych dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 2a updop nie można zaliczać jakichkolwiek świadczeń niematerialnych. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 12 listopada 2014 r., nr IBPBI/2/423-1312/14/BG wyjaśnił, że: „W odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie »oraz świadczeń o podobnym charakterze«. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie”.

Wnioskodawca podkreśla, że poprawność opisanego powyżej poglądu o niepodleganiu usług ubezpieczeniowych opodatkowaniu WHT została potwierdzona m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 października 2015 r., nr IBPB-1 -3/4510-385/15/AW,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 września 2013 r., nr IBPBI/2/423-686/13/PP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 marca 2013 r., nr ILPB4/423-433/12-2/MC,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 marca 2011 r., nr IBPBI/2/423-1805/10/BG,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 lipca 2008 r., nr IPPB3/423-579/08-4/MK.
  
  

Reasumując, Wnioskodawca nie ma obowiązku naliczania, pobrania oraz wpłacenia podatku u źródła w związku z zakupem usług ubezpieczeniowych od I.

Ad. 2

Na Spółce jako agencie płatniczym I. nie ciążą w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz I. obowiązki związane z poborem podatku u źródła, ponieważ:

• wypłata należności (przekazanie składek) ma miejsce na rzecz podmiotu nieposiadającego w Polsce siedziby (I.), jednak tytułem prawnym do dokonania zapłaty na rzecz I. nie jest z punktu widzenia Wnioskodawcy żadna z kategorii usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Uiszczana przez ubezpieczających pojazdy Leasingobiorców kwota jest w takim przypadku faktycznie należna zagranicznemu ubezpieczycielowi, a nie pośrednikowi płatniczemu działającemu na jego zlecenie;
  
• usługa pośrednictwa w przekazywaniu płatności nie została wymieniona w katalogu art. 21 ust.1 pkt 2a updop (tak: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 lipca 2016 r. nr IBPB-1-2/4510-645/16/BG);
• usługa pośrednictwa w płatnościach jest świadczona przez Spółkę na rzecz I., a co za tym idzie I. nie ma z tego tytułu jakiegokolwiek roszczenia o zapłatę w stosunku do Spółki, ponieważ w relacji pomiędzy I. a Wnioskodawcą to właśnie I. jest faktycznym beneficjentem świadczenia, a nie usługodawcą.
  
  

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, na Spółce nie ciążą i nie będą ciążyły obowiązki związane z poborem podatku u źródła z tytułu usług określonych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, jeżeli dochody I. z tego tytułu podlegają lub będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii.

Co do zasady, wypłata określonych przychodów na rzecz podmiotu będącego w Polsce nierezydentem, skutkuje obowiązkiem pobrania podatku u źródła w stawce 20% (art. 21 ust. 1 updop). Jednocześnie ust. 2 art. 21 updop stanowi, że przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie natomiast do art. 26 ust. 1 updop zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W konsekwencji uznanie, iż usługi stanowią świadczenia objęte dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 2a updop nie oznacza automatycznej konieczności potrącenia WHT przez Spółkę. Decydujące znaczenie będą bowiem mieć stosowne postanowienia polsko-irlandzkiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania [Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Madrycie dnia 13.11.1995 r. (Dz. U. z 1996 r. nr 29, poz. 129) - dalej „UPO”].

W myśl art. 7 ust. 1 UPO zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 UPO jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako odrębne i samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Na gruncie UPO zawartej przez Polskę z Irlandią świadczenie usług niematerialnych traktowane jest jako przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (zyski przedsiębiorstw). Zyski przedsiębiorstwa posiadającego siedzibę na terytorium Irlandii opodatkowane są jedynie na terytorium Irlandii (z wyjątkiem sytuacji posiadania zagranicznego zakładu na terytorium Polski).

Mając na uwadze, iż dochody I. podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki związane z potrąceniem podatku u źródła. Warunkiem niepobrania podatku u źródła na podstawie przepisów UPO jest posiadanie przez Spółkę certyfikatu rezydencji podatkowej I.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, certyfikat rezydencji podatkowej uzyskany w formie elektronicznej jest wystarczający, o ile konkretny zagraniczny organ podatkowy właściwy dla I. odmawia wydania certyfikatu w formie papierowej.

W myśl art. 4a pkt 12 updop certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Stosownie do treści z art. 194 Ordynacji podatkowej, dokumentem urzędowym jest dokument spełniający łącznie następujące przesłanki: został określony w formie określonej przepisami prawa oraz sporządziły go powołane organy władzy publicznej lub inne jednostki, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do ich wystawiania. Dokument urzędowy musi być zatem sporządzony w zakresie działania organu, od którego pochodzi, przy czym polski prawodawca nie uzależnia uznania danego dowodu za dokument urzędowy w zależności od kraju z jakiego pochodzi. We wskazanym przepisie chodzi zatem o wszelkie dokumenty urzędowe, które spełniają warunki przewidziane w przepisie. Niewątpliwe, dokumentem urzędowym jest certyfikat rezydencji.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że certyfikat rezydencji podatkowej nie zawsze musi mieć formę pisemną. Wyjątkiem od powyższego jest przypadek, kiedy Wnioskodawca nie otrzymuje papierowej wersji certyfikatu rezydencji od zagranicznego kontrahenta ze względu na fakt, że niektóre zagraniczne urzędy skarbowe właściwe do wydawania certyfikatów rezydencji udostępniają certyfikaty tylko w wersji elektronicznej dostępnej na oficjalnej stronie internetowej urzędu (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2016 r., nr ITPB3/4510-16/16/DK).

A zatem, gdy jedyną możliwością otrzymania certyfikatu rezydencji podatnika jest pobranie go i/lub wydrukowanie danego dokumentu, po uprzednim podaniu danych identyfikujących podatnika, z oficjalnej strony internetowej właściwego urzędu, dokument taki można uznać, jako spełniający wymogi formalne przewidziane w updop.

W wydawanych interpretacjach indywidualnych Minister Finansów wskazuje na możliwość stosowania elektronicznych form certyfikatów rezydencji w sytuacji, gdy nie jest możliwe ich pozyskanie w innej formie. Tytułem przykładu należy wskazać następujące interpretacje:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2016 r., nr ITPB3/4510-16/16/DK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2016 r., ILPB3/4510-1-281/16-4/ŁM,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 stycznia 2013 r., nr IPPB4/415-319/11/13-10/S/SP,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 czerwca 2013 r., nr IBPBI/2/423-342/13/MO,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 października 2011 r., nr ILPB4/423-264/11-2/ŁM,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 stycznia 2011 r., nr IPPB4/415-319/11-6/SP.
  
  

Wnioskodawca wskazuje również, że stanowisko odmienne od powyższego może w znaczny sposób utrudnić współpracę pomiędzy Spółką a podmiotami zagranicznymi. Kontrahenci uznają bowiem, że po otrzymaniu elektronicznej wersji certyfikatu. Spółka nie powinna pobierać podatku u źródła. I takie stanowisko kontrahentów należy uznać za zasadne, skoro otrzymany certyfikat został wydany w trybie obowiązującym w danym kraju i potwierdza rezydencję podatkową danego kraju. Trudno zatem oczekiwać od kontrahentów, że będą przesyłali certyfikat w formie papierowej, skoro certyfikat w dopuszczalnej formie został już przesłany. Nie bez znaczenia pozostaje również to, że zarówno dla I., jak dla Spółki z uwagi na skalę prowadzonej działalności gospodarczej, przesłanie certyfikatu w formie elektronicznej stanowi istotne ułatwienie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie

• kwalifikacji prawnopodatkowej usług ubezpieczeniowych do kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop – jest nieprawidłowe,
• obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z przekazywaniem płatności z tytułu składek pobranych od leasingobiorców – jest nieprawidłowe,
• obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop (podlegających opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii) – jest prawidłowe,
• dopuszczalności uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej – jest prawidłowe.
  
  

Ad. 1

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, z późn. zm.; dalej także: „updop”) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W opinii tut. Organu podatkowego usługi ubezpieczeniowe są usługami podobnymi do usług gwarancji z uwagi na stępujące przesłanki:

• zakład ubezpieczeń zgodnie art. 805 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę,
• w przypadku ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel (jako osoba trzecia) przejmuje na siebie zobowiązanie ubezpieczonego do naprawienia szkody i wypłaty odszkodowania wynikającego z polisy. Z kolei zgodnie z definicją językową „gwarancja” oznacza odpowiedzialność osoby trzeciej za zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela (Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1997, t. I, s. 670), co odpowiada funkcjonalnie instytucji gwarancji,
• jednym z rodzajów gwarancji jest gwarancja ubezpieczeniowa, a zawieranie umów gwarancji ubezpieczeniowych i umów ubezpieczenia należy do jednej kategorii czynności ubezpieczeniowych, jednakże są to odmienne pojęcia (por. art. 4 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej); gwarancja ubezpieczeniowa jest jedną z czynności ubezpieczeniowych - stanowi pisemne zobowiązanie gwaranta do wypłaty na rzecz beneficjenta (podmiotu, na rzecz którego została wystawiona gwarancja) określonej sumy pieniężnej, na jego żądanie i oświadczenie, w sytuacji, w której dłużnik (wnioskodawca gwarancji) nie realizuje swoich zobowiązań (określonych w gwarancji) wobec beneficjenta; czynności ubezpieczeniowe można podzielić na związane z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych, co wyczerpuje pojęcie sensu stricte czynności ubezpieczeniowych oraz pozostałe czynności wykonywane przez ubezpieczyciela;
• skoro udzielanie gwarancji należy do czynności ubezpieczeniowych, to należy uznać, że świadczenia te mają podobny charakter (mimo iż pojęcie usług ubezpieczeniowych jest pojęciem znacznie szerszym od gwarancji).
  
  

W konsekwencji należy uznać, że świadczenie usług ubezpieczeniowych mieści się w otwartym katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop jako świadczenie o podobnym charakterze do „gwarancji” wprost wymienionej w tym przepisie.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych Organ podatkowy wskazuje, że na etapie przygotowania projektu niniejszej interpretacji dokonał pogłębionej analizy orzecznictwa zarówno organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych dotyczącego przedmiotowego zagadnienia.

Z uwagi na ww. przesłanki Organ podatkowy uznał za oczywiście prawidłowe stanowisko zaprezentowane w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt I SA/Rz 119/17, piśmie Ministerstwa Finansów z dnia 18 lutego 2016 r., znak DD6.8221.3.3.2016 oraz interpretacjach indywidualnych:

• z 23 lutego 2016 r., znak IPPB5/4510-1095/15-5/MK,
• z 8 listopada 2016 r., znak 2461-IBPB-1-3.4510.766.2016.1.PC

- potwierdzające prawidłowość rozstrzygnięcia Organu podatkowego w niniejszej sprawie.

Natomiast interpretacje indywidualne prezentujące odmienne stanowisko, wymienione przez Wnioskodawcę, mogą zostać poddane weryfikacji w trybie określonym w art. 14e Ordynacji podatkowej.

W tym stanie rzeczy, stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania oznaczonego nr 1, zgodnie z którym usługi ubezpieczeniowe nie mieszczą się w kategorii świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop – należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Kontrahent z siedzibą w Irlandii uzyskuje na terytorium Polski dochody z działalności ubezpieczeniowej, objętej dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, co implikuje powstanie ograniczonego obowiązku podatkowego w rozumieniu art. 3 ust. 2 updop.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 2 updop podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przy czym na podstawie art. 3 ust. 3 pkt 5 updop za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Na mocy art. 3 ust. 5 updop za dochody (przychody), o których mowa w ww. ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Stad nie ulega wątpliwości, że Wnioskodawca dokonując wypłaty należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 updop jest i będzie zobowiązany do pobrania podatku na podstawie art. 26 ust. 1 updop.

Nie ma przy tym znaczenia, czy Wnioskodawca jest bezpośrednim odbiorcą usług ubezpieczeniowych, czy tylko pośrednikiem przyjmującym wpłaty od ubezpieczonych (leasingobiorców) i przekazującym je kontrahentowi zagranicznemu. Ustawodawca nie uzależnia obowiązku pobrania podatku od tej okoliczności (lecz od wypłaty należności z określonego tytułu – por. art. 26 ust. 1 updop). Do pobrania podatku nie mogą być zobowiązani leasingobiorcy – ubezpieczeni, gdyż nie dokonują wypłaty na rzecz podmiotu wymienionego w art. 3 ust. 2 updop.

Podstawą wypłaty należności wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy nie jest „usługa pośrednictwa w przekazywaniu płatności” - tej usługi nie świadczy kontrahent zagraniczny (nie uzyskuje z tego tytułu dochodu na terytorium Polski), na rzecz którego następuje wypłata należności (to Wnioskodawca jest takim pośrednikiem).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania oznaczonego nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

W opinii Organu podatkowego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop (podlegających opodatkowaniu wyłącznie w Irlandii) – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy odnoszącego się do pytania oznaczonego nr 3.

Ad. 4

W opinii Organu podatkowego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie dopuszczalności uzyskania przez płatnika certyfikatu rezydencji w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 4.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.