2018.04.10 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.51.2018.3.PC
z 10 kwietnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 lutego 2018 r. (data wpływu 9 lutego 2018 r.), uzupełnionym 19 i 28 marca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację obchodów jubileuszu 50-lecia istnienia Spółki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części dotyczącej:

pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) oraz członków Rady Nadzorczej, będących jednocześnie pracownikami Spółki – jest prawidłowe,
przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych – jest prawidłowe,
przedstawicieli Rady Nadzorczej niebędących jednocześnie pracownikami Spółki - jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2018 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację obchodów jubileuszu 50-lecia istnienia Spółki, w części dotyczącej pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) oraz organów Spółki, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast w części dotyczącej przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych należy traktować, jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 marca 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-3.4010.51.2018.2.PC, 0111-KDIB3-1.4012.83.2018.2.WN wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 19 i 28 marca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest jednoosobową spółką Gminy Miejskiej, przedsiębiorstwem użyteczności publicznej prowadzącym działalność gospodarczą związaną z zaopatrzeniem odbiorców w ciepło na podstawie udzielonych koncesji w zakresie: wytwarzania ciepła, przesyłania i dystrybucji ciepła, obrotu ciepłem oraz wytwarzania energii elektrycznej. Spółka jest zobowiązana do dostarczania ciepła dla mieszkańców (gospodarstwa domowe), obiektów użyteczności publicznej (szkoły, przedszkola, instytucje, itp.) oraz dla klientów biznesowych.

W bieżącym roku kalendarzowym minie 50 rocznica założenia firmy. W związku ze zbliżającymi się obchodami 50-lecia istnienia Spółki, Wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie jubileuszowe (dalej: „obchody jubileuszowe”). Planowane wydarzenie będzie przypadać w podobnym czasie, co obchody Święta Dnia Ciepłownika.

W obchodach jubileuszowych uczestniczyć będą zarówno pracownicy Wnioskodawcy, jak również zaproszeni goście, w gronie których znajdować się będą przedstawiciele władz lokalnych oraz przedstawiciele firm zewnętrznych, z którymi Wnioskodawca współpracuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (dalej również łącznie: „Goście” lub „Uczestnicy”). Każdy z Uczestników będzie miał możliwość zaproszenia osoby towarzyszącej.

Program obchodów jubileuszowych zakłada, że w ramach przedmiotowego spotkania odbędą się kolejno po sobie następujące wydarzenia:

Konferencja jubileuszowa - w ramach tej części spotkania Spółka m.in. zaprezentuje podsumowanie wyników swojej dotychczasowej działalności oraz plany i perspektywy związane z rozwojem działalności Spółki w kolejnych latach. Ponadto, Spółka uhonoruje swoich zasłużonych pracowników poprzez wręczenie nagród oraz pamiątkowych dyplomów. Części oficjalnej będzie towarzyszyć odpowiednia oprawa multimedialna,
Konferencja branżowa - w ramach tej części spotkania odbędą się prelekcje, w trakcie których zostaną poruszone zagadnienia związane z branżą ciepłowniczą, a także panel dyskusyjny poświęcony wzajemnej wymianie wiedzy oraz doświadczeń pomiędzy Wnioskodawcą, a zaproszonymi przedstawicielami firm zewnętrznych,
Gala jubileuszowa - ta część będzie miała charakter spotkania integracyjnego, w którym przewidziany jest udział pracowników Spółki oraz zaproszonych gości z zewnątrz.

Głównym celem organizacji obchodów jubileuszowych jest osiągnięcie korzyści biznesowych w postaci wzrostu motywacji oraz poprawy zaangażowania pracowników w zakresie wykonywanych obowiązków, a także umacnianie więzi pomiędzy Spółką, a jej pracownikami oraz Spółką i zaproszonymi gośćmi. Wydarzenie to ma również zapewnić budowanie pozytywnych relacji biznesowych z kontrahentami zewnętrznymi oraz stwarzać szansę na ich dalszy rozwój w przyszłości. W efekcie ma to prowadzić do lepszego funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zwiększenia wydajności pracy, poprawy relacji interpersonalnych, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami, co przełoży się na możliwość osiągania przez Spółkę większych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca poniesie wydatki związane z organizacją obchodów jubileuszowych z tytułu:

kompleksowego przygotowania przedmiotowej uroczystości w centrum biznesowo-konferencyjnym (wynajem sali konferencyjnej oraz sali bankietowej, konsumpcja: tzw. „szwedzki stół” oraz serwowane posiłki i napoje, obsługa kelnerska);
obsługi konferansjerskiej;
oprawy muzycznej (koncert wokalny, obsługa didżeja);
wynagrodzenia dla organizatorów pokazu spektaklu laserowego;
kosztu upominków i materiałów reklamowych;
kosztu potencjalnych noclegów dla zaproszonych gości.

Organizacja obchodów jubileuszowych zostanie sfinansowana ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Na pokrycie planowanych wydatków nie będą angażowane środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Pracowniczych. Ponadto, Wnioskodawca będzie także korzystał ze wsparcia sponsorów, którzy w ramach zaproponowanych pakietów pokryją część wydatków związanych z organizacją omawianego przedsięwzięcia.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że udział pracowników Spółki w obchodach jubileuszowych będzie dobrowolny, przy czym każdy z nich jest zobowiązany do wcześniejszego powiadomienia Wnioskodawcy o swoim planowanym udziale ze wskazaniem czy pojawi się sam, czy też z osobą towarzyszącą. Spółka przewiduje, że każdy z pracowników biorących udział w obchodach jubileuszowych będzie ponosił symboliczną opłatę w wysokości 20 zł. Wartość ww. opłaty będzie równa dla każdego pracownika. Jednocześnie w przypadku udziału osoby towarzyszącej, koszt jej udziału będzie każdorazowo wynosił 160 zł.

Natomiast, zaproszeni przez Spółkę goście z zewnątrz, będą brali udział w obchodach jubileuszowych nieodpłatnie. Dodatkowo, na podstawie wcześniejszego powiadomienia o udziale takich osób, Spółka planuje zorganizować oraz pokryć koszty ich noclegu (jeden nocleg przed lub po zakończeniu wydarzenia).

W uzupełnieniu z 16 marca 2018 r., Spółka dodatkowo wskazała, że:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Wnioskodawca z tytułu organizacji obchodów jubileuszowych Spółki poniesie następujące wydatki udokumentowane wystawionymi na jego rzecz fakturami VAT/rachunkami:
1. koszty związane z kompleksowym przygotowaniem ww. uroczystości w centrum biznesowo-konferencyjnym, na które będą składać się koszty wynajmu sali konferencyjnej oraz sali bankietowej oraz wydatki na posiłki oraz tzw. „szwedzki stół” i napoje wraz z obsługą kelnerską;
2. koszty związane z oprawą artystyczną obchodów jubileuszowych w postaci: obsługi konferansjera, występu wokalnego oraz obsługi didżeja;
3. wynagrodzenie za działania promocyjne w formie reklamy świetlnej i laserowej;
4. koszty związane z zakupem okolicznościowych statuetek dla pracowników Spółki.
W tym miejscu należy wskazać, że poniesione przez Spółkę wydatki opisane w pkt a) będą stanowić tzw. usługę złożoną. Zatem, w tym przypadku możemy mówić o jednym świadczeniu głównym tj. organizacji obchodów jubileuszowych, na które składają się inne świadczenia pomocnicze stanowiące elementy usługi kompleksowej.
Wnioskodawca oświadcza, że zorganizowanie obchodów jubileuszowych będzie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółki.
Wnioskodawca informuje, że nabyte towary i usługi związane z organizacją obchodów jubileuszowych mają związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych przez Spółkę. Nawiązując do treści złożonego wniosku Spółka ponownie wskazuje, że ww. wydatki będą miały związek pośredni z prowadzoną działalnością gospodarczą i będą miały wpływ na całokształt funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki, co w efekcie będzie przyczyniać się do powstawania obrotu opodatkowanego. W opisywanej uroczystości wezmą udział zarówno pracownicy Wnioskodawcy, jak i zaproszeni goście z zewnątrz, w gronie których znajdować się będą przedstawiciele firm zewnętrznych, z którymi Wnioskodawca współpracuje na co dzień w ramach wykonywania czynności opodatkowanych. Pośredni związek poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie polegał na budowaniu i utrwalaniu pozytywnego wizerunku i renomy firmy na rynku, wzmacnianiu relacji z jej kontrahentami oraz poprawie atmosfery pracy, co w rezultacie będzie przekładać się na wzrost motywacji pracowników Spółki w zakresie wykonywania obowiązków służbowych i pozwoli w przyszłości osiągać większe zyski z prowadzonej działalności.
Przekazywanie przez Spółkę upominków w formie okolicznościowych statuetek będzie miało charakter nieodpłatny.
Jednocześnie Spółka oświadcza, że nie będzie rozdawać materiałów reklamowych. W ramach przedmiotowego wniosku pod pojęciem materiałów reklamowych należy rozumieć wydatki poniesione na reklamę świetlną i laserową.
Przekazywane upominki w postaci okolicznościowych statuetek to:
1. 50 statuetek o wartości 80 zł brutto każda, które będą stanowić prezenty o małej wartości,
2. 3 statuetki w formie rękodzieła o wyższej szacunkowej wartości niż 100 zł, które nie będą spełniać warunków do uznania ich za prezenty o małej wartości.
Przekazanie upominków będzie następowało na cele związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, z uwagi na to, że ich intencją jest uhonorowanie najbardziej zasłużonych pracowników za wkład wniesiony w rozwój przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Natomiast, w uzupełnieniu z 26 marca 2018 r., Spółka dodatkowo wskazała, że w kręgu zaproszonych gości, którzy mają wziąć udział w obchodach 50-lecia jubileuszu Spółki, będą znajdować się przedstawiciele Rady Nadzorczej, w tym:

3 osoby, będące jednocześnie pracownikami Wnioskodawcy oraz
7 osób spoza Spółki, tj. przedstawicieli miasta.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację obchodów jubileuszu 50-lecia istnienia Spółki, w części dotyczącej pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) oraz organów Spółki, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm. dalej: „ustawa o PDOP”), natomiast w części dotyczącej przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych należy traktować, jako wydatki o charakterze reprezentacyjnym w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1).

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Z brzmienia powyższego przepisu wynika, że co do zasady wszystkie poniesione przez podatnika wydatki, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1, mogą stanowić koszty uzyskania przychodu, o ile pomiędzy ich poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowo-skutkowy.

Zatem, możliwość zakwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależnione jest od dokonania jego indywidualnej analizy i wnikliwej oceny w zakresie celu w jakim został poniesiony. W oparciu o kryterium stopnia powiązania, wyróżnia się koszty bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie jest wydatkiem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP, ma charakter enumeratywny. W grupie wydatków wskazanych w powołanym przepisie znajdują się koszty reprezentacji, w szczególności wydatki poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawy o PDOP, nie zawiera definicji pojęcia „reprezentacja”, jak również nie odsyła w tym zakresie do innych przepisów prawa. Przez szereg lat na tym tle pojawiały się liczne spory. W praktyce brak było spójnych stanowisk organów podatkowych, jak również brak było jednolitej linii orzecznictwa sądów administracyjnych w tej materii.

Do tej kwestii szczegółowo odniósł się Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”) w wyroku z 31 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 3994/14), w którym prezentuje utrwalony pogląd, w zakresie tego, jak należy interpretować pojęcie „reprezentacji”. Mianowicie NSA uznał, że Reprezentacja w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W takim znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma znaczenia. Dla oceny czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Kosztem reprezentacji jest wydatek, którego wyłącznym lub dominującym celem jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu firmy, czy wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Z tego względu ocena wydatku pod kątem wypełnienia tak pojmowanych przesłanek reprezentacji wymaga szczegółowej oceny w kontekście całokształtu okoliczności sprawy. Wykluczenie natomiast danego wydatku z kosztów reprezentacji wymaga oceny, czy spełnia on kryterium celu, o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, a zatem czy został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Wypełnienie kryterium celu oznacza zaliczenie przez podatnika wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności (zob. wyrok Składu Siedmiu Sędziów NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11).

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że dla dokonania oceny, czy dane wydatki mają charakter reprezentacyjny, kluczowym jest określenie celu w jakim zostały poniesione.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków przypadających na zaproszonych gości (przedstawiciele władz lokalnych oraz przedstawiciele firm zewnętrznych), które zostaną poniesione w ramach organizacji obchodów jubileuszowych, należy wskazać iż fakt, że ww. goście będą stanowić wyselekcjonowaną, zamkniętą grupę osób, przesądza o reprezentacyjnym charakterze tych wydatków. W związku z powyższym nie można uznać, że celem zaplanowanej uroczystości jest zachęcenie jak największej liczby potencjalnych odbiorców do nabywania energii cieplnej od Spółki.

W konsekwencji wydatki poniesione na rzecz przedstawicieli firm zewnętrznych oraz przedstawicieli władz lokalnych należy uznać za koszty reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. pkt 28 ustawy o PDOP i tym samym nie będą mogły one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z organizacją obchodów jubileuszowych poniesionych na rzecz pracowników i organów Spółki, należy stwierdzić, że stanowią one koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Stanowisko prezentowane przez Spółkę, znajduje odzwierciedlenie w licznych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu należy wskazać:

Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 lutego 2017 r. (nr 0461-ITPB1.4511.11.2017.1.PSZ), w której organ podnosi, że W tym miejscu należy bowiem zauważyć, że kosztami podatkowymi - co do zasady - są tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. W każdej sytuacji należy jednak ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Skoro opisane we wniosku spotkanie miało na celu zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, budowanie zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy integracyjnej - w części dotyczącej pracowników - spełniają warunki, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów (może mieć analogiczne zastosowanie w przypadku art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 17 czerwca 2015 r. (nr ILPB3/4510-1-127/15-2/JG), w której organ wyraził pogląd, że W każdej sytuacji należy jednak ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania mającego na celu zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy wskazać, że nie stanowi przeszkody dla zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników, jeżeli w uroczystości uczestniczyły także osoby im towarzyszące, w tym członkowie ich rodzin. Prezentowane stanowisko ma swoje potwierdzenie na gruncie wydawanych interpretacji organów podatkowych, w tym m.in. w:

Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 grudnia 2016 r. (nr 3063-IPLB1-3.4511.186.2016.1.KP), w której organ uznał że, Kosztami pracowniczymi mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla osób towarzyszących pracownikom oraz członków ich rodzin. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek, osoby towarzyszące, w tym członkowie rodzin, nie uczestniczyliby w spotkaniu). [zob. także Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 14 listopada 2011 r., nr IPTPB3/423-218/11-2/PM; Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 17 grudnia 2015 r., nr IBPB-1-2/4510-864/15/AP].

Biorąc pod uwagę całokształt okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego, jak również przeprowadzoną analizę powołanych przepisów prawa podatkowego wraz z ich wykładnią na gruncie orzecznictwa sądów administracyjnych oraz w treści powołanych interpretacji indywidualnych organów podatkowych należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zakwalifikowania wydatków poniesionych w celu organizacji obchodów jubileuszowych, w części dotyczącej pracowników oraz organów Spółki do kosztów uzyskania przychodów, natomiast w części związanej z zaproszonymi gośćmi z zewnątrz, jako wydatków o charakterze reprezentacyjnym, jest w pełni uzasadnione i zasługuje na aprobatę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części jest prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są – co do zasady – tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Ponadto w pkt 38a powołanego art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nieuznawane za koszty uzyskania przychodów, wymieniono wydatki na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że głównym celem organizacji obchodów jubileuszowych jest osiągnięcie korzyści biznesowych w postaci wzrostu motywacji oraz poprawy zaangażowania pracowników w zakresie wykonywanych obowiązków, a także umacnianie więzi pomiędzy Spółką, a jej pracownikami oraz Spółką i zaproszonymi gośćmi. Wydarzenie to ma również zapewnić budowanie pozytywnych relacji biznesowych z kontrahentami zewnętrznymi oraz stwarzać szansę na ich dalszy rozwój w przyszłości. W efekcie ma to prowadzić do lepszego funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zwiększenia wydajności pracy, poprawy relacji interpersonalnych, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami, co przełoży się na możliwość osiągania przez Spółkę większych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, wydatki na organizację jubileuszu przypadające na pracowników i osoby im towarzyszące, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Niewątpliwie spotkania pracowników poza miejscem pracy w oderwaniu od codziennych problemów firmowych w towarzystwie bliskich im osób sprzyjają polepszeniu komunikacji, umocnieniu więzi z pracodawcą oraz mają wpływ na integrację zespołu. Udział osób towarzyszących w imprezie firmowej ma wpływ na wytworzenie bardziej swobodnej atmosfery i zadowolenia pracowników oraz buduje w nich poczucie akceptacji przyjętych wartości społecznych, co z kolei wpływa na większą motywację do pracy oraz głębszą i silniejszą integrację zespołu.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z udziałem w imprezie jubileuszowej przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych, wskazać należy, że wydatki te nie mogą zostać uznane za koszty podatkowe. Rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę całościowy charakter imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z taką imprezą. Zauważyć należy, że jak wskazano w opisie sprawy podczas obchodów jubileuszu, ww. goście będą stanowić wyselekcjonowaną, zamkniętą grupę osób, co przesądza o reprezentacyjnym charakterze tych wydatków. W związku z powyższym nie można uznać, że celem zaplanowanej uroczystości jest zachęcenie jak największej liczby potencjalnych odbiorców do nabywania energii cieplnej od Spółki. Tym samym obchody jubileuszu Firmy przybiorą charakter wydarzenia o cechach reprezentacyjnych.

NSA w wyroku w składzie 7 sędziów z 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11 stwierdził, że oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Mając zatem powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki związane z organizacją imprezy jubileuszowej w zakresie dotyczącym przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych noszą znamiona reprezentacji firmy mające na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach ww. osób, uwypuklenie swojej zasobności i profesjonalizmu, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy. Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Także wskazane przez Wnioskodawcę koszty dotyczące przedstawicieli Rady Nadzorczej Spółki niebędących jednocześnie pracownikami, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Z powyższego przepisu wynika bezwzględny nakaz wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z jednym tylko wyjątkiem – wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

W tym miejscu należy wskazać, że stanowisko dotyczące możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kosztów innych niż wynagrodzenia członków rady nadzorczej wielokrotnie zajmowały sądy administracyjne. Przykładowo NSA w wyroku z 17 listopada 2005 r., sygn. akt FSK 2503/04, stwierdził, że kosztami uzyskania przychodów będą tylko wypłacone wynagrodzenia, a wszelkie inne świadczenia, czyli wydatki z majątku spółki na rzecz członków rady nadzorczej, nie mogą być kosztami potrącalnymi. Sąd wskazał, że przepisy prawa pracy wyraźnie rozróżniają wynagrodzenie i inne świadczenia związane z pracą.

Reasumując, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki z tytułu udziału w imprezie jubileuszowej członków Rady Nadzorczej niebędących pracownikami, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając na uwadze powyższe, przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację obchodów jubileuszu 50-lecia istnienia Spółki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w części dotyczącej:

pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) oraz członków Rady Nadzorczej, będących jednocześnie pracownikami Spółki – jest prawidłowe,
przedstawicieli władz lokalnych oraz przedstawicieli firm zewnętrznych – jest prawidłowe,
przedstawicieli Rady Nadzorczej niebędących jednocześnie pracownikami Spółki - jest nieprawidłowe.

Nadmienić należy że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin