2019.04.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.67.2019.2.RR
z 9 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lutego 2019 r. (data wpływu 6 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 15 marca 2019 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.67.2019.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na korzystaniu z obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług polegających na korzystaniu z obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 marca 2019 r. (data wpływu 28 marca 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego Organu z dnia 15 marca 2019 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.67.2019.1.RR (skutecznie doręczone w dniu 21 marca 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Miasto (dalej: Wnioskodawca lub Miasto) realizuje zadania z zakresu administracji samorządowej należące zarówno do gminy jak i powiatu. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz U. z 2018 r., poz. 994) w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Na terenie Miasta funkcjonują jednostki organizacyjne, tj. jednostki budżetowe i zakłady budżetowe prowadzące m.in. działalność z zakresu sportu i rekreacji na obiektach sportowych. Jednostką tą jest m.in. zakład budżetowy OSiR, którego działalność statutowa dotyczy w szczególności działalności z zakresu sportu i rekreacji.

W ramach OSiR funkcjonują m.in.:

hala sportowa,
stadion piłkarski,
stadion żużlowy,
stadion lekkoatletyczny.

Zgodnie z Zarządzeniem wprowadzającego cennik opłat za korzystanie z obiektów sportowych poszczególne obiekty sportowe udostępniane są w następujących konfiguracjach:

stadion piłkarski:
1. mecze miejskich drużyn piłkarskich - seniorów - cena za mecz,
2. mecze miejskich drużyn piłkarskich - juniorów - cena za mecz,
3. mecze drużyn piłkarskich spoza miasta - cena za mecz,
4. wynajem płyty innym podmiotom - cena za dobę,
5. boisko boczne treningowe (grupa maks. 25 osób) - cena za godzinę,
6. wynajem płyty bocznej innym podmiotom - cena za dobę,
7. tory łucznicze wynajem klubom sportowym - cena za m-c,
8. tory łucznicze wynajem innym podmiotom - cena za dobę,
9. wynajem powierzchni szatniowych - cena za m-c.
stadion żużlowy:
1. wynajem obiektu wraz z budynkami administracyjno-biurowymi, technicznymi i parkingami - cena za miesiąc,
2. wynajem stadionu na organizację imprez żużlowych i meczów żużlowych seniorów - cena za dobę,
3. wynajem stadionu na organizację imprez żużlowych i meczów żużlowych juniorów - cena za dobę,
4. wynajem stadionu innym podmiotom - cena za dobę,
5. wynajem płyty stadionu na trening piłkarski (maks. 25 osób) - cena za godzinę,
6. wynajem płyty stadionu na treningi futbolu amerykańskiego (maks. 25 osób) - cena za godzinę,
7. mecz futbolu amerykańskiego/piłki nożnej (seniorzy) - cena za godzinę,
8. mecz piłki nożnej juniorów - cena za godzinę.
stadion lekkoatletyczny:
1. mecze miejskich drużyn piłkarskich - seniorów - cena za mecz,
2. mecze miejskich drużyn piłkarskich - juniorów - cena za mecz,
3. mecze drużyn piłkarskich spoza miasta - cena za mecz,
4. wynajem płyty innym podmiotom - cena za dobę,
5. wynajem płyty boiska + bieżni klubom sportowym - cena za godzinę,
6. treningi (maks. 25 osób) - cena za trening,
7. korzystanie z powierzchni szatniowych, natrysków i sanitariatów - cena za m-c.
hala sportowa:
1. wynajem sali ćwiczeń wraz z szatnią, natryskami i sanitariatami - cena za godzinę.

Obecnie OSiR w ramach swojej działalności świadczy przede wszystkim usługi w zakresie udostępniania powyższych obiektów sportowych zgodnie z przeznaczeniem obiektów i ich urządzeń, tj. wyłącznie na cele związane z uprawianiem sportu, na rzecz:

osób fizycznych na własne potrzeby,
szkół na potrzeby uczniów,
podmiotów gospodarczych i instytucji na potrzeby pracowników tych instytucji i ich rodzin,
stowarzyszeń na potrzeby członków tych stowarzyszeń,
podmiotów gospodarczych, stowarzyszeń, klubów sportowych na potrzeby prowadzonych przez nie odpłatnych zajęć sportowych dla mieszkańców oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych,
stowarzyszeń i klubów sportowych działających na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1263), na potrzeby ich statutowej działalności, tj. treningów sportowych oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych. Imprezy sportowe organizowane w powyższych obiektach to np. mecze piłki nożnej, zawody i mecze żużlowe.

Udostępnienie powyższych obiektów odbywa się zasadzie zawierania umów na wskazany okres, gdzie z reguły wskazane są terminy udostępnienia obiektu sportowego poprzez odniesienie do konkretnych dni tygodnia i godzin bądź też zawierane są umowy jednorazowe - na potrzeby konkretnej imprezy. Dodatkowo w ramach udostępnienia stadionu żużlowego na rzecz S. Spółka Akcyjna (dalej: S. S.A.) zawarto umowę ramową w ramach której, OSiR oddaje w odpłatne używanie na zasadzie wyłączności, na czas odbywających się treningów i zawodów sportowych stadion żużlowy wraz z całym zapleczem administracyjno-technicznym (sala konferencyjna, kasy, sanitariaty, parkingi itd.).

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że dla usług związanych z korzystaniem z obiektów sportowych na podstawie obowiązującego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, zwaną dalej: PKWiU) właściwym jest PKWiU 93.11.10.0. - usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych. Ten sam numer PKWiU był również właściwy dla powyższych usług na podstawie uprzednio obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy korzystanie z obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem należy opodatkować 8% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm., zwanej dalej u.p.t.u. lub ustawa o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, korzystanie przez podmioty zewnętrzne z obiektów sportowych na cele sportowe stanowi usługę, do opodatkowania której ma zastosowanie obniżona, 8% stawka podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 179 załącznika nr 3 do u.p.t.u.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 5a u.p.t.u., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się m.in. do grupowań Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, zwaną dalej: PKWiU).

Niezależnie od brzemienia przepisów krajowych polskiej ustawy o VAT na podstawie art. 98 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347/23-24; dalej: Dyrektywa VAT) państwa członkowskie mogą stosować jedną lub dwie stawki obniżone, przy czym stawki obniżone powinny mieć zastosowanie wyłącznie do dostaw towarów i świadczenia usług, których kategorie zostały określone w załączniku nr III do Dyrektywy VAT (przy zastosowaniu tych stawek państwa członkowskie mogą stosować nomenklaturę scaloną, aby precyzyjnie określić zakres poszczególnych kategorii - niemniej polski ustawodawca stosuje obecnie polską PKWiU 2015).

Zgodnie z pozycją 14 załącznika III do Dyrektywy VAT preferencyjną obniżoną stawkę podatku VAT powinno się stosować dla „usług korzystania z obiektów sportowych”.

Formą implementacji poz. 14 załącznika III do Dyrektywy VAT do polskiej ustawy o VAT jest w szczególności uwzględnienie w pozycji 179 załącznika nr 3 do u.p.t.u. „usług związanych z działalnością obiektów sportowych”, które zostały sklasyfikowane w grupowaniu 93.11.10.0 PKWiU. Zgodnie z art. 41 ust. 1 u.p.t.u., stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 u.p.t.u., dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W załączniku nr 3 do u.p.t.u. stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%”, (obecnie 8%) zawarto m.in.: poz. 179 - usługi związane z działalnością obiektów sportowych - PKWiU 93.11.10.0. Z wyjaśnień do PKWiU wynika, że: Grupowanie 93.11.10.0 - „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” obejmuje: a. usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp., b. usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni, c. usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych. Grupowanie to nie obejmuje:

usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,
usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,
wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
usług świadczonych w centrach fitness, sklasyfikowanych w 93.13.10.0
usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż udostępnianie powyższych obiektów sportowych zgodnie z przeznaczeniem obiektów i ich urządzeń, tj. wyłącznie na cele związane z uprawianiem sportu, na rzecz:

osób fizycznych na własne potrzeby,
szkół na potrzeby uczniów,
podmiotów gospodarczych i instytucji na potrzeby pracowników tych instytucji i ich rodzin,
stowarzyszeń na potrzeby członków tych stowarzyszeń,
podmiotów gospodarczych, stowarzyszeń, klubów sportowych na potrzeby prowadzonych przez nie odpłatnych zajęć sportowych dla mieszkańców oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych,
stowarzyszeń i klubów sportowych działających na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1263), na potrzeby ich statutowej działalności, tj. treningów sportowych oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych, stanowią usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych korzystających z obniżonej 8% stawki podatku VAT.

Cały czas obiekt sportowy jest bowiem udostępniany w celu korzystania zgodnie z jego charakterem, czyli na działalność sportową. Formą korzystania z obiektów sportowych opisanych w stanie faktycznym sprawy jest zarówno wariant udostępnienia obiektów sportowych bez wyłączności korzystania, jak również długotrwałe korzystanie z obiektu sportowego na wyłączność (umowa ze S. S.A.) Poszczególne warianty korzystania z obiektów sportowych uwarunkowane są wyłącznie czynnikami zewnętrznymi związanymi z najefektywniejszym utrzymaniem obiektów sportowych oraz popytem na korzystanie z danego obiektu sportowego. Zgodnie z powyższym opisem działalność obiektów sportowych polegająca na ich najmie na cele komercyjne, ale nadal związane z działalnością sportową zawiera się również w tym grupowaniu. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, iż wynajem obiektów sportowych podmiotom zewnętrznym w celu organizacji biletowanych imprez sportowych (np. mecze piłki nożnej, zawody i mecze żużlowe) stanowi również usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych PKWiU 93.11.10.0.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie przykładowo w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 sierpnia 2012 roku, sygn. IPTPP1/443-387/12-5/AK, w której organ uznał, iż:
1) „Usługi udostępniania obiektu sportowego (np. sali sportowej) osobom fizycznym, podmiotom gospodarczym lub innym jednostkom organizacyjnym wykupującym wstęp dla swoich pracowników (członków) w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu - niezależnie, czy celem wstępu jest rekreacja czy uprawianie sportu, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 93.11.10.0 „Usługi związane z dzielnością obiektów sportowych”;
2) „świadczone przez Wnioskodawcę usługi udostępniania sali sportowej - PKWiU 93.11.10.0 - będą opodatkowane preferencyjną stawką podatku - 8%, wynikającą z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 w związku z pozycją 179 załącznika nr 3 ustawy”;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 2012 roku, sygn. ITPP1/443-1717/11/JJ, w której organ stwierdził, iż: „wstęp na basen, kręgielnię i na salę gimnastyczną ze ścianką wspinaczkową oraz usługi polegające na wynajmowaniu całości lub części obiektu sportowego, które będą świadczone, jak wskazano, w budynku stanowiącym obiekt sportowy - opodatkowane są 8% stawką podatku”.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje dodatkowo potwierdzenie przykładowo w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z dnia 31 grudnia 2018 roku, sygn. 0112-KDIL2-2.4012.561.2018.2.JK;
z dnia 24 stycznia 2018 roku, sygn. 0114-KDIP4.4012.616.2017.2.BS;
z dnia 19 czerwca 2017 roku, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.132.2017.1.RSZ;
z dnia 1 września 2017 roku, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.299.2017.1.ZD;
z dnia 22 maja 2017 roku, sygn. 0114-KDIP4.4012.103.2017.1.PR;

a także w interpretacjach indywidualnych:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 października 2013 roku, sygn. ITPP1/443-601/13/MS;
Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2014 roku, sygn. ITPP1/443-240b/14/MN;
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 lutego 2014 roku, sygn. IPTPP1/443-942/13-2/RG;
Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 roku, sygn. IPPP1/443-587/13-2/AW;
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 lutego 2013 roku, sygn. IPTPP1/443-887/12-4/RG.

Finalnie Wnioskodawca wskazuje, że znane są mu przypadki interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w których organ interpretacyjny stanął na stanowisku, że nie jest on organem uprawnionym do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego PKWiU. Miasto podziela ww. pogląd, jednak w ocenie Wnioskodawcy Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej jest zobowiązany do analizy i oceny treści usługi objętej opisem sprawy w celu określenia zasadności stanowiska podatnika przedstawionego w uzasadnieniu do zapytań objętych wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnych. W szczególności klasyfikacje statystyczne nie mogą wyznaczać zakresu stosowania przepisów u.p.t.u. w przypadku, w którym mogłyby powodować wypaczenie w ich stosowaniu.

W orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2017 roku o sygn. akt I FSK 179/16 skład sędziowski podkreślił, że wskazane w przepisach podatkowych klasyfikacje statystyczne są elementem normy prawnej określającej sposób opodatkowania i w procesie stosowania prawa przez organy podatkowe podlegają także procesowi wykładni dokonywanej przez te organy. To oznacza, że zdaniem NSA sam symbol PKWiU nie może być z góry uznany za element stanu faktycznego niepodlegający interpretacji w ramach wykładni przepisów. Takie podejście w ocenie NSA spowodowałoby podważenie sensu interpretacyjnego wydawanych przez organy odpowiedzi na wnioski składane przez zainteresowanych udzieleniem interpretacji indywidualnej, jak również mogłoby prowadzić do wydania nieprawidłowych interpretacji. Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną nie powinien tym samym koncentrować się wyłącznie na literalnym brzmieniu opinii statystycznej bez wnikania w charakter usługi i cel stosowania preferencyjnej stawki VAT. Przenosząc powyższe na sytuację Wnioskodawcy, w jego ocenie prawidłowym jest przedstawienie szczegółowego opisu sprawy bez definitywnego wskazywania grupowania PKWiU, do którego zaliczają się opisane usługi, a następnie w ramach prezentacji własnego stanowiska w sprawie, przedstawienie uzasadnienia dlaczego Miasto uznaje objęte opisem sprawy usługi za „usługi związane z działalnością obiektów sportowych” wymienione w poz. 179 załącznika nr 3 do u.p.t.u. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy przedstawione w stanie faktycznym formy korzystania z obiektów sportowych będących w zarządzie OSiR podlegają opodatkowaniu według obniżonej 8% stawki VAT jako świadczenia usług związanych z działalnością obiektów sportowych, o których mowa w poz. 179 załącznika nr 3 do u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej „ustawą”, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Zauważyć należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże – w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%” (obecnie zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy stawką podatku w wysokości 8%) pod pozycją nr 179 wymienione zostały usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 93.11.10.0., tj. „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych”.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe, itp.;

usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;

usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje natomiast m.in. usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0.

Przez obiekt sportowy należy rozumieć zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Zatem dla opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0. Należy stwierdzić, że poz. 179 załącznika nr 3, o którym mowa powyżej, wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU jako 93.11.10.0. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego, czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Z opisu sprawy wynika, że na terenie Miasta funkcjonują jednostki organizacyjne, tj. jednostki budżetowe i zakłady budżetowe prowadzące m.in. działalność z zakresu sportu i rekreacji na obiektach sportowych. Jednostką tą jest m.in. zakład budżetowy - OSiR, którego działalność statutowa dotyczy w szczególności działalności z zakresu sportu i rekreacji.

W ramach OSiR funkcjonują m.in.: hala sportowa, stadion piłkarski, stadion żużlowy, stadion lekkoatletyczny.

osób fizycznych na własne potrzeby,
szkół na potrzeby uczniów,
podmiotów gospodarczych i instytucji na potrzeby pracowników tych instytucji i ich rodzin,
stowarzyszeń na potrzeby członków tych stowarzyszeń,
podmiotów gospodarczych, stowarzyszeń, klubów sportowych na potrzeby prowadzonych przez nie odpłatnych zajęć sportowych dla mieszkańców oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych,
stowarzyszeń i klubów sportowych, na potrzeby ich statutowej działalności, tj. treningów sportowych oraz na potrzeby organizowanych przez nie imprez sportowych.

Imprezy sportowe organizowane w powyższych obiektach to np. mecze piłki nożnej, zawody i mecze żużlowe.

Udostępnienie powyższych obiektów odbywa się zasadzie zawierania umów na wskazany okres, gdzie z reguły wskazane są terminy udostępnienia obiektu sportowego poprzez odniesienie do konkretnych dni tygodnia i godzin bądź też zawierane są umowy jednorazowe - na potrzeby konkretnej imprezy. Dodatkowo w ramach udostępnienia stadionu żużlowego na rzecz S. S.A. zawarto umowę ramową w ramach której, OSiR oddaje w odpłatne używanie na zasadzie wyłączności, na czas odbywających się treningów i zawodów sportowych stadion żużlowy wraz z całym zapleczem administracyjno-technicznym (sala konferencyjna, kasy, sanitariaty, parkingi itd.).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że dla usług związanych z korzystaniem z obiektów sportowych na podstawie obowiązującego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676, zwaną dalej: PKWiU) właściwym jest PKWiU 93.11.10.0. - usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych. Ten sam numer PKWiU był również właściwy dla powyższych usług na podstawie uprzednio obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r., Nr 207, poz. 1293).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy korzystanie z obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem należy opodatkować 8% stawką podatku VAT .

Jak wskazano na wstępie, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi związane z działalnością obiektów sportowych korzystają z obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8%.

Wnioskodawca sklasyfikował usługi związane z korzystaniem z obiektów sportowych zgodnie z PKWiU pod numerem 93.11.10.0 – usługi związane z działalnością stadionów i innych obiektów sportowych.

Zatem, skoro usługi związane z korzystaniem z obiektów sportowych są sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 93.11.10.0 jako usługi związane z działalnością obiektów sportowych, wykonywane w obiektach sportowych, to spełnione są przesłanki do zastosowania przy ich świadczeniu preferencyjnej stawki w wysokości 8%, na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146aa pkt ust. 1 pkt 2 ustawy oraz w związku z poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy.

Reasumując, korzystanie z obiektów sportowych zgodnie z ich sportowym przeznaczeniem należy opodatkować 8% stawka podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności błędnie wskazanego PKWiU, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin