Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-9/13-2/DS
z 8 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 15 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w związku z połączeniem się spółek kapitałowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w związku z połączeniem się spółek kapitałowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową będącą polskim rezydentem podatkowym. Głównym składnikiem majątku Wnioskodawcy jest prawo wieczystego użytkowania niezabudowanego gruntu (dalej: „Grunt”). Wnioskodawca zaprzestał w praktyce prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej w zakresie produkcji armatury żeliwnej, obecnie planuje natomiast realizację inwestycji w postaci budowy Centrum handlowego, które ma zostać zlokalizowane na posiadanym przez Niego Gruncie.

W najbliższej przyszłości, Wnioskodawca zamierza dokonać połączenia ze spółką „A” Sp. z o.o. (dalej: „A”), której majątek stanowi przede wszystkim nieruchomość gruntowa położona na działce, która sąsiaduje z Gruntem należącym do Wnioskodawcy.

Wyłącznym udziałowcem „A” jest spółka S.A. (dalej: S.A). Wynika stąd, iż w chwili połączenia Wnioskodawca nie będzie posiadał żadnych udziałów w A.

Połączenie ma zostać dokonane na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, w ten sposób, iż Wnioskodawca przejmie majątek należący do A w zamian za wydanie własnych udziałów na rzecz S.A., a w efekcie A zostanie wykreślona z rejestru (dalej: „połączenie przez przejęcie”).

W ocenie Wnioskodawcy, powierzchnia posiadanego aktualnie przez Niego Gruntu jest niewystarczająca dla realizacji planowanej inwestycji. W wyniku zaś połączenia przez przejęcie A Wnioskodawca, w drodze sukcesji uniwersalnej, stanie się właścicielem całego należącego do niej majątku, w tym nieruchomości gruntowej. Połączenie ma zatem na celu pozyskanie przez Wnioskodawcę nieruchomości, której właścicielem w obecnej chwili jest A, z uwagi na fakt, iż nieruchomość ta położona jest na działce, która sąsiaduje z Gruntem należącym do Wnioskodawcy. Centrum handlowe zostanie więc wybudowane na działkach gruntowych, które aktualnie należą do dwóch różnych spółek, tj. Wnioskodawcy oraz Progress, w związku z tym połączenie obu działek gruntowych w ramach jednego podmiotu jest warunkiem koniecznym dla realizacji planowanej przez Wnioskodawcę inwestycji w jej zamierzonym kształcie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy połączenie przez przejęcie A przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym będzie skutkowało powstaniem po Jego stronie przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, połączenie przez przejęcie A nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z generalną zasadą, wyrażoną w art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku połączenia spółek kapitałowych nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów przyznanych udziałowcom spółki przejmowanej nie stanowi dochodu spółki przejmującej.

Z powyższego przepisu wynika, iż połączenie spółek kapitałowych stanowi co do zasady czynność neutralną na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje od tej zasady dwa odstępstwa uregulowane w art. 10 ust. 2 pkt 2 oraz art. 10 ust. 4, które stanowią lex specialis w stosunku do art. 10 ust. 2 pkt 1.

Połączenie spółek kapitałowych skutkuje zatem obowiązkiem rozpoznania dochodu podlegającego opodatkowaniu o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji, gdy:

• spółka przejmująca posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej udział w wysokości mniejszej niż 10% (na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych);
• połączenie spółek kapitałowych nie jest przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych (na podstawie art. 10 ust. 4 tej ustawy).
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku, gdy nie posiada On żadnych udziałów w spółce A, w świetle przedstawionych celów połączenia, transakcja taka nie będzie wiązała się z obowiązkiem rozpoznania przez Wnioskodawcę przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawca uzasadnia tym, iż w opisanym stanie faktycznym:

• nie znajduje zastosowania art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym spółka przejmująca, która posiada w spółce przejmowanej udział w wysokości mniejszej niż 10%, powinna rozpoznać dochód podlegający opodatkowaniu, ponieważ Wnioskodawca nie posiada udziałów w A;
• znajduje zastosowanie art. 10 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, który przewiduje wyłączenie z opodatkowania dochodu spółki przejmującej;
• nie znajduje zastosowania art. 10 ust. 4 tej ustawy, który przewiduje wyłączenie stosowania art. 10 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w przypadku, gdy połączenie nie ma ekonomicznego uzasadnienia, ponieważ Wnioskodawca zamierza przejąć A w celu realizacji planowanej inwestycji w postaci budowy centrum handlowego.
  
  

1. Wnioskodawca nie posiada udziałów w A.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż obowiązek wykazania dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, z tytułu przejęcia spółki kapitałowej, wynikający z art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie dotyczy sytuacji Wnioskodawcy, ponieważ opisany powyżej stan faktyczny nie wypełnia hipotezy normy zawartej we wskazanym przepisie.

Na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy dochodzi do połączenia spółek kapitałowych, spółka przejmująca powinna rozpoznać z tego tytułu dochód podlegający opodatkowaniu o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej udział w wysokości mniejszej niż 10%. Z literalnej wykładni tego przepisu wynika, iż w przypadku przejęcia spółki kapitałowej dochód po stronie spółki przejmującej powstanie wtedy, gdy:

• spółka przejmująca posiada udziały w spółce przejmowanej;
• udziały te są mniejsze niż 10% kapitału zakładowego spółki przejmowanej.
  
  

Oznacza to, iż art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy jedynie szczególnej sytuacji, w której pomiędzy spółką przejmującą, a spółką przejmowaną istnieje więź kapitałowa, z której wynika, iż spółka przejmująca jest mniejszościowym udziałowcem spółki przejmowanej, posiadającym mniej niż 10% jej udziałów.

Wynika stąd, iż, w przypadku gdy takiej więzi nie będzie, spółka przejmująca nie będzie zobowiązana do rozpoznania dochodu na podstawie powyższego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy, art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje bowiem zastosowania w przypadku, w którym spółka przejmująca nie posiada w ogóle udziałów w spółce przejmowanej, z uwagi na fakt, iż sytuacja taka nie została wskazana w treści tego przepisu jako jedna z przesłanek, których spełnienie wiązałoby się z obowiązkiem rozpoznania dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z przepisu tego nie wynika bowiem, iż należy go zastosować w przypadku, gdy spółka przejmująca posiada mniej niż 10% udziałów w spółce przejmowanej, a także w przypadku, gdy spółka przejmująca w ogóle nie posiada udziałów w spółce przejmowanej. Wynika stąd, iż fakt nie posiadania przez spółkę przejmującą udziałów w spółce przejmowanej nie został objęty hipotezą powyższego przepisu.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można zatem uznać w drodze wykładni rozszerzającej, iż przepisy przewidujące powstanie obowiązku podatkowego mogą mieć zastosowanie w przypadkach, które nie zostały w sposób wyraźny wskazane w ich treści. W związku z tym, wszelkie wyjątki od generalnej zasady zawartej w art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą połączenie spółek kapitałowych nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, powinny być interpretowane w sposób ścisły i literalny.

W przypadku zatem, gdy art. 10 ust. 2 pkt 2 omawianej ustawy, który stanowi lex specialis w stosunku do art. 10 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przewiduje, iż opodatkowanie spółki przejmującej ma miejsce wtedy, gdy posiada ona 10% udziału w kapitale zakładowym spółki przejmowanej, to przepis ten może dotyczyć jedynie sytuacji, która została wprost wskazana w jego treści.

Nie można zatem uznać, iż art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka przejmująca nie posiada w ogóle udziałów w spółce przejmowanej, bowiem zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przejęcie spółki kapitałowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż połączenie spółek kapitałowych w sytuacji, w której spółka przejmująca nie posiada udziałów w spółce przejmowanej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, iż przepis art. 10 ust. 2 pkt 2, w jego obecnym brzmieniu, został wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w wyniku implementacji Dyrektywy Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich (dalej: „Dyrektywa”). Należy wskazać, iż głównym celem niniejszej Dyrektywy jest wprowadzenie do prawa krajowego Państw Członkowskich regulacji, na podstawie których transakcje polegające na połączeniu oraz podziale spółek kapitałowych są neutralne z punktu widzenia podatku dochodowego. Zgodnie jednakże z treścią art. 7 Dyrektywy, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., Państwa Członkowskie mogą odstępować od generalnej zasady, zgodnie z którą połączenie spółek kapitałowych nie podlega opodatkowaniu, w przypadku gdy udziały spółki przejmującej w kapitale spółki przekazującej nie przekraczają 10%”.

Zdaniem Wnioskodawcy, z art. 7 Dyrektywy wynika wyraźnie, iż Państwa Członkowskie mogą opodatkować transakcję połączenia spółek kapitałowych jedynie w sytuacji, gdy spółka przejmująca jest udziałowcem spółki przejmowanej, posiadającym udziały w wysokości nie przekraczającej 10% kapitału spółki przejmowanej. Dyrektywa nie przewiduje zatem możliwości opodatkowania połączenia spółek kapitałowych w sytuacji, gdy spółka przejmująca nie posiada udziałów w spółce przejmowanej.

W związku z powyższym, połączenie przez przejęcie A przez Wnioskodawcę nie będzie skutkowało powstaniem po Jego stronie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ Wnioskodawca w chwili dokonania powyższej transakcji nie będzie posiadał żadnych udziałów A.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w poglądach wyrażonych w doktrynie („CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz”, P. Malecki, M. Mazurkiewicz, wyd. Lex 2012): „Opodatkowanie spółki przejmującej (…) ma miejsce tylko wtedy, gdy spółka przejmująca posiada udział w kapitale zakładowym Spółki przejmowanej (…) w wysokości mniejszej niż 10%. (…) Z opisanej zasady wynika, że tylko wtedy, gdy powiązanie kapitałowe między spółkami przejmowanymi a przejmującą jest niewielkie, ma miejsce opodatkowanie (…). Jeśli jednak spółka przejmująca nie ma w spółkach przejmowanych w ogóle udziałów, wtedy opodatkowanie (…) nie wystąpi”.

Stanowisko to podzielają również organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. akt IP-PB3-423-317/08-2/AG), w której organ stwierdził, iż: „(…) art. 10 ust. 2 pkt 2 tej ustawy nie znajdzie w sytuacji przedstawionej we wniosku zastosowania z uwagi na fakt, iż wnioskodawca nie posiada udziałów w spółce przejmowanej”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 18 sierpnia 2009 r. (sygn. akt ILPB3/423-380/09-4/HS), w której organ potwierdził stanowisko podatnika iż: ,,Z powyższym wyłączeniem będziemy mieli (…) do czynienia wyłącznie w sytuacji gdy po pierwsze - spółka przejmująca będzie posiadać udziały w spółce przejmowanej; po drugie - gdy będą one mniejsze niż 10% kapitału zakładowego. W przedmiotowej sprawie powyższe wyłączenie z oczywistych względów nie zachodzi, bowiem spółka przejmująca nie jest w ogóle udziałowcem spółki przejmowanej”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 listopada 2010 r. (sygn. akt IPPB3/423-545/10-5/AG), w której organ stwierdził, iż: „(…) polski ustawodawca przewidział (art. 10 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy) możliwość opodatkowania dochodu spółki przejmującej, w szczególnym przypadku, gdy między łączącymi się spółkami na dzień połączenia istnieje więź kapitałowa, w której spółka-matka jest spółką przejmującą, a spółka - córka przejmowaną, a więź ta jest relatywnie słaba. Przepis ten znajdzie bowiem zastosowanie w sytuacji, gdy spółka przejmująca ma w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział mniejszy niż 10%”.
  
  

2. Przejęcie A nie stanowi dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionej powyżej przez Wnioskodawcę argumentacji wynika, iż w opisanym stanie faktycznym art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajduje zastosowania.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, w powyższym przypadku należy zastosować art. 10 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, jako normę o charakterze ogólnym. W konsekwencji, połączenie przez przejęcie A nie będzie powodowało po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozpoznania dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, z uwagi na fakt, iż art. 10 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi wprost o wyłączeniu możliwości powstania takiego dochodu.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie zarówno w wykładni literalnej, jak również wykładni celowościowej art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W powyższym przepisie została sformułowana generalna zasada, zgodnie z którą połączenie spółek kapitałowych stanowi bowiem czynność neutralną na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku połączenia spółek kapitałowych nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą majątku spółki przejmowanej ponad nominalną wartość udziałów przyznanych udziałowcom spółki przejmowanej nie stanowi dochodu spółki przejmującej.

Za wskazaną powyżej interpretacją art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przemawia również jego wykładnia celowościowa wynikająca z przepisów prawa europejskiego. Powyższy przepis stanowi bowiem implementację Dyrektywy 90/434/EWG. W opinii Wnioskodawcy, należy przede wszystkim zwrócić uwagę na treść art. 4 ust. 1 Dyrektywy, z którego wynika wyraźnie, iż łączenie lub podział spółek nie stanowi podstawy opodatkowania zysków kapitałowych. Cel wprowadzenia powyższej regulacji został wyrażony w preambule do Dyrektywy, w której czytamy: „łączenie, podziały (…) dotyczące spółek różnych Państw Członkowskich może być niezbędne w celu stworzenia we Wspólnocie warunków analogicznych do warunków rynku wewnętrznego i w celu zapewnienia w ten sposób ustanowienia i skutecznego funkcjonowania wspólnego rynku; takie operacje nie powinny być hamowane przez ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające w szczególności z przepisów podatkowych Państw Członkowskich (…)”.

Zarówno z wykładni literalnej przepisu art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jak również z jego wykładni celowościowej, zawartej w treści preambuły do Dyrektywy, wynika zatem, iż przejęcie spółki kapitałowej nie stanowi, co do zasady, podstawy do rozpoznania przez spółkę przejmującą dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, mając na uwadze treść art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy wartość majątku A przejmowanego przez Wnioskodawcę w wyniku połączenia przez przejęcie A, byłaby wyższa niż wartość nominalna udziałów Wnioskodawcy wydanych spółce S.A, jako wyłącznemu udziałowcy A, powstała z tego tytułu ewentualna nadwyżka nie stanowiłaby dochodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w:

• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 maja 2008 r. (sygn. akt IP-PB3-423-317/08-2/AG), w której organ stwierdził, iż: „(…) jeżeli na dzień przejęcia wnioskodawca nie będzie posiadał udziałów spółki przejmowanej - ewentualna nadwyżka wartości majątku przejętego w wyniku podziału przez wnioskodawcę nad wartością nominalną akcji, które zostaną wydane akcjonariuszowi spółki przejmowanej nie będzie, z uwagi na spełnienie dyspozycji art. 10 ust. 2 pkt 1 stanowić, dochodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych u wnioskodawcy (przejmującego)”;
• interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 maja 2011 r. (sygn. akt IPTPB3/423-13/11-2/MF), w której organ potwierdził następujące stanowisko podatnika: „Wnioskodawca wskazuje, że Spółka (spółka przejmująca) nie posiada żadnego udziału w kapitale zakładowym Spółki z o.o. (spółka przejmowana). (…) W ocenie Wnioskodawcy, do transakcji rozważanej przez Spółkę (…) będzie mógł być stosowany (…) art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, który zdaniem Spółki (…) W ostatecznym rozrachunku pozwoli stwierdzić, że połączenie ze Spółką z o.o. będzie stanowić czynność neutralną na gruncie ustawy o CIT”;
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2012 r. (sygn. akt IPPB3/423-165/12-2/AG), w której organ stwierdził, iż: „(…) w sytuacji gdy spółka przejmująca (…) nie posiada wcale udziału w spółce przejmowanej (…) lub posiada udział w spółce przejmowanej (…) w wysokości co najmniej 10%, zastosowanie znajdzie art. 10 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.
  
  
  

3. Przejęcie Spółki A nastąpi z przyczyn uzasadnionych ekonomicznie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozpatrywanym stanie faktycznym nie zachodzą przesłanki zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wyłącza stosowanie art. 10 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, ponieważ planowane połączenie przez przejęcie A przez Wnioskodawcę nastąpi z przyczyn uzasadnionych ekonomicznie.

Zgodnie z art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, art. 10 ust. 2 pkt 1 tej ustawy nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy połączenie spółek nie jest przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych. W takich okolicznościach zatem, przejęcie spółki kapitałowej wiąże się z obowiązkiem rozpoznania dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przez spółkę przejmującą.

Wnioskodawca wskazuje, iż Jego zamiarem jest realizacja inwestycji w postaci budowy centrum handlowego. Na podstawie poczynionych przez Wnioskodawcę ustaleń, powierzchnia aktualnie posiadanego przez Niego Gruntu jest niewystarczająca do wykonania takiej inwestycji zgodnie z zamiarami Wnioskodawcy. W jego bezpośrednim sąsiedztwie położona jest natomiast nieruchomość gruntowa, która obecnie jest głównym składnikiem majątku A. W ocenie Wnioskodawcy, łączna powierzchnia obu powyższych gruntów stanowiłaby teren optymalny dla potrzeb budowy planowanego centrum handlowego.

Inwestycja zrealizowana zostałaby zatem na działkach gruntowych, które w obecnej chwili należą do dwóch różnych podmiotów, tj. do Wnioskodawcy oraz do A.

W opinii Wnioskodawcy, optymalnym rozwiązaniem jest zatem w tym przypadku połączenie obu działek w ramach jednego podmiotu, ponieważ ułatwi to znacznie realizację całego procesu inwestycyjnego, w tym uzyskanie pozwolenia na budowę, zawarcie umowy z generalnym wykonawcą oraz wykonanie prac budowlanych i wykończeniowych. Wnioskodawca zamierza zatem dokonać połączenia przez przejęcie A w celu objęcia w drodze sukcesji uniwersalnej majątku A, w którego skład wchodzi wskazana nieruchomość gruntowa.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przejęcie A podyktowane jest przesłankami o charakterze ekonomicznym, ponieważ transakcja ta ma na celu umożliwienie realizacji planowanej przez Niego inwestycji. Wynika stąd, iż art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w opisanym stanie faktycznym nie znajduje zastosowania, a wobec tego przejęcie A przez Wnioskodawcę nie będzie wiązało się z powstaniem po Jego stronie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Również odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ona źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.