Skorowidz hasłowy interpretacji
Hasło: wierzytelności nieściągalne

wierzytelności nieściągalne 1951 / 481753  │  a   b   c   d   e   f   g   h   i   j   k   l   m   n   o   p   q   r   s   t   u   v   w   z  

43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-22/07/MJa
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-22/07/MJaData2008.03.31AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelnościSłowa kluczowedłużnikwierzytelności nieściągalnePytanie podatnikaczy w przypadku skorzystania z tzw. ulgi na złe długi w przesłanym do dłużnika zawiadomieniu wierzyciel musi rozbijać należną kwotę na poszczególne wierzytelności?D E C Y Z J ANa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 89a ust. 1 oraz art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.11.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 17.01.2008r., wniesionego przez .......... na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5.11.2007r., znak 1471/VUR1/443-106/7/07/RT wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiep o s t a n a w i aodmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 19.08.2005r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 18.11.2005r. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie powołując się na art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który to przepis uzależnia obowiązek udzielenia interpretacji od spełnienia warunku negatywnego, polegającego na braku kontroli podatkowej albo postępowania przed sądem administracyjnym, toczących się w indywidualnych sprawach podatnika. W związku z tym, iż w dniu 3.11.2005r. wobec Spółki zostało wszczęte postępowanie kontrolne, organ pierwszej instancji odmówił wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji. Na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Strona złożyła zażalenie. Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 10.03.2006r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W skardze do WSA w Warszawie z dnia 14.04.2006r. Spółka wniosła o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej, a sąd wyrokiem z dnia 8.05.2007r. uchylił zaskarżone postanowienie organu drugiej instancji, jak i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.Z przedstawionego we wniosku z dnia 19.08.2005r. stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej. Sprzedaż usług zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest dokumentowana fakturami VAT. Spółka rozpoznaje przychód na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). W związku z faktem, iż część odbiorców usług nie reguluje należności w terminie, Spółka wyraziła zamiar skorzystania z uprawnienie wskazanego w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Regulacja ta uprawnia podatnika, po uprzednim spełnieniu określonych w niej warunków, do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku związane z nieściągalnymi wierzytelnościami. I tak, zgodnie z art. 89a ust. 2 pkt 6 w/w ustawy z przedmiotowego uprawnienia skorzystać można jedynie w przypadku, gdy wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych, a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Zdaniem Spółki w skierowanym do dłużnika zawiadomieniu wierzyciel nie musi rozbijać należnej kwoty na poszczególne wierzytelności. Wystarczy, że podane zostaną następujące wartości: łączna kwota należności netto, łączna kwota podatku VAT oraz łączna kwota należności wraz z podatkiem VAT, bez podawania kwot wynikających z nieuregulowanych faktur.Postanowieniem z dnia 5.11.2007r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał wyżej przedstawione stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W ocenie organu pierwszej instancji w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT wierzyciel zobowiązany jest wskazać dłużnikowi, które wierzytelności odpisał jako nieściągalne. Przesłanie łącznej kwoty, bez rozbicia na wartość poszczególnych należności pozwala dłużnikowi na ustalenie, które wierzytelności, składające się na łączną kwotę długu, zostały wskazane w zawiadomieniu. Jak przewiduje art. 89b ust. 1 w/w ustawy w sytuacji nieuregulowania zaległych należności dłużnik obowiązkowo pomniejsza kwotę podatku naliczonego lub w przypadku braku podatku naliczonego powiększa kwotę podatku należnego o kwotę podatku wynikającą z niezapłaconych faktur, co następuje poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia lub w którym otrzymał te faktury. Realizacja tego obowiązku możliwa jest jedynie wtedy, gdy w zawiadomieniu wskazane zostanie, które konkretnie wierzytelności odpisane zostały jako nieściągalne. Przykładowo nastąpić to może poprzez wskazanie numerów faktur VAT wraz z datami ich wystawienia.Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W przedmiotowym zażaleniu Spółka podniosła, że przepisy prawa podatkowego nie określają, jakie dane należy umieścić w skierowanym do dłużnika zawiadomieniu. Skorygowanie podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o VAT jest działaniem ostatecznym, poprzedzonym długotrwałym procesem windykacyjnym, w czasie którego kontrahent zostaje wielokrotnie powiadamiany o niezapłaconych fakturach. Zna więc zarówno numery faktur, jak i kwoty należności z nich wynikających. Zawiadomienie, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 jest kolejną informacją o fakcie nieuregulowania należności wobec Spółki. Może się zatem sprowadzać do wykazania kwoty należności netto, kwoty podatku VAT oraz kwoty należności wraz z podatkiem VAT łącznie, bez wyszczególniania wartości wynikających z szeregu faktur wystawionych na kontrahenta. Gdyby ustawodawca chciał, aby zawiadomienie przybrało formę szczególną, należy domniemywać, iż ująłby w przepisie przynajmniej podstawowe dane, które powinny zostać w nim zawarte. Skoro tego nie uczynił, to znaczy, że wierzyciel ma dowolność w działaniu i wysyłając zawiadomienie może posługiwać się danymi w kwotach łącznych bez rozbijania na poszczególne wierzytelności dłużnika. W dniu 22.01.2008r. do Izby Skarbowej wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniesionego zażalenia. Spółka zarzuciła postanowieniu z dnia 5.11.2007r., iż zostało wydane po upływie określonego przez Ordynację podatkową 3-miesięcznego terminu. Nawet gdyby założyć swoiste „zawieszenie” biegu terminu do wydania postanowienia za okres od daty wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania do dnia wpływu prawomocnego orzeczenia WSA do organu podatkowego, to nadal termin do wydania postanowienia nie można uznać za dochowany. Zdaniem Strony nie ma podstawy prawnej, aby twierdzić, że okres trzech miesięcy powinien biec ponownie od daty otrzymania orzeczenia przez organ pierwszej instancji. Z upływem terminu określonego w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego utracił legitymację do rozstrzygania w sprawie interpretacji i związany został z mocy prawa stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.02.2006r., nr 1401/FA/4117-14/53/05/AP, mocą której została uchylona interpretacja organu pierwszej instancji z uwagi na upływ 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia wraz z pismem z dnia 17.01.2007r. zważył, co następuje:Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005r. Nr 90, poz. 756) ustawodawca wprowadził do ustawy o VAT rozwiązanie, polegające na możliwości pomniejszenia podatku należnego związanego z czynnościami z tytułu wykonania których podatnik nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia – tzw. „ulga na złe długi”. Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT z opisanego wyżej uprawnienia podatnik skorzystać może, gdy spełnione zostaną następujące warunki:dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.W myśl art. 89b ust. 1 ustawy o VAT w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 28 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia lub w którym otrzymał te faktury.Biorąc pod uwagę cytowane przepisy należy zwrócić uwagę, iż aby podatnikowi przysługiwało prawo do skorygowania podatku należnego muszą być spełnione określone tymi przepisami warunki. Możliwość skorzystania z tzw. “ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela. Wskazuje na to redakcja przepisu, który mówi o warunkach, czyli zdarzeniach przyszłych i niepewnych, których spełnienie pozwala na skorzystanie z przysługującego prawa. Obowiązek poinformowania dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych ma charakter warunku formalnego.Z literalnego brzmienia art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT wynika, iż wierzyciel zawiadamia dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych. Warunek ten nie ziści się, jeśli podatnik poda jedynie kwotę stanowiącą sumę niezapłaconych wierzytelności i przypadający na tę kwotę podatek VAT. Na podstawie tej informacji nie można bowiem ustalić, jakie wierzytelności uznane zostały przez podatnika za nieściągalne. W świetle omawianej regulacji nie mają znaczenia wcześniejsze czynności podjęte przez wierzyciela w celu wyegzekwowania niezaspokojonych należności. Proces windykacyjny wpływa na możliwość odpisania wierzytelności jako nieściągalnych, natomiast nie zwalnia wierzyciela z obowiązku poinformowania dłużnika o fakcie odpisania wierzytelności jako nieściągalnych. Zawiadomienie, w którym podatnik nie precyzuje, o jakie wierzytelności chodzi, nie spełnia zatem kryteriów zawiadomienia wskazanego w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT.Za przedstawionym rozumieniem powyższej regulacji przemawia również wykładnia celowościowa. Skorzystanie przez wierzyciela z przysługującego mu uprawnienia pociąga za sobą pewne obowiązki po stronie dłużnika. W sytuacji, gdy w przeciągu 28 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności, spoczywa na nim obowiązek pomniejszenia podatku naliczonego związanego z należnościami ujętymi przez wierzyciela w zawiadomieniu (art. 89b ust. 1 ustawy o VAT). Mając na uwadze, że dłużnik wywiązuje się z nałożonej powinności poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia lub w którym otrzymał te faktury, w skierowanym do niego zawiadomieniu powinny zostać wskazane konkretne wierzytelności, a nie jedynie łączna ich kwota. Wyszczególnianie wierzytelności mogłoby być kwestią dyskusyjną, gdyby ustawodawca nakazał dokonanie korekty podatku naliczonego w bieżącej deklaracji VAT-7. W regulacji ustawowej przyjęto jednak zasadę wstecznej korekty. Sformułowany w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy o VAT wymóg zawiadomienia o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych umożliwi wypełnienie dłużnikowi omawianego obowiązku jedynie w przypadku wyszczególnienia w treści zawiadomienia, o jakie należności chodzi.Nietrafne są również argumenty Spółki dotyczące niedochowania 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Stosownie do przepisu art. 14b § 3 zd. 1 Ordynacji podatkowej w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1 w/w ustawy, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika, lub inkasenta zawartym we wniosku. Wykładnia językowa przepisu nie pozwala na stwierdzenie, czy w przepisie tym mowa jest jedynie o postanowieniu zawierającym interpretacje organów podatkowych czy też także o postanowieniu mającym charakter wyłącznie procesowy. Zauważyć należy, iż ustawodawca odmiennie niż w przepisach art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - w których posługuje się sformułowaniem „interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1” – w omawianym przepisie posłużył się określeniem „postanowienie”. Właściwe odczytanie użytego w art. 14b § 3 pojęcia wymagać zatem będzie posłużenia się innymi metodami wykładni, tj. wykładnią celowościową oraz wykładnią systemową.Przede wszystkim zauważenia wymaga, iż przepisy Ordynacji podatkowej w ramach postępowania wszczynanego na podstawie art. 14a § 1 wspomnianej ustawy wprost przewidują możliwość wydania postanowienia o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia (art. 169 § 1 w/w ustawy). Z orzecznictwa wynika natomiast, iż możliwe jest także rozstrzygnięcie wydane na podstawie art. 165a Ordynacji podatkowej (wyrok WSA z dnia 12.07.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4238/06, wyrok WSA z dnia 27.02.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1774/06). Przyjęcie stanowiska prezentowanego przez Spółkę oznaczałoby, iż ostateczne postanowienie o charakterze proceduralnym (np. odmawiające wszczęcia postepowania) powodowałoby wejście do obrotu prawnego tzw. „milczącej interpretacji” o której mowa w przytoczonym powyżej przepisie art. 14b §

2008.03.31 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PV-I/4407/14-21/07/MJa
     ∟ Interpretacje podatkowe   Rodzaj dokumentudecyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowegoSygnatura1401/PV-I/4407/14-21/07/MJaData2008.03.31AutorIzba Skarbowa w WarszawieTematPodatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Rozliczenie podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelnościSłowa kluczowedługterminwierzytelności nieściągalnePytanie podatnikaCzy w przypadku skorzystania z tzw. ulgi na złe długi za dzień doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych uznać można dzień liczony jako dzień nadania plus 3 dni? D E C Y Z J ANa podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a § 4 oraz art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), art. 89a ust. 1, 89a ust. 2 pkt 6, 89b ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535, z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14.11.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 17.01.2008r. wniesionego przez ........... na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 5.11.2007r., znak 1471/VUR1/443-106/6/07/RT wydane w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawiep o s t a n a w i aodmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.U Z A S A D N I E N I EPismem z dnia 19.08.2005r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 18.11.2005r. odmówił wszczęcia postępowania w przedmiotowej sprawie powołując się na art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który to przepis uzależnia obowiązek udzielenia interpretacji od spełnienia warunku negatywnego, polegającego na braku kontroli podatkowej albo postępowania przed sądem administracyjnym, toczących się w indywidualnych sprawach podatnika. W związku z tym, iż w dniu 3.11.2005r. wobec Spółki zostało wszczęte postępowanie kontrolne, organ pierwszej instancji odmówił wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji. Na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego Strona złożyła zażalenie. Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 10.03.2006r. utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. W skardze do WSA w Warszawie z dnia 14.04.2006r. Spółka wniosła o uchylenie postanowienia Dyrektora Izby Skarbowej, a sąd wyrokiem z dnia 8.05.2007r. uchylił zaskarżone postanowienie organu drugiej instancji, jak i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.Z przedstawionego we wniosku z dnia 19.08.2005r. stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługi telekomunikacyjne w zakresie telefonii komórkowej. Sprzedaż usług zgodnie z przepisami prawa podatkowego jest dokumentowana fakturami VAT. Spółka rozpoznaje przychód na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654, z późn. zm.). W związku z faktem, iż część odbiorców usług nie reguluje należności w terminie, Spółka wyraziła zamiar skorzystania z uprawnienie wskazanego w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.) – dalej ustawa o VAT. Regulacja ta uprawnia podatnika, po uprzednim spełnieniu określonych w niej warunków, do obniżenia podatku należnego o kwoty podatku związane z nieściągalnymi wierzytelnościami. I tak z przedmiotowego uprawnienia skorzystać można jedynie w przypadku, gdy wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych, a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie. Spółka liczy powyższy termin od dnia wysłania zawiadomienia listem poleconym, przy uwzględnieniu terminu, w jakim list polecony obowiązany jest dotrzeć do adresata według przepisów regulujących działanie Poczty Polskiej. Zdaniem Strony do zawiadomień, zgodnie z przepisem art. 89b ust. 5 ustawy o VAT stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach. Przepisy Ordynacji podatkowej wskazują, iż doręczenie następuje m.in. przez pocztę. W przypadku zaś skorzystania z usług poczty za dzień doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 należy uznać dzień liczony jako dzień nadania plus 3 dni. Okres 3 dni wynika z § 43 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 9 stycznia 2004r. w sprawie warunków wykonywania powszechnych usług pocztowych (Dz. U. Nr 5, poz. 34, z późn. zm.). W ocenie Strony przywołana regulacja wskazuje minimalne wymagania co do jakości świadczonych przez Pocztę Polska usług, w związku z tym uprawnione jest wyliczanie terminu w sposób wskazany we wniosku. Postanowieniem z dnia 5.11.2007r. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego uznał wyżej przedstawione stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Uzasadniając swoje stanowisko organ pierwszej instancji wskazał, iż prawo do korekty nie może być wywodzone z domniemania zawiadomienia dłużnika, co wynika wprost z art. 144 Ordynacji podatkowej. Chcąc skorzystać z uprawnienia do korekty podatku należnego, o którym mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązany jest dowieść, że dłużnik został w prawidłowy sposób zawiadomiony o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych, posiadając odpowiednie pokwitowanie odbioru. Dowodem doręczenia zawiadomienia nie może być samo potwierdzenie nadania przesyłki na poczcie, jeżeli jednocześnie podatnik nie posiada potwierdzenia odbioru przesyłki przez dłużnika.Na powyższe postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W zażaleniu Spółka powtórzyła argumenty przedstawione we wniosku o dokonanie interpretacji. Dodatkowo, jako uzupełnienie zażalenia, Spółka w trakcie postępowania przed organem drugiej instancji wniosła pismo z dnia 17.01.2008r., w którym podniosła, iż postanowienie z dnia 5.11.2007r. zostało wydane po upływie określonego przez Ordynację podatkową 3-miesięcznego terminu. Nawet gdyby założyć swoiste „zawieszenie” biegu terminu do wydania postanowienia za okres od daty wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania do dnia wpływu prawomocnego orzeczenia WSA do organu podatkowego, to nadal termin do wydania postanowienia nie można uznać za dochowany. Zdaniem Strony nie ma podstawy prawnej, aby twierdzić, że okres trzech miesięcy powinien biec ponownie od daty otrzymania orzeczenia przez organ pierwszej instancji. Z upływem terminu określonego w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego utracił legitymację do rozstrzygania w sprawie interpretacji i związany został z mocy prawa stanowiskiem przedstawionym przez Spółkę. Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.02.2006r., nr 1401/FA/4117-14/53/05/AP, mocą której została uchylona interpretacja organu pierwszej instancji z uwagi na upływ 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia.Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu zażalenia wraz z pismem z dnia 17.01.2007r. zważył, co następuje:Ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005r. Nr 90, poz. 756) ustawodawca wprowadził do ustawy o VAT rozwiązanie, polegające na możliwości pomniejszenia podatku należnego związanego z czynnościami z tytułu wykonania których podatnik nie otrzymał należnego mu wynagrodzenia – tzw. „ulga na złe długi”. Zgodnie z art. 89a ust. 2 ustawy o VAT z opisanego wyżej uprawnienia podatnik skorzystać może, gdy spełnione zostaną następujące warunki:dostawa towaru lub świadczenie usług jest dokonana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny;wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni;wierzytelności nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie ani nie zostały zbyte;od daty wystawienia faktury, będącej podstawą do odpisania wierzytelności, nie upłynęło 5 lat, licząc od początku roku, w którym została wystawiona faktura;wierzyciel zawiadomił dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych a dłużnik, w ciągu 28 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.W myśl art. 89a ust. 3 ustawy o VAT korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy następujący po miesiącu, w którym dłużnik otrzymał zawiadomienie, o którym mowa w ust. 2 pkt 6 w/w ustawy. Przepis ten wprost wskazuje, że warunkiem niezbędnym dla dokonania korekty jest otrzymanie przez dłużnika zawiadomienia, a nie przyjęcie, że dłużnik mógł to zawiadomienie otrzymać nawet w określonych dla Poczty Polskiej terminach. Potwierdza to również art. 89b ust. 5 ustawy o VAT przewidujący, iż do zawiadomienia, o którym mowa w art. 89 ust. 2 pkt 6 w/w ustawy stosuje się odpowiednio przepisy Ordynacji podatkowej o doręczeniach. Biorąc pod uwagę cytowane przepisy należy zwrócić uwagę, iż aby podatnikowi przysługiwało prawo do skorygowania podatku należnego muszą być spełnione określone tymi przepisami warunki. Możliwość skorzystania z tzw. “ulgi na złe długi” powstaje wówczas, gdy spełnione są warunki dotyczące zarówno samej wierzytelności, jej powstania, jak i osoby dłużnika i wierzyciela. Wskazuje na to językowy zapis przepisu, który mówi o warunkach, czyli zdarzeniach przyszłych i niepewnych, których spełnienie pozwala na skorzystanie z przysługującego prawa. Obowiązek poinformowania dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnych ma charakter warunku formalnego. Odwołanie się w art. 89b ust. 5 ustawy o VAT wprost do przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń, ma na celu zabezpieczenie wierzyciela przed negatywnymi konsekwencjami nieodbierania przez dłużników kierowanej do nich korespondencji.W myśl art. 144 Ordynacji podatkowej organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, przez swoich pracowników lub przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z art. 150 § 1 w/w ustawy w razie niemożności doręczenia pisma w sposób wskazany w art. 148 § 1 lub art. 149: poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej – w przypadku doręczenia pisma przez pocztę;pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) – w przypadku doręczenia pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni - art. 150 §1a w/w ustawy. W myśl art. 150 § 2 w/w ustawy zawiadomienie o pozostawaniu pisma w miejscu określonym w § 1 umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata. W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1, a pismo pozostawia się w aktach sprawy. Cytowany przepis ma na celu zapewnienie skuteczności czynności doręczenia pisma, szczególnie w przypadku, gdy adresat świadomie utrudnia jej dokonanie. Wprowadzenie fikcji prawnej doręczania powoduje, że doręczenie odnosi skutek prawny z wszystkimi jego konsekwencjami.W kontekście rozpatrywanej sprawy zauważyć należy, iż przyznanie Spółce racji w kwestii sposobu ustalania momentu odbioru zawiadomienia równoznaczne byłoby z zaakceptowaniem praktyki niezgodnej z przyjętymi przez ustawodawcę zasadami. Strona sama podkreśla, iż w przedmiotowym zakresie ustawodawca nakazał odpowiednie stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej dotyczących doręczeń. Niezrozumiałe jest zatem obranie przez Stronę własnej metody ustalania momentu doręczenia w sytuacji, gdy ustawodawca wskazał stosowne rozwiązania. Odpowiednie stosowanie przepisów oznacza bowiem stosowanie danej regulacji adekwatnie do zaistniałej sytuacji, a nie w sposób wybiórczy. Doręczanie za pokwitowaniem pozbawione byłoby sensu w przypadku uznania, że odbiór zawsze następuje 3 dnia po nadaniu przesyłki. Niewykluczone bowiem, że dłużnik odbierze wysłane za pośrednictwem poczty zawiadomienie już przy pierwszym doręczeniu, bądź w ciągu 14 dni od pierwszego bezskutecznego doręczenia, a wtedy 28-dniowy termin liczony będzie od dnia, w którym nastąpiło faktyczne odebranie zawiadomienia. Natomiast w przypadku nieodebrania zawiadomienia w ciągu 14 dni od pierwszego awizowania przyjmuje się, że doręczenie nastąpiło z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w art. 150 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Ustalenia te winny być dokonywane w oparciu o informacje umieszczone na zwrotnym potwierdzeniu odbioru. Końcowo wskazać należy, iż właściwe ustalenie daty odbioru zawiadomienia o dokonaniu korekty rzutuje na termin upływu 28 dni, w ciągu których dłużnik ma możliwość uregulowania należności. A skoro ustawodawca wskazał, jakie regulacje mają zastosowanie w przypadku doręczenia zawiadomienia, nie ma podstaw by kierować się indywidualnie dobranymi mechanizmami. Nietrafne są również argumenty Spółki dotyczące niedochowania 3-miesięcznego terminu do wydania postanowienia w przedmiocie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Stosownie do przepisu art. 14b § 3 zd. 1 Ordynacji podatkowej w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14a § 1 w/w ustawy, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika, lub inkasenta zawartym we wniosku. Wykładnia językowa przepisu nie pozwala na stwierdzenie, czy w przepisie tym mowa jest jedynie o postanowieniu zawierającym interpretacje organów podatkowych czy też także o postanowieniu mającym charakter wyłącznie procesowy. Zauważyć należy, iż ustawodawca odmiennie niż w przepisach art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej - w których posługuje się sformułowaniem „interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1” – w omawianym przepisie posłużył się określeniem „postanowienie”. Właściwe odczytanie użytego w art. 14b § 3 pojęcia wymagać zatem będzie posłużenia się innymi metodami wykładni, tj. wykładnią celowościową oraz wykładnią systemową.Przede wszystkim zauważenia wymaga, iż przepisy Ordynacji podatkowej w ramach postępowani

2008.03.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB3/423-144/08/JS
     ∟W zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wartości udzielonej a udzielonej pożyczki w wysokości kapitału niespłaconego na podstawie postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji.

2008.03.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB1/415-18/08-6/AA
     ∟Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów mechanicznych w zakresie podatku dochodowego rozlicza się w formie ryczałtu. Wnioskodawca wykonał usługi i wystawił faktury od należnej kwoty odprowadził zryczałtowany podatek dochodowy mimo, że nie otrzymał zapłaty za wykonane usługi. Sprawę niezapłaconej wierzytelności Wnioskodawca skierował do Sądu Rejonowego, co okazało się bezskuteczne. Również egzekucja wierzytelności dokonana przez Komornika Sądowego została umorzona, ponieważ dłużnik zaprzestał prowadzenia działalności. Wnioskodawca zwraca się z prośbą o zaniechanie poboru zaliczek na podatek dochodowy od faktur wystawionych w okresie od 02.12.2004 r. do 07.09.2005 r. na kwotę netto 23.025,98 zł, co stanowi 1.957,00 zł podatku dochodowego.

2008.03.03 - Izba Skarbowa w Warszawie - 1401/PP-II/4110-1/08/MR
     ∟dot. 1. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wierzytelności niedochodzonej na drodze sądowej – w dniu wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, 2. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty na rzecz kancelarii prawniczej z tytułu prowadzenia sprawy sądowej oraz przygotowania wniosku do komornika na podstawie wystawionej przez kancelarię faktury, 3. zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów części wierzytelności zasądzonej prawomocnym wyrokiem sądu - w dniu pokwitowania przez komornika odbioru wniosku o wszczęciu egzekucji.

2008.02.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPB3/423-287/07-2/HS
     ∟Czy w analizowanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do uznania za koszty uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych w roku ich odpisania, tj. w roku 2006, przy założeniu, iż uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności nastąpiło w latach poprzedzających rok 2006 lub w roku 2006?

2008.02.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB3/423-348/07/MO
     ∟Czy na podstawie załączonych dokumentów, będących w posiadaniu spółki, można uznać że nieściągalność przedmiotowej wierzytelności została uprawdopodobniona zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 2a pkt 1a ustawy, co daje możliwość zaliczenia odpisu aktualizującego wartość należności w ciężar kosztów uzyskania przychodów Spółki?

2008.02.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-278/07/AB
     ∟Czy niezapłacone wierzytelności można zaliczyć w koszty uzyskania przychodów

2008.02.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB1/415-433/07-2/PJ
     ∟Wnioskodawcy nie przysługuje prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodu wartości wynikającej z przedmiotowej wierzytelności, a tym samym nie wystąpi w przedmiotowym stanie faktycznym strata ze źródła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej

2008.02.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPP1/443-667/07/KM
     ∟Czy w związku z zaistniałym stanem faktycznym należy wystawić fakturę korygującą i dokonać korekty zapłaconego podatku VAT za miesiąc wrzesień 2003 r. oraz w jaki sposób rozliczyć ten podatek ?

2008.01.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423-210/07/PS
     ∟Czy na podstawie posiadanego przez Spółkę wypisu z niemieckiego rejestru handlowego HRB (oryginał oraz tłumaczenie na język polski), w którym jest wpisana prawomocna uchwała Sądu Rejonowego o odrzuceniu wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego z uwagi na brak majątku wystarczającego na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, możliwe jest uznanie wierzytelności przysługujących Wnioskodawcy wobec kontrahenta niemieckiego za nieściągalne i zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 2 lit. a w związku z art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2008.01.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPP2/443-195/07/BWo
     ∟Korekta podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych.

2007.12.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-143/07/KB
     ∟możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnych

2007.12.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-133/07/AB
     ∟Czy w 2007r. niezapłacone wierzytelności można zaliczyć w koszty, stanowiące koszty uzyskania przychodów?

2007.12.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423-108a/07/PS
     ∟Czy spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość pożyczki w wysokości kapitału niespłaconego na podstawie postanowienia komornika sądowego o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji?

2007.12.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423-83/07/PS
     ∟Czy odpisane jako nieściągalne, nieprzedawnione wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i które zostały zarachowane do przychodów należnych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym uznano iż odpowiadają stanowi faktycznemu, nawet jeżeli postanowienie wydane zostało w latach wcześniejszych?

2007.12.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IPPB1/415-250/07-2/ES
     ∟Stanowisko w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności jest prawidłowe, pod warunkiem, iż uzna się postanowienie organu egzekucyjnego za zgodne ze stanem faktycznym.

2007.12.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB3/423-140/07/PC
     ∟Czy wierzytelność potwierdzona orzeczeniem sądu można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie skierowania na drogę postępowania egzekucyjnego?

2007.12.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423-81a/07/PS
     ∟Czy w wyniku dokonania odpisania (umorzenia) wierzytelności kredytobiorcy, którego postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację majątku zostało zakończone, Bank może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 25 lit. b w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kwotę niespłaconego kredytu?

2007.12.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-93/07/ZK
     ∟W jaki sposób należy uprawdopodobnić nieściągalność wierzytelności, aby można było zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodów?

2007.11.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB1/423-68b/07/AT
     ∟1. Czy momentem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki odpisów aktualizujących wartość należności i wierzytelności odpisanych jako nieściągalne będzie rok podatkowy, w którym Zarząd Spółki uznał nieściągalność wierzytelności za uprawdopodobnioną nie zaś rok podatkowy, w którym podatnik otrzymał dokument, o którym mowa w art. 16 ust. 2 oraz art. 16 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?2. Jeżeli Spółka otrzyma dokumenty stwierdzające nieściągalność wierzytelności w roku „X”, to czy jako koszt uzyskania przychodu może uznać tę wierzytelność tylko w roku „X”, czy również w latach następnych, według uznania zarządu?

2007.11.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PB3-423-129/07-2/GJ
     ∟Zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieściągalnych wierzytelności

2007.11.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - ILPP1/443-174/07-2/GZ
     ∟Korekty podatku należnego w odniesieniu do wierzytelności nieściągalnych.

2007.11.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-58/07/AB
     ∟Czy fakt umorzenia postępowania egzekucyjnego w stosunku do jednej wierzytelności uprawnia podatnika do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innej wierzytelności, dotyczącej tego samego dłużnika, w stosunku do której podatnik nie posiada wyroku sądowego zasądzającego tą wierzytelność?

2007.10.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-42/07/AB
     ∟Czy w związku z zakończeniem postępowania upadłościowego niezaspokojone wierzytelności nieściągalne wraz z odsetkami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

2007.10.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - IBPB1/415-41/07/ZK
     ∟Czy wierzytelność w kwocie brutto, o wyegzekwowanie której podatnik wystąpił do komornika może stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?

2007.10.22 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy - ITPB3/423-15/07/PS
     ∟Czy uzyskane postanowienie o nieściągalności, uznane przez Spółkę jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydane przez organ postępowania egzekucyjnego, w odniesieniu do części wierzytelności lub jednej z wielu prawomocnie orzeczonych wierzytelności, pozwala Spółce na zaliczenie całości wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów?

2007.10.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - IP-PB3-423-15/07-2/MS
     ∟Wierzytelność wynikająca z faktur końcowych, została zakwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego, wypełnia to przesłankę wynikającą z art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. d i pozwala na uznanie za koszt uzyskania przychodu w/w odpisu aktualizującego należności w bieżącym roku podatkowym

2007.09.25 - Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie - 1471/DPR1/423-97/07/MK
     ∟1.potwierdzenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerwy na kredyt stracony, którego nieściągalność została uprawdopodobniona,2.potwierdzenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rezerwy na kredyt stracony, którego nieściągalność nie została uprawdopodobniona,3.potwierdzenie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nieściągalnych wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana

2007.09.25 - Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie - 1471/DPR1/423-108/07/MK
     ∟Czy odpisanie z bilansu przez Bank stosujący Międzynarodowe Standardy Rachunkowości, należności z tytułu kredytów (pożyczek) i przeniesienie ich do ewidencji pozabilansowej wraz z utworzonymi na nie odpisami aktualizującymi, jest neutralne podatkowo i po spełnieniu w późniejszym okresie przesłanek uprawdopodobnienia lub udokumentowania nieściągalności wierzytelności, określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, Bank będzie miał prawo zaliczyć odpisy aktualizujące lub wierzytelności odpisane jako nieściągalne do kosztów uzyskania przychodów

43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63